Until the end of time (tijdelijke stop)

How do I tell it to them?

P.O.V Manal

Ik mag vandaag terug naar huis , net als papa. Ik vergeet het gezicht van mijn vader nooit meer. Ik moet het de jongens vertellen maar hoe?..... Ik moet naar ze toe. Ik besluit om Doini te bellen . Hij heeft zich zelf als '' Spaanse godelijke , loshuipige god a.k.a jou bff'' opgeslagen in mijn mobieltje. . Ik krijg meteen een lach op mijn gezicht . ''heey kleine'' zegt Dioni sarcasatisch. ''heey lange'' zeg ik lachend . ''Waar zijn jullie eigenlijk?" vraag ik zo onopvallend mogelijk. ''uh bij jou thuis haha , awh mis je Sam nu al ?" zegt Dioni kinderachtig . ''haha ik kom er aan '' . Ik hang op en kijk om me heen , ik ga het best missen hier . Ik zeg alle zusters gedag en loop naar buiten . Ik sta even stil en adem diep in . Mmm frisse lucht.. Ik kijk om me heen en zie een oud koppeltje samen op een bankje zitten. Ik glimlach . Mijn wens was om samen met Samuel oud te worden . Maar helaas , mijn levenslijn is korter dan ik dacht. Ik kijk naar mijn hand palm en volg de lange lijn . Ik slaak een diepe zucht . Ik had Anna gevraagt of ze me kwam ophalen. Niet even later staat Anna's auto voor mijn neus. Ik doe de kofferbak openen gooi daar mijn tassen in. Ik stap in naast Anna . Ze legt haar hand op mijn been ''ga je het de jongens te vertellen?'' . Ik kijk haar aan . Die lieve bruine ogen die mij hebben geaccepteerd , die ogen die mij hebben verzorgd en een veilig thuis hebben gegeven .... Ik zal echt nooit vergeten wat ze voor me heeft gedaan. ''ja , ik ga het tegen ze vertellen.'' Ik kijk naar mezelf in de zijspiegel. Ik haal Samuel's petje van mijn hoofd . Mijn haar is aangegroeid . Ik heb nu kort zwart haar . ''Oh ja Manal , ik heb je pruik opgehaald . Hier pas hem is'' . We staan nog stil op de parkeerplaats . Ik doe hem snel op . Hij voelt zo echt aan.. ''wow ...Ik heb weer haar..''Ik raak mijn haar aan alsof ik goud in mijn handen heb. Het lijkt zo echt . ''Wauw Manal , je bent prachtig'' Anna geeft me een knuffel. Ik doe het petje weer op . We rijden de parkeerplaats uit en gaan naar huis. Als ik uitstap hoor ik het harde gelach van Jai. Ik doe de duur open . Ik leg mijn tassen neer . ''heey alish'' roept Jai. Ik draai me om en kijk hem verbaast aan '' MANAL'' roept Jai . Ik ren naar hem toe en geef hem een knuffel. Ik geef de rest ook een knuffel. ''he , ik herkende je niet ! '' zegt Jai ''ik heb een nieuwe pruik , en wat vinden jullie'' zeg ik met een grote lach op mijn gezicht. ''net echt !'' zegt Cassius opeens. Hij is niet echt een prater maar hij is echt een schat. ''wacht even'' zegt Kaj . Hij pakt zijn mobieltje .''kijk'' Hij laat een selfie zien die ik in de studio heb gemaakt met Samuel. ''wow het lijkt echt alsof je nooit ziek bent geweest '' zegt Dioni . ''even daar over ...'' zeg ik zachtjes . Ik zie dat Samuel op de bank zit en heel erg verdrietig kijkt. ''SELFIE'' roept Jai opeens. We gaan met zijn alle op de foto. Ik loop naar Samuel toe en ga naast hem zitten. ''Sammie , ik hou van je '' ik kijk hem lief aan en leg mijn hoofd op mijn schouder . ''Ik hou ook van jou , Manalie'' Hij drukt en kus op mijn hoofd . ''En hoe vindt je het eruit zien ?'' ''super mooi'' Hij kijkt me heel ernstig aan. ''Sam wil je alsjeblieft vergeten wat dokter zei . Geniet alsjeblieft met mee deze laatste dagen. Alsjeblieft'' Ik hou zijn hand vast . Ik leg zijn hand op mijn borstkas ''voel je dat ? Mijn hart klopt nog en ik zal altijd van je blijven houden ookal klopt mijn hart niet en is de laatste adem ontsnapt uit mijn longen. '' De twinkeling in zijn ogen ... Hij glimlacht naar me en geeft me een kus . Ik ga tegen hem aan liggen en geef hem een knuffel. Opeens springt Jai voor onze neus ''SELFIE'' schreeuwt hij . Samuel geeft me een kus op mijn hoofd . Jai maakt de foto en loopt weg . Even later maakt mijn telefoon geluid en heb ik een berichtje van Jai . Ik klik op de foto en doe er een zwart-wit filter op. Ik laat de foto zien aan Samuel. ''Kijk eens , lief he ?" Ik zie dat Samuel een lach op zijn gezicht heeft gekregen . Hij pakt mijn mobieltje en typt iets . Ik krijg mijn telefoon terug . Hij heeft de foto gepost op instagram. Ik lees wat er onderstaat. '''me and my little fighter #fightcancer'' . Ik zie dat hij nog ingelogd staat op zijn acount. Ik post een selfie en zet er onder ''always logout your instagram acount Sam xx '' haha . Ik log snel uit . Zal ik het nu tegen ze zeggen? . Ja ... ik doe het nu. " Heey jongens , ik moet iets vertellen....." Ik wijs naar de bank. Ze gaan zitten en kijken me verward aan. "Nou, eh... ik was niets voor niets opgenomen in het ziekenhuis. De dokters hebben een aantal onderzoeken gedaan en hebben gezegd... Ze hebben gezegd ." Stotterde ik . "Ze hebben wat gezegt?" Jai kijkt me doordringend aan. " Er is een tumor gevonden in mijn hersenen. Hij is uitgezaaid. Niks meer aan te doen. Ik heb een Maand te leven"Ik staar droog voor me uit. Ik kijk ze een voor een aan. Een traan ontsnapt uit mijn oog hoek. Ik ren naar boven en doe de deur dicht. Ik snap het niet . Waarom ik ? WAAROM?! Het is niet eerlijk..... Samuel loopt naar binnen. Hij slaat zijn armen om mij heen en veegt mijn tranen weg .Zonder iets te zeggen. "Het is niet eerlijk ..... Waarom ben ik ziek? "

Sorry jongens ! Dit hoofdstuk is niet zo heel erg lang. Er zijn allerlei dingen gaande. Ik hoop dat jullie het leuk vonden en please comment en vote!!!!!

xxxx