Βλέμματα(Ολοκληρωμενο)

44

Ηταν η Ερμιονη. Μολις της ανοιξα με κοίταξε σοβαρη και μου ειπε:
"Μπορω να μπω?."με ρωτησε.
"Ναι ελα μεσα, σορρυ."της ειπα σκαζοντας ενα χαμογελο.
"Εγινε κατι σοβαρο."μου ειπε.
"Τι εγινε? Προκειτε για την Δαφνη ετσι?"την ρωτησα γεματος ανχος.
"Ναι, σε χρειαζετε. Φυγε. Πηγαινε σπιτι της."μου ειπε και εφυγε. Τα λογια της με επηρεασαν παρα πολυ. Πηρα το μπουφάν μου και εφυγα τρεχτος για το σπιτι της. Μολις εφτασα, ανεβηκα και χτυπησα το κουδούνι, μου ανοιξε ενας αγνωστος κυριως και χωρις ερωτησεις ρωτησα μονο για την Δαφνη. Μου είπε πως ειναι πανω και δεν με αφησε να περασω καο φωναξε την μαμα της. Αυτη μου ειπε να περασω πανω και με ρωταγε γιατι εκλεγε και εγω απαντησα πως δεν ξερω. Ετρεξα πανω καο χωρις να χτυπήσω, μπηκα μεσα. Η Δαφνη γυρισε αποτομα και με ειδε. Σηκωθηκε απο το κρεβατι και ετρεξε στην αγκαλια μου, με εσφιξε τοσο πολυ και εκλεγε. Πεσαμε στα γονατα. Για αρκετη ωρα δεν σταματησε να κλαιει. Αφου καταφερε και ηρεμησε καθησαμε στο κρεβατι της.
"Τι επαθες?"την ρωτησα.
"Τι κανεις εδω?"με ρωτησε βουρκομενα.
"Απαντησε μου. Τι επαθες? Ο Αλεξης ετσι?"την ρωτησα. Η καρδια μου εσφιξε.
"Ναι."και δυναμωσε το κλαμα της.
"Τι σου εκα-"πριν προλαβω να ρωτησω, τα χειλη της κλειδωσαν στα δικα μου. Δεν αντισταθηκα, εξαλου ετσι ηθελα να γινει. Ηθελα να είναι δικια μου επιτελους. Αφου με φιλησε με αγκαλιασε, μου ζηταγε συνεχεια συγνωμη.
"Συγνωμη."μου ειπε για αλλη μια φορα.
"Δεν χρειαζετε."της ειπα.
"Χρειάζεται, φερθηκα πολυ λαθος. Εξαλου ζηλεψα παρα πολυ με την Χριστινα. Χρειάζομαι χρονο ομως."μου είπε.
"Θα τον εχεις. Μην ανυσηχεις. Δεν βιαζομαι. Αληθεια?"την ρωτησα.
"Ναι. Απλα καταλαβα πως μαζι σου ειμαι ευτιχησμενη."μου ειπε και με φιλησε.
"Γιατι χωρισατε?"την ρωτησα.
"Με απατησε. Δεν εχει σημασια πως το εμαθα αλλα εχω και αποδείξεις."μου ειπε και μου έδειξε μια φωτογραφία απο το κινητο της. Δεν ειπα τιποτα. Απλα την αγκαλιασα.

"Εχω ενα σοβαρο προβλημα."μου ειπε.
"Τι συμβαινει?"την ρωτησα.
"Χρειαζομαι ενα καλο γυναικολογο."μου ειπε.
"Τι εχεις καποιο προβλημα υγειας?"της ειπα και της εφυγα μια τούφα απο το προσωπο της.
"Οχι εγω η Ιωάννα."μου ειπε σοβαρη.
"Τι εχει?"την ρωτησα ανυσηχα.
"Ειναι εγκυος απο τον Τασο. Μην το πεις πουθενα."μου είπε. Κοκκαλωσα.
"Μα τον προπονητη μου?"την ρωτησα.
"Ε ναι. Ποιον αλλον?"με ρωτησε ειρωνικα.
"Θα μαθω και θα σου πω."της ειπα και την φιλησα. Επρεπε να φυγω για προπόνηση και της υποσχεθηκα πως θα τη παρω για καληνυχτα.

Ελενη
*ντριν, ντριν*
Χτυπησε το κινητο μου. Ηταν ο Μιχαλης. Ο Σωτηρης ηταν στο μπανιο.