That Naughty Probinsyano

Kabanata 11

Kabanata 11
Surprise

" Yael! Hoy! Lumabas ka nga!" I yelled habang palinga- linga ako sa buong paligid.

Kanina pa akong paikot- ikot dito pero hindi ko pa rin siya makita. Grr... How I hate playing hide and seek. Ever since I was a child, hindi ko talaga nakahiligan ang paglalaro nito. Nakakapagod ang paghahanap. Hindi mo makita kung saan sila nagtatago. Tapos minsan, nadadaya ka na rin kasi yung iba ay umuuwi na sa kani- kanilang bahay. Kaya nagmumukha kang tanga kakahanap sa wala.

" Yael naman, eh. Bahala ka! 'Pag bilang ko ng lima at hindi ka pa nagpakita, iiwanan kita rito!" pagbabanta ko. Then, I started counting.

" One..."

" Two... "

" Three... " Nagpalinga- linga ako sa paligid.

" Four..." Aba! Maglilima na! Ayaw pa ring lumabas? Talagang natutuwa siya kapag pinaglalaruan niya ako. Hmp! Ano ba naman kasi ang pumasok sa isip ko at sumang- ayon ako sa nais niyang paglalaro ng taguan.

" Five..." huling bilang ko.

Nang maglima na ay naghintay pa ako ng ilang segundo. Nagbabaka- sakaling sa ilang segundong iyon ay lalabas na siya. Pero wala akong nakita ni anino man lamang niya. Don't tell me umuwi na siya?

Argh! Bahala nga siya! Kung ayaw niyang lumabas. Edi 'wag! Iiwanan ko siya.

Nagsimula na akong magmartsa palayo. Nasa ikatlong hakbang palang ako ay naramdaman ko na ang pag- angat ko sa lupang tinatapakan. Napatili ako sa gulat dahil sa ginawa niyang pagbuhat sa akin. Parang tuko akong napahawak sa batok ng bumuhat sa akin. Narinig ko na naman ang pagtawa ni Yael. The softest yet sexiest laugh of him. Ang makalaglag panty niyang pagtawa.

" Fuck you ka!" Angil ko sa kanya. Bago ko pa ma- process ang sinabi ko ay narinig ko na mula sa mga labi niya ang famous line niya.

" Saan mo gusto?" Sabi niya na malawak ang pagkakangiti.

Langaya talaga. Hay naku, Lorraine. Kapag kasama mo si Yael, huwag na huwag mong gagamitin ang ' F' word na iyan. Baka mamaya, eh. Totohanin na niyan. Mahirap na. Pero kung siya ang makakuha noon sa iyo... aangal ka pa ba? Sa gwapo ba naman ng lalaking ito? Sarap magpalahi rito eh.

Naiiling kong sinaway ang sarili ko. Ano ba namang kalokohan ang pumapasok sa utak mo Lorraine? Behave, okay?

" Ibaba mo nga ako!" saway ko sa kanya.

Umiling- iling naman siya. " Ayoko nga. Dahil hindi mo ako nahanap. May parusa ka sa'kin," aniya at ngumiti ng nakakaloko.

Napangiwi ako. Ano naman kayang parusa iyon? Ha! Paniguradong puro kalokohan na naman ang gagawin sa iyo ng lalaking iyan Lorraine!

Tumigil siya sa paglalakad. Akala ko ay ibaba niya na ako subalit nanatili pa rin ang pagkakabuhat niya sa'kin. Now, I wonder. Hindi ba siya nabibigatan sa akin? Kahit naman payat ako, mabigat pa rin ang timbang ko.

Tinignan ko siya habang siya ay nag- iisip. Tumingin siya pabalik sa akin at may nakakalokong ngiti ang pumorma sa mga labi niya. Naku! Subukan lang nitong ulitin yung ' hubad' scene na iyon. Talagang bibigwasan ko siya. Hindi lang bibigwasan, gigilitan ko rin siya ng leeg ng magtanda.

" Don't worry, I'll be gentle naman eh." he said, still smiling playfully.

Shit! Anong gentle ang pinagsasabi niya? Jusme! Eto na naman ba? Dalawang beses akong lumunok. " A- Ano ba kasi yun?"

Ngumisi siya sa'kin. Inilapit niya ang mukha niya sa akin. Nakita kong lumanding ang mga mata niya sa labi ko. Oh no! Don't tell me, he'll going to kiss me? I bit my lips unconsciously. Kaya ba sinabi niya na he'll be gentle kasi he'll going to give me a mind blowing kiss? Oh my! I'm not ready for this pero kung gusto niya talaga. Pagbibigayan ko naman siya. All he need to do is just ask.

Oh my god, Lorraine! What the hell?!

Napapikit ako ng unti- unti na naman siyang lumapit. I pouted my lips. Ramdam ko ang panginginig ng kamay ko. Oh my! Is this really happening?

Hinintay ko ang paglapat ng labi niya sa akin. Pero imbes na maramdaman ang tamis ng labi niya ay nakaramdam ako ng masakit sa tenga ko. Nagmulat agad ako ng mata.

Agad na lumapat sa braso niya ang kamay ko. Kingina! Kagatin daw ba ang tenga ko? Talaga naman! Ibinaba niya ako at tumakbo siya palayo sa akin. Hinabol ko naman siya.

Ngayon, para kaming mga bata na naghahabulan sa maalikabok na daan.

Langya! Ambilis tumakbo ng hinayupak.

Abala ako sa paghabol sa kanya ng napahinto ako dahil sa may tumawag sa akin. Napahinto rin si Yael. Pareho naming nilingon ang boses na tumawag sa pangalan ko. Halos manlaki ang mata ko ng mamukhaan siya pati na rin ang dalawa pa niyang kasama.

" Kaye! Arnie!"Sigaw ko pabalik. Napatakbo na rin ako sa direksiyon nila. Niyakap ko silang dalawa. Napalingon ako sa lalaking nasa likuran. Napataas ang isang kilay ko. I rolled my eyes at him. " Levin.." bulong ko. Ano bang ginagawa ng hinayupak na iyan dito?

Kumalas ako sa pagkakayap sa kanila. " Surprise!" Sabay- sabay na sabi nila.

" Anong ginagawa niyo rito? At paano niyo nalaman itong lugar na ito?" takang tanong ko.

" Andami mong tanong, Lorraine. Hindi ba pwedeng na- miss ka lang namin?" aniya ng lalaki sa likod. Nagsalubong ang kilay ko.

Napairap ako kay Levin. Sabatero! Sabat ng sabat, hindi naman siya kinakausap.

Oh well, wag mo ng pansinin ang hinayupak na iyan, Lorraine. Be glad kasi andito na ang mga kaibigan mo. After more than three months ay nagkita- kita ulit kami.

Narinig ko ang pagtikhim ni Yael mula sa likuran ko. Ay oo nga pala, muntikan ko ng malimutan na kasama ko nga pala siya. Masyado lang kasi akong natuwa sa pagdating ng mga kaibigan ko.

Sabay na lumingon sina Kaye at Arnie sa kanya. Rinig kong napamura si Arnie. At si Kaye naman ay napatulala. I know what you're thinking right now, girls. Ganyan din ang naisip ko nang una ko siyang nakilala.

I snap my fingers at them. Napakurap- kurap naman sila. Parang mga naengkanto lang ah? Iba talaga ang kamamdag ng lalaking ito!

" Uh, girls. This is Yael," pagpapakilala ko sa kanila. " And Yael, this is my two bestfriends, Kaye and Arnie."

Sabay- sabay na naglahad ng kamay ang dalawa. Nakangiti namang tinanggap nito ang pakikipagkamay ng dalawa.

Nakipagkamay silang pareho kay Yael. Kitang- kita ang sobrang pagka-kilig ni Arnie at si Kaye naman ay pasimpleng kinikilig naman.

Napailing na lamang ako. Naku! Mukhang may tinamaan na naman sa kagwapuhan at kakisigan nitong si Yael. Iba talaga ang hatak ng lalaking ito pagdating sa babae.

Magsasalita sana si Yael ng takpan ko ang bibig niya. Mukhang alam ko ang sasabihin nito. Naalala ko na naman tuloy yung senaryong iyon. Ang nakakahiyang pangyayari sa buhay ko.

Napatingin sa akin si Yael na wari bang nagtatanong kung bakit ko tinatakpan ang bibig niya. Hindi ko siya sinagot bagkus ay sinamaan ko lamang siya ng tingin. I know kubv ano ang susunod niyang sasabihin sa kanila.

Subukan lang niyang ialok yung saging niya. Talagang huhubaran--- este babalatan ko siya ng buhay.