Βλέμματα(Ολοκληρωμενο)

17

Εκδρομη (Δαφνη)
Μπηκαμε μεσα στο αυτοκίνητο και αρχισε να οδηγα.
Στην αρχη σταματησαμε να βαλουμε βενζινη. Και στη συνέχεια σταματησαμε να φαμε πρωινο. Λαθος να φάει😆..δν τρωω ποτε πρωι. Σε ολη την διαδρομη ακουγαμε μουσική και τραγουδουσαμε μαζι. Ηταν τελεια. Και τοτε σοβαρεψα και εκλεισα την μουσικη.

"Τι εγινε ρε μαιμουδακι?"μου ειπε χαμογελοντας
"Να σε ρωτήσω κατι?"του ειπα σοβαρα
"Ναι"μου ειπε κοφτα και το βλεμμα του σοβαρεψε
"Γιατι σκεφτηκες να παμε εκδρομη?"τον ρωτησα με περιεργεια
"Επιδη ξερω οτι δν εισαι καλα,σου αξιζει να ξεκουραστείς και εξαλου αυτο ειναι το δωρο τον γενεθλίων σου."μου απαντησε κοιτοντας τον δρομο.
"Σε ευχαριστω πολυ..για ολα!"του χαμογελασα και του εδωσα ενα φιλι στο μαγουλο.

Μολις φτασαμε κατεβηκαμε και η μυρωδια των δεντρων....αυτης της φρεσκαδας μας τρυπησε τα πνευμονια.
Πήγαμε στο μικρο σπιτακι που ειχε ενοικιάσει. Ήταν πανέμορφο. Απο τα πιο ομορφα σπιτια που εχω δει.

Αφησαμε τις βαλιτσες μας και με πειρε απο το χερι να κάνουμε σκι.

Την ιδια στιγμη στην Γαλλια
Αλεξης

Πρεπει να φυγω απο εδώ. Θα χασω τον ανθρωπο που αγαπω. Θα το σκασω την νύχτα..σκεφτηκα μεσα μου.

Περιμενα πως και πως να νυχτώσει. Η μαμα μου με επριξε να φάω.
"Δν πειναω σου λεω"της ειπα με θυμο
"Φαε εστω και λιγο καμαρι μου"με παρακαλεσε.
"Οκαυ"της ειπα κοφτα και έβαλα μια μπουκια στο στομα μου. Σηκώθηκα και πηγα και κλειστικα στο δωματιο μου.

Τροοδος (Γιαννης)
"Επ..προσεχε..μην μου πεσεις τωρα να τρέχουμε."της φωναξα
"Καλαααα"μου απαντησε. Εχασε την ισορροπια της και επεσε στην αγκαλια μου. Τα ματια της κοιτούσαν τα δικα μου.
"Μπορεις να με αφησεις τωρα!"μου είπε γλυκα

Χτυπα το τηλεφωνο μου ηταν ο Μαριος.
"Ελα ρε μεγαλε..τι εγινε?"τον ρωτησα
"Ελα εσυ να μου πεις..που χαθηκες?"με ρωτα
"Ειμαι στο Τροοδος με την Δαφνη"του απαντησα
"Ραντεβουδακια?"μου ειπε ειρωνικα
"Οχι απλα ειναι το δωρο τον γενεθλιων της"του απαντησα χαμογελοντας.
"Και ποτε θα ερθεις πισω?"με ρωτησε
"Αυριο το πρωι"του απαντησα
"Οκαυ τα λεμε τοτε!"μου ειπε φωναζοντας και μου το εκλεισε.

Γαλλια
Αλεξης

Επιτελους βραδιασε. Η μαμα και ο μπαμπας μου νομίζουν πως κοιμαμε.
Ετοιμασα λιγα ρουχα και βγηκα απο το παραθυρο. Πηρα την μηχανη και εφυγα. Ξαφνικα καποιος μαλακας πεταχτηκε απο μπροστα και με χτυπησε.
Ακουω φωνες. Την αστυνομία και το ασθενοφορο να πλησιαζουν. Εχασα τις αισθησης μου!

Το επομενο που θυμάμαι ειναι οτι ξύπνησα στο νοσοκομειο και η μαμα μου κοιμοταν πανω στην καρεκλα.
Οταν καταλαβε πως ξύπνησα..με ενιωσε και ξυπνησε και αυτη.

"Αγοράκι μου..φοβηθηκα οτι θα σε χασω"μου ειπε η μαμα μου δακρυσμενη
"Ειμαι καλα μαμα."της ειπα για να την ησυχασω αν και μεσα μου πονούσα ολόκληρος
"Που πηγαινες τέτοια ωρα χθες?"με ρωτησε
"Βολτα"της απαντησα κοφτα
"Βολτα?...σοβαρα Αλεξη?με την βαλιτσα?"μου ειπε θυμωμενα
"Θα το εσκαγες ετσι?Θα πηγαινες πισω Κυπρο σωστά?"μου είπε ανεκφραστη
"Ναι"τις ειπα σιγα
"Θα το συζητήσουμε μετα,κοιμησου"μου ειπε φιλοντας μου το μετωπο. Και εφυγε.

Πηρα τηλεφωνο τον Μιχαλη.
"Ελα ρε..τι κανεις?"μου λεει
"Ελα.."του λεω κοφτα
"Τι εχεις ρε...ακουγεσε χειροτερα απο πριν"μου ειπε ανυσηχος
"Ειμαι στο νοσοκομείο λογο τροχαίου..χτυπησα με την μηχανή καθως πηγαινα αεροδρομιο σκαστος!"του ειπα λυπημενος
"Τι λες ρε! Εισαι καλα τωρα ετσι?"με ρωτησε.
"Ναι ενα ραγισμα ειναι"..του ειπα κοφτα
"Ερχομαι Γαλλια! Σε 2 ωρες πετω. Πρεπει να μιλήσουμε"..μου ειπε και μου το εκλεισε

Τρόοδος (Δαφνη)
Ειμαι ευτιχησμενη..εννοω δν ειναι τοσο δυνατος ο πονος πλεον. Ο Γιαννης ηταν σαν φύλακας άγγελος μου. Μετα το σκι πήγαμε σπιτι και καθησαμε μεσα ολη την νυχτα. Εξω χιονιζε δν μπορούσαμε να βγουμε εξω.
Τοτε χτύπησε το τηλέφωνο μου.
"Ναι?"ειπα διστακτικά. Μου το εκλεισαν. Τοτε βγηκε ο Γιαννης απο το μπανιο. Χωρις φανελα.
"Ποιος ηταν?"μου ειπε χαμογελοντας.
"Δν ξερω μου το έκλεισαν αμεσως!"του ειπα ανέκφραστη
"Μαλλον λαθος θα ηταν. Για βαλε ταινια και ερχομαι!"μου ειπε και πηγε να ντυθεί.
Εγω μεσα μου ηξερα οτι δν ηταν καταλαθος. Ο Αλεξης θα ηταν. Ενιωθα την ανασα του.

Γιαννης
"Γιατι περνει τηλεφωνα αυτος?"αναρωτηθηκα μεσα μου!
Δν θα επιτρέψω να την ξανακανει να κλαψει.
Με περιμενε να δουμε κωμωδία.
"Ατε τελειωνε"μου φωναξε
"Ερχομαι!"της απαντησα

Γαλλια (Αλεξης και Μιχαλης)

Χτυπησε το κουδουνι.
"Παω εγω!"φωναξα στην μαμα μου!
Ανοιξα την πορτα και ειδα τον Μιχαλη. Μολις με ειδε με αγκαλιασε.
"Ποιος ειναι παιδι μου?"με ρωτησε η μαμα μου πλησιαζοντας την πορτα
"Ο Μιχαλης"..της απαντησα και εκανα νευμα οτι παμε επανω.

"Τι κανει ο ερτοχτυπημενος μου κολλητος"μου ειπε ειρωνικα
"Προσπαθει να επιβιωσει!"του λεω ριχνοντας του ενα σκαστο χαμογελο
"Λοιπον ο λόγος που ηρθα Γαλλια ειναι για να επιστρεψουμε μαζι Κυπρο αποψε"μου ειπε χαμογελοντας
"Πως θα γίνει αυτό?"τον ρωτησα
"Θα πουμε στους γονεις σου οτι η Ναντια και εγω θα σε φιλοξενήσουμε μεχρι να δωσεις ενα μαθημα που εμεινες"μου ειπε τριβοντας σατανικα τα χερια του
"Οκαυ"του ειπα γελοντας.

Αυτο το κεφάλαιο μου βγηκε λιγο μεγάλο
Ελπιζω να μην σας κουρασα!❤
Θα θελατε την δαφνη με τον αλεξη η με τον μιχαλη?
Να τους σκότωσω και τους δυο?

Θα βαλω ξανα μεσα στης μερες 😘😘
Περιμένω τα κομμενς σας!!🙏❤