Βλέμματα(Ολοκληρωμενο)

52

Ειδα απο μακρια την Μαρια μαζι με την Ναντια! Αυτος ο συνδιασμος δεν μου αρεσε καθολου.

Εξαλου η Ναντια αρχισε να με ενοχλει παλι και μαλλον εμαθε πως ειμαι εδω.

Μολις τις ειδα ετρεξα αμεσως στο ξενοδοχείο πριν προλάβουν να με δουν. Ειχα πανικοβληθει λιγο και εστειλα μυνημα στο Μιχαλη να έρθει στο ξενοδοχειο να φαμε.

Ειναι επικίνδυνες απο μονες τους και τωρα που ειναι μαζι κανουν τον ίδιο τον διαολο.

Επρεπε να ειδοποιήσω τον Γιαννη. Σχηματισα τον αριθμο του και του τηλεφωνησα.

"Ναι?"ακουστηκε η φωνη του.
"Ελα ρε ο Αλεξης ειμαι!"του ειπα.
"Τι θες? Αν ειναι για την Δαφνη, μην αρχίσεις απλα μεινε μακρια της."μου είπε.
"Οκαυ ακουσε με πρωτα, προκειτε για την ασφαλεια της."του ειπα.
"Γιατι τι έγινε?"με ρωτησε.
"Η Ναντια με την Μαρια γνωριζονται! Ειναι επικίνδυνες. Το ξερεις κυριως απο την Ναντια, περνει ακομα ουσιες!"του ειπα.
"Η Μαρια ποια είναι?"με ρωτησε.
"Ειναι αυτη που φταιει για τον χωρισμο μου με την Δαφνη, μην ρωτας αλλα!"του ξεκαθαρισα.
"Μάλιστα αρα μαζι ειναι παρα πολυ επικίνδυνες. Σωστα?"με ρωτησε σαν μπουφος.
"Ντιν, απαντησατε σωστα! Κερδιζετε 100 ευρω! Ε ναι ρε σου λεω."του ειπα ειρωνικα.
"Κοψε τις ειρωνιες, τι θα κανουμε!?"με ρωτησε.
"Εγω ειναι λιγο δυσκολο αλλα εσυ που μπορεις, μην την αφηνεις και πολυ μονη της."του ειπα σοβαρα.
"Οκαυ, αν της παρει καπου αλλου το ματι σου μου λες!"μου ειπε.
"Οκαυ, τα λεμε!"του ειπα και του το έκλεισα.

Για να προστατεύσω την Δαφνη θα εκανα τα παντα, ακομα και να συνεργαστώ με το βουτηροπαιδο.

Τελικα ο Μιχαλης ηρθε απο το ξενοδοχειο.

99 μερες
Γιαννης
Αυτα που μου ειπε ο Αλεξης με ειχαν βαλει σε σκεψεις και με ειχαν επηρεάσει αρκετα! Πως θα την προστατευω.

Ολο το βραδυ δεν κοιμιθηκα.

Πηρα τηλεφωνο τον Μαριο και του ειπα ολη την κατασταση και του ζήτησα εχεμύθεια.

Ο ιδιος προσφέρθηκε να βοηθήσει αλλα εγω αρνηθικα, δεν ηξερα αν επρεπε να μπλεξω και αλλους σε ολη αυτη την κατασταση.

Μετα απο ολο αυτο, σκεφτηκα να περασω απο το σπιτι της και ετσι πηρα το δρομο για το σπιτι της, περπατοντας.

Μολις εφτασα, χτυπισα το κουδούνι και μου ανοιξε η μαμα της.

"Γεια σας, ειναι μεσα η Δαφνη?"την ρωτησα.
"Οχι! Πηγε να κανει κατι ψωνια."μου ειπε.
"Μονη της?"την ρωτησα γεματος ανχος.
"Ναι! Ολα καλα αγορι μου?"με ρωτησε.
"Ναι, ναι! Αρα καλυτερα να πηγαίνω."της ειπα. Γυρισα απο την αλλη και κρυος ιδρωτας με ελουσε. Μολις ακουσα την πορτα να κλεινει αρχισα να τρεχω προς την πλατεια. Σταματησα και αρχισα να περπατω γρηγορα. Δεν την βρικα πουθενα, μεχρι που εβγαινε απο ενα μαχαζι και εγω την πλησιασα.