Βλέμματα(Ολοκληρωμενο)

33

Την ιδια μερα.
Ερμιονη
Απο το πρωι ηρθε ο Μαριος και μου πηρε ενα κοσμημα με το αρχικό του. Σημερα κλειναμε ενα χρονο μαζι. Ήμουν πολύ χαρούμενη. Τα πηγαιναμε τοσο καλα ολο αυτο τον καιρο. Αφου φαγαμε πρωινο με τον Μαριο πηγε για προπόνηση με τον Γιαννη και τον Μιχαλη. Ετσι για να περάσει η ωρα τηλεφωνησα στην Δαφνη και στη Ελενη για να παμε για καφε. Τα κοριτσια αμεσως δεχτηκαν, εβαλα το τζιν μου και την φανελα μου και βρεθήκαμε στο Costa coffee. Τα κοριτσια ηταν ηδη εκει. Μπηκα μεσα και τα κοριτσια με υποδεχτηκαν με μια αγκαλια και ενα χρονια πολλα ηια την επέτειο μου με τον Μαριο. Πηγαμε και παραγγείλαμε καφε. Αφού μας ετοιμασαν τους καφεδες μας, τους πηραμε και πηγαμε να κάτσουμε.
"Λοιπον κοριτσαρα. Πως θα περάσεις σημερα την μερα αυτη?"με ρωτησε πονηρα η Ελενη.
"Δεν ξερω, ο Μαριος μου ειπε οτι μου εχει μια εκπληξη. Περιμενω ανυπομονα για αυτη την στιγμή. Εσεις πως τα περνατε με τις σχέσεις σας?"της ρωτησα.
"Εγω με τον Γιαννη ειμαστε τελεια. Ειμαι και παλι ευτυχισμένη."μου ειπε χαμογελαστα η Δαφνη.
"Και εγω ρε κορίτσια ειμαι χαρούμενη πολυ με τον Σωτηρη. Δηλαδη περναω τελεια."μου ειπε γλυκα η Ελενη.
"Δηλαδη ολες μας ειμαστε μια χαρα στις σχεσεις μας. Τι ωραια!"τους ειπα ενθουσιασμένη.
"Ναι ολα ευτηχως μια χαρα."απαντησε η Δαφνη. Αφου τελειωσαμε τον καφε μας πηγαμε μια βολτα στα μαγαζιά και μετα της αποχαιρέτησα και βρηκα τον Μαριο. Ο Μαριος ειχε τελειωσει την προπονηση, και ηταν ιδρωμένος αλλα ηταν γλυκούλης. Μου εδωσε ενα φιλι και μου ειπε πως θα παει να κανει ντους και μα βρεθουμε σε μιση ωρα. Πηγα σπιτι και τον περιμενα. Εστειλα μυνημα στην μαμα μου που ηταν σρην δουλεια να μην με περιμενει για βραδυ και μετά απο λιγο ηρθε ο Μαριος. Με πηρε αγκαλια και περπατήσαμε στην θαλασσα. Ηταν πολυ γλυκος. Σε καποια φαση οταν καθησαμε στην αμμο σκοτείνιασε.

Μαριος
Συνεχεια ενα μερος του μυαλου μου ηταν στην Ναντια. Απο τοτε που έμαθα πως κανει χρηση, ανυσηχουσα για αυτην. Ομως δεν πρεπει να χαλασω την μερα της Ερμιονης. Εξαλου ότι εκανα σημερα, το νιωθω και το κανω. Την αγαπω αλλα αυτη ειναι πολυ ερωτευμένη. Δεν μπορω να την πληγωσω επειδή εγω θελω καποια η οποια ουτε μα με φτύσει. Αν παω να της μιλησω δεν θα με θυματε καν. Αρα δεν αξιζει τον κοπο. Εξαλου η ιστορια μου με την Ερμιονη ειναι πολυ μεγαλη και ηδη εκλεισε ενα χρονο και ειμαι χαρουμενος για αυτο. Καθως καθομασταν στην άμμο,ξεχαστηκα, σκέφτηκα την Ναντια.
"Εισαι εδω? Γη καλει Μαριο."μου λεει σοβαρή.
"Ναι αγαπη μου, σορρυ, απλα ειμαι και λιγο κουρασμενος και για αυτο. Τι ωρα ειναι?"την ρωτησα.
"6"μου απαντησε χαμογελοντας.
"Λοιπον καρδια μου, πρεπει να βρεθω για μιση ωρα με τον Γιαννη και θα σε δω αποψε στις 9. Θα ερθω να σε παρω. Εντάξει?"της ειπα γλυκα.
"Οκαυ αγαπη μου. Εγω αν θελω μα προλαβω πρεπει να παω μα ετοιμαστω τοτε."μου λεει χαμογελοντας. Σηκωθηκαμε. Της εδωσα ενα φιλι και οι δρόμοι μας χωρισαν. Πηγα στο σπιτι του Γιαννη και μιλησαμε για καμια ωρα. Το γνωστό θεμα. Η Ναντια. Ο Γιαννης επεμενε οτι πρεπει να ξεκολλησω, και εγω ηθελα να ξεκολλησω αλλα δεν μπορουσα. Σκεφτομουν το βραδυ. Η Ερμιονη θα ηταν μια κουκλα. Η ωρα πηγε 19:30 και εγω εφυγα απο το σπιτι του Γιαννη και πηγα μα ετοιμαστω. Εβαλα το γαλαζιο μου πουκαμισο και το καφε μου παντελονι. Δεν ηθελα να βαλω αθλητικα και εβαλα ενα πιο επισημο παππουτσι.