Βλέμματα(Ολοκληρωμενο)

1

Δάφνη:

Πρωτη μέρα του σχολείου....
Τότε τον είδα πρώτη φορά. "Καλήμερα Αλέξης" μου είπε και εγω του απάντησα "Δάφνη" χαμογελώντας , μπαίνοντας στην τάξη αφού ανακοινώθηκε πως θα είμασταν στο ίδιο τμήμα. Ήταν ενα αγόρι που είχε το στυλ του κακού αγοριού πïõ ειναι πάντα ανέκφραστος.

Στις αρχές δεν μιλάγαμε καθόλου, παρά μόνο τα τυπικά πχ: καλημέρα , καλό μεσημέρι , τι μάθημα έχουμε μετά και τι ώρα ειναι.

Όμως μια μέρα άλλαξαν όλα.

Ήταν στο μάθημα της τέχνης. Πάντα καθόταν απέναντι μου και μου ζητούσε μολύβι. Όταν του έδωσα μολύβι αυτός με κοίταξε στα μάτια για πρώτη φορά. Τα βλέμματα μας ειδωθηκαν για πρώτη φορά. Αυτό ήταν, δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο. Γύρισε όλο το σύμπαν ανάποδα. Μέσα στα μάτια του έβλεπες ενα μυστήριο, κατι περίεργο, παράξενο σαν και αυτόν που κατα βάθος ήθελες να το εξερευνήσεις , να μάθεις.

Ήθελα πολύ να τον πλησιάσω. Το συναίσθημα ήταν on και το μυαλό off. Φανταζόμουν πράγματα μαζι του, ενα μέλλον μαζι του. Μετά απο εκείνη την μέρα, κάθε διάλειμμα με κοιτούσε επειμονα. Με το ύφος του μου έδινε ελπίδες. Τότε αποφάσισα να ανοιχτών σε κάποιες φίλες μου και στην κολλητή μου την Ελένη. Μου είπαν να μην έχω πολλά ονειρα γιατι ήταν δύσκολος επειδή δεν έδειχνε τα αισθήματα του.

Συνήθως ειμαι ήσυχη, φρόνιμη και δεν γουστάρουμε μπελάδες, πάντα έχω καλούς βαθμούς αλλα απο τότε που άρχισα να έχω αισθήματα για αυτόν όλα πάνε κατα διαόλου. Με κοίταζε, τον κοίταζα και δεν ήξερα τι νιώθει η αν με θέλει. Αν και οι φίλοι μου, μου είχαν πει να μην έχω ελπίδες , εγω έκανα ακριβώς το αντίθετο.

Έτσι πήρα δραστικά μέτρα.

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πλησιάσω τις δυο πιο στενές του φίλες την Στέλλα και την Μαρίνα, εγω τους εμπιστευτικα πως τον γούσταρα και αυτές μου είπαν οτι δεν είχε ποτέ του σχέση και για αυτό να μην ήξερε πως να το δείξει πως με γουστάρει. Έτσι φούντωσαν παραπάνω τις ελπίδες μου.