LeT mE lOvE yOu

"parçamız"

Arkadaşlar bölüm kötü olmuş olabilir.gerçekten tıkanmıştım ve elimden geldiğince yazmaya çalıştım yine de umarım beğenirsinz.gerçekten beğenmeniz için elimden geleni yaptım,iyi okumalar.düşüncelerinizi dikkate alamaya çalıştım bu yüzden fikirleriniz önemli.hayalet okuyucularım içinde bu geçerli.

Sınır,+35 düşünceleriniz önemli❤♥❤( multide ki güzellik)

Gözlerimin arkasında ki perde den,uzun ince bir ışık sıyrılıp,
düşüncelerimi aydınlatıyordu.zihnim bulanıktı,kafam karmakarışıkken ruhumun karanlık bir kuyuya hapsedildiğini zannediyordum,sanki dibi simsiyah bir kuyuda sıkışmıştı,ruhum.

Hah.sanki değil. Sıkışıp,hapsolmuştu.

Gözlerimin önünden oluk oluk siyah yağmurlar yağıp,beni siyahla ıslatıyorlardı.kafamın içinde ki ben,siyahlara bürünüp,zihinmin en ücra köşesine,kıvrılmış beni izliyordu,umutsuzca.

Göz kapaklarım da hissettiğim ağırlık beni rahatsız ederken,göz kapaklarımı açmaya çalışıp,kirpiklerimi birkaç defa kırpıştırdım.
yüzümde hissettiğim kahve saç tellerim güneş ışınlarının yüzüme ince uzun bir çizgi şeklinde gözlerime ulaşmasını engelleyememişti.sertçe yutkunduğumda canım yanmıştı.sanki boğazım günlerdir kupkuruydu.

Tekrar göz kapaklarımın altına saklanmış olan harelerimi açmaya çalıştığımda zihnimin en ücra köşesinde ki benliğim,"uyanma,açma gözlerini." dedi,sesi isyan ve acıyla doluydu.onun zihnimde ki çığlıklarını yok sayarak,gözlerimi hafif bir şekilde araladığımda beni karşılayan ilk şey,bembeyaz tavan oldu.

Kısık gözlerle bir süre öylece tavanı izlerken,duyduğum seslerle birkaç defa kirpiklerimi kırpıştırarak kulaklarıma ulaşan seslerin sahiplerini görmek için zorladım harelerimi.

"Uyanıyor. " ilk duyduğum şey bu olmuştu.sesler karma karışıktı,iç içe girmiş gibiydiler.kupkuru olduğunu hissettiğim dudaklarımı dilimle nemlendirip,dudaklarımı hafif bir şekilde aralayıp,kısık gözlerimi tamamen açtım.önce bulanık olan görüntü yavaş yavaş netleşmeye başlarken,bakışlarımı tavandan çekerek,seslerin geldiği yöne çevirdim.

Kylie,ve tanımadığım beyaz önlüklü,orta yaşlarda bir doktor ve bir kız vardı.kylie gözlerinde ki parıltılarla bana bakarken,siyah saçlı ola kız bana doğru ilerleyip,serumu kontrol ederken,yanında ki adam da ellerini yüzüme doğru getirip,göz kapaklarımı iyice açıp,kontrol ettikten sonra,"kendinde,hastamız iyi." yüzünde ki hafif tebesümle kylie ye bakarak konuştuğunda kaşlarımı çattım.ne oluyordu?

Aklımı benden sakladığı şeyleri,bana hatırlatması için zorladım.neden burda bu haldeydim ve bacak aramda inanılmaz bir ağrı baş göstermeye başlamıştı?kolumda ki serum yüzünden bileğim ağrıyordu.oldukça halsiz hissederken,az da olsa başım dönüyordu.

" selana,iyi misin?" kylie,tek elini karnımın üzerinde ki elime doğru getirip,parmaklarımı sararak yavaşça sıktı,destek olurmuşçasına.

Kafamı yavaşça olumlu anlamda sallayarak,dudaklarımı araladım.
"Ne oldu?" diye sordum,en son justin ile beraberdim.
Bana doğru eğilerek,alnımı okşadı bir anne gibi.sadece midemin ve başımın dönmesine dayanamayıp,kendimi gözlerimin arkasında beni bekleyen,karanlığa atmıştım.

"Kanamanız vardı,ama merak etmeyin ilk üç ayda düşük tehlikesi normal.kanamanız fazla ilerlemeden durdurabildik.eğer,biraz daha kanamanız olsaydı.düşük yapmanız kaçınılmazdı.yine de ilk üç ay kendinize ve bebeğinize iyi bakın,stresten ve ağır işlerden kaçının.
Şuanda istediğiniz zaman klinikten ayrılabilirsiniz,geçmiş olsun." doktor,önlüğünün cebinde ki ellerini çıkarıp,hemşireye dönerken,ben az önce duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum.