Until the end of time (tijdelijke stop)

where am i?

Langzaam doe ik mijn ogen open , mijn hoofd doet zo'n pijn wow. Ik probeer recht op te zitten maar dan voel ik dat ik een infuus aan mijn arm heb. In de hoek van de kamer zit een jongen , ik kan hem niet goed zien.....SAM! k hoor dat hij moet huilen , wow ''sam? ben jij dat?' zeg ik en ik probeer nog eens recht te gaan zitten.

Snel staat hij op en loopt naar me toe ''heey , doe voorzichtig schatje .' zegt Samuel die me goed laat zitten. Ik grijp naar mijn hoofd . ''pff alles draaide opeens en mijn hoofd bonkt als een gek''zeg ik en ik drink wat water , wat bijna niet lukt omdat mijn handen als een gek trillen maar gelukkig helpt Samuel me.

''ik schrok me kapot! opeens lig je daar op de grond ... ik wist niet wat ik moest doen''Zegt Samuel en ik zie dat hij snikt . Snel pak ik zijn hand en veeg zijn traan ''Sam , ik voel me al beter, maak je maar geen zorgen.

Kom naast me liggen , oke?'' Zeg ik en ik kijk hem aan en zie een kleine glimlach. Samuel knikt en komt naast me liggen. Ik kijk hem diep in zijn mooie ogen aan , ze geven mij zoveel hoop...

Hij drukt een kusje op mijn voorhoofd en ik lach naar hem, Langzaam worden mijn oogleden zwaarder en val in slaap.

P.OV Samuel

Ze is in slaap gevallen , ik kijk naar haar arm. Hij is helemaal blauw en er zit een infuus in. De zuster zei dat ze tekort had aan rust en ijzer , daarom was ze flauw gevallen .

Dit infuus zal haar wel opknappen. Ik wrijf met mijn handen over haar haar heen , ik hou zoveel van haar .Ik heb eigenlijk helemaal niks met ziekenhuizen... Wat raar is , weten haar ouders niet dat ze in het ziekenhuis ligt? nja , ik ben al blij dat ze zich beter voeld .

Snel druk een kus op haar wang , ik ga maar wat slapen het is al 11 uur s'avonds