Βλέμματα(Ολοκληρωμενο)

22

Γιαννης

Κατι μου κρυβει. Το νιωθω. Εξαλου ειδα την πιπιλια στο λαιμο της. Με κοροϊδεύει. Μαλλον ηταν με αυτον χθες. Αλλα γιατι δν μου το είπε. Με τυρανουσαν οι ερωτισεις.
Τοτε χτυπησε το κουδούνι.
Ουτε γεια δν μου ειπε,εφυγε χωρις να με δει..
Αποφάσισα να την ακολουθησω.

Το απογευμα στο παρκο
Αλεξης

Την περιμενα πως και πως. Ημουν τοσο χαρουμενος που μου έδωσε μια ευκαιρία. Θα επρεπε να την κανω ευτιχησμενη. Τοτε ηρθε ντυμένη με αυτη την στολή του σχολειου που τοσο της πηγαινε.
"Γεια σου καρδια μου!"της ειπα και της εδωσα ενα φιλι
"Γεια!..λοιπον τι θα κανουμε?"με ρωτησε γλυκα
"Σου εχω μια εκπληξη! Κλεισε τα ματια σου!"της ειπα χαμογελαστος.
"Οκαυ"μου ειπε και εκλεισε τα ματια της. Καθως έβγαζα το δωρο ειδα τον Γιάννη να μας παρακολουθεί πισω απο τα δέντρα. Εκανα πως δν τον ειδα και έβγαλα το κουτακι.
"Ανοιξε!"της ειπα γλυκα.

Δάφνη

Τι δώρο να μου πήρε μα αναρωτιόμουν μεσα μου καθως ειχα κλειστα τα ματια. Ξαφνικα τον ακουω να μου λεει άνοιξε τα. Μου εδωσε ενα κουτάκι και το ανοιξα. Μεσα ειχε ενα ασημενιο κολιε με ενα πουλακι που βγηκε απο το κλουβι.
"Τι σημαινει?"του ειπα ενθουσιασμένη
"Σημαίνει οτι εισαι ελεύθερη καρδια μου. Απο ολους και απο ολα."μου εξήγησε περνοντας με πανω στην αγκαλια του.
"Σε ευχαριστωωω!!"του ειπα και τον φιλησα. Μου το φορεσε και μου φιλησε ολο τον λαιμο.

Γιάννης
Το ηξερα οτι ηταν και παλι μαζι! Μεσα μου πέθανα. Την εχανα!..εφυγα τρεχοντας απο το παρκο και πηγα σπιτι. Τηλεφώνησα στον Μαριο και του ειπα τι εγινε! Αυτος μου ειπε να ξεκολλησω και να παω παρακατω. Μου ειπε οτι μου άξιζε καποια καλυτερη. Η Δαφνη με επερνε ολο το απογευμα αλλα δν της το σήκωνα. Ήθελα να σκεφτω.

Το επόμενο πρωι
Αλεξης

"Καλημερα αγαπη μου!!"της ειπα φιλοντας της το μάγουλο.
"Καλημερα!"μου ειπε και σηκώθηκε. Πήγε κατω και εφτιαξε καφε,ηταν παγωμένη μαζι μου!
Κατεβηκα βιαστηκα κατω και την ρωτησα ευθέως.
"Τι εχεις?"την ρωτησα κοφτα λυπημένος
"Σήμερα φεύγεις. Αυτό εχω!"μου ειπε βουρκομενα
"Το ξερω καρδια μου."της ειπα λυπημενος και την πειρα αγκαλια.
"Σε παρακαλω ας το τελειώσουμε εδώ!"μου ειπε διωχνοντας τα χερια μου απο πανω της.
"Τι εννοεις?"την ρωτησα γεματος άγχος
"Απλα καλυτερα ας το τελειωσουμε τωρα που ειναι φρεσκο για να πληγωθουμε λιγοτερο. Αυτη η γαμημένη αποσταση δν αντέχετε. Πιστευω πως θα είναι πολυ ψυχοφθορο και για τους δυο μας. Σιγουρα στην Γαλλια θα θες και εσυ της αναγκες σου οπως και εγω εδω. Εκεινη η βραδυα θα μας ενωνει για παντα! Σε αγαπω τοσο πολυ! Απλα πρεπει να το κανουμε! Σε παρακαλω!"μου ειπε κλαιγοντας.
"Οχι σε παρακαλω. Ας παλέψουμε για αυτο. Εχεις δικαιο αλλα δν μπορω να μην σε εχω."την παρακαλεσα
"Αλεξη,κουραστηκα να παλευω! Αυτές οι δυο μερες ηταν ονειρο. Αλλα καποια στιγμη ξυπναμε και επιστρέφουμε στην πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι εσυ πρεπει να πας Γαλλια και εγω να μείνω εδω."μου ειπε χαιδευοντας το μάγουλο μου
"Ενταξη δν θα σε πιεσω αλλο,αλλα απο δω και περα να ξερεις πως εσυ το τελειωσες αυτο!"ειπα θυμωμένα και εφυγα. Πηρα το ηλεκτρονικό και ξεκινησα να καπνιζω. Ηρεμησα αλλα ολοκληρος μουο κοσμος γκρεμιστηκε σε χιλια κομματια.