Until the end of time (tijdelijke stop)

Welcome home

* 1 maand later*

Na een maand in het ziekenhuis huis ben ik voor de eerste keer blij om naar huis te gaan. Ik hinkel naar de kast (Omdat mijn knie blijkbaar beschadigd is) . Ik moet nog zeker een week op krukken lopen , mijn knie is bijna hersteld. Ik pak mijn spullen in . Als ik klaar ben , ga ik weer liggen in mijn bed. Samuel zou me komen ophalen. Het is eigenlijk best wel lang geleden dat ik hem gezien heb , ze zijn nu op tour dus hebben het best druk. Naja hij moet zijn passie niet opgeven voor mij. Hij houdt echt van zingen en muziek maken , dat pak je toch niet zomaar af? Er word op de deur geklopt , Samuel! Ik wil opstaan maar dan achiet schiet er een pijnscheut door mijn been. Ik wil er niks van laten merken ."Heey " Zegt Samuel . Ik glimlach nu als een idioot "Heeey" Zeg ik . Samuel lacht terug "Klaar om naar huis te gaan? ". ik knik vrolijk . Ik ga zitten in de rolstoel. "Heey wel thuis he!"Roepen alle zusters doorelkaar. Ik zeg ze allemaal netjes gedag . We gaan naar de parkeergarage en Samuel helpt me de auto in. "Pas je op voor je knie?" Zegt Hij als ik met zijn hulp de auto in wil stappen . Hij doet de auto stoel naar achter zodat ik mijn been een beetje kan uitstrekken. Samuel stapt in de auto in. "Bedankt voor alle hulp Samuel. Ik weet niet wat ik zonder jou moest" Ik leg mijn hand op zijn been. Onze blikken kruisen elkaar. Samuel drukt zijn lippen op de mijne. Dat gevoel.... Dat kan ik niet omschrijven. Ik begin te gloeien van binnen. Ik kijk hem in zijn ogen aan "Ik hou van je" "Ik ook van jou" . Ik druk een kusje op zijn wang. We rijden naar huis toe. Ik pak mijn krukken en loop tikkend naar de voordeur. Ik zoek mijn sleuten . Shit waar is die? "Sam? ". "Ja" . "Heb jij de sleutels? " . Hij gooit ze naar me . Ik vang ze maar dan laat ik ze weer vallen. Ik moet lachen. "Handig haha" . Als ik ze probeer te pakken , is Samuel me voor. Hij doet de deur open . Als ik de huiskamer deur open doe staan daar de jongens! . "Welcome back baby" Zegt Samuel. De huiskamer is versierd. "Omg super lief !" Ik hinkel naar alle jongens toe en geef ze allemaal een knuffel. Je idolen als beste vrienden.... beter kan niet! We gaan zitten en lachen echt heel veel . "Jongens jullie zijn de beste!" . Maar even later flitst mijn moeder weer in mijn hoofd. Oh nee... als ze nou weer bezopen thuis komt , wat dan? Ik ben zo bang dat ze me weer het ziekenhuis inslaat. "Jongens... en mijn moeder dan? hoe zit het met haar...." Zeg ik zachtjes. "Je moeder heeft je brief gelezen. Ze is gelijk naar een afkickcentrum gegaan" zegt Dioni. "Echt?!" . Dioni knikt . Ik ben zo blij dat mama hulp is gaan zoeken. "Hoelang duurt dat? Dat afkicken? " vraag ik. "ongeveer een jaar" Antwoord Cassius. Wat ? ! een jaar?! Ja oke mijn moeder heeft me wel kapot geslagen , maar een jaar zonder mijn moeder? Dat hou ik niet vol... "Een jaar dus... zonder mama. Zit ik weer een jaar alleen thuis" Ik kijk naar de foto naast de tv , de foto van mijn eindexamen. "Dat klopt niet helemaal" Zegt Jai. Ik kijk hem verward aan. "nou mijn ouders willen graag voogdij over jou nemen. Mijn moeder werkt veel met jongeren die hulp nodig hebben" . "Echt waar! oh dat is super lief van je ouders" Ik knuffel Jai. "Zie je wel dat alles goed komt" zegt Samuel lief . ik kus hem . "Mischien is het slim als we je spullen gaan inpakken . Je kan vandaag al mee" zegt Jai. "Vandaag al?" Zeg ik verbaast. "Haha ja , je kan nauwelijks lopen gek. haha hoe wil je alleen thuis blijven" "Haha je hebt gelijk" . Ik loop langzaam naar boven. Ik pak mijn spullen in. Samuel kolpt op mijn deur. Shit .... heb ik net mijn knuffel vast . Een blauw hondje. Snel verstop ik hem achter mijn rug . "Heey wat verstop je nou achter je rug haha sneeky ben jij zeg" Zegt Samuel lachend. "Oke niet lachen oke" . "Beloofd". Ik haal de knuffel achter mijn rug vandaan. "Awh. heb je die lang?". Ik glimlach."Ja , ik heb hem van mijn opa gekregen toen ik 4 jaar was. Hij is een paar maanden daarna overleden , Hartaanval " Ik druk de knuffel tegen me aan. "dit is alles wat ik nog heb van mijn jeugd ""Wow heftig zeg en mooi tegelijk , kom we moeten de rest in pakken" Ik stop de knuffel in mijn tas . Samuel wijst naar de poster op mijn muur. "Uhh ja haha still a fan. " Samuel moet lachen. Als we klaar zijn brengen we alles naar beneden. Niet veel hoor . Een koffer met kleding en een tas met spullen zoals makeup en foto's enzo , zegmaar de 'persoonlijke spullen'. We blijven nog even maar al snel wordt Jai gebeld door zijn ouders dat ze buiten staan. De jongens gaan naar huis en ik stap in. Ik zeg de ouders van Jai vriendelijk gedag en we rijd naar Jai's huis, eigenlijk moet ik zeggen ons huis haha. Ik heb er eigenlijk best zin in , Jai is mijn beste vriend dus dit word zoizo leuk. Maar een jaar is best lang... niet over nadenken. We zijn na een eindje rijden aangekomen. We gaan naar binnen. Jai komt naar me toe "zullen we naar jou kamer gaan?" Ik knik we lopen naar boven. Ik krijg een gezellige kamer met een wit bed en een wit bureau. Ik leg mijn spullen neer . Ik doe mijn kleren in de kast en leg mijn foto's op het bureau. Dan word er geroepen dat het eten klaar is. Wat heb ik dat gemist , aan een tafel zitten met je familie. "nou Manal , Welkom bij de familie Wowor . We hopen dat je de kamer mooi vindt" Zegt De vader van Jai. " Hij is echt super mooi bedankt, en ook echt super bedankt dat ik hier mag blijven tot ik weer naar huis mag. ik hoop dat ik jullie daar niet mee lastig val" Zeg ik zachtjes. "Onzin meisje! Je bent welkom bij ons" Zegt de moeder van jai . Ze klopt op mijn rug. "Eet wat , je moet goed eten. Heb je nodig" Ik glimlach naar haar en begin te eten. "Wat at je eigenlijk als je ouders er niet waren?" . "Na de dood van papa was mama er nooit om te koken . dus kreeg ik soms wat van mijn tante maar dat hield na een week op. Toen begon ik met recepten uit proberen en ja zo hield ik het vol" Zeg ik zachtjes. "Ag meisje toch , nu ben je bij ons ja? je hoeft niet meer bang te zijn oke?" Ik knik "Bedankt " . Na het eten wil ik helpen maar de moeder van Jai liet met niet mee helpen. Ze stuurde me naar mijn kamer . ik moest rusten van haar. Ik ga maar slapen dan. Dag 1 bij Familie Wowor. haha