Βλέμματα(Ολοκληρωμενο)

28

Δυο μερες μετα
Δάφνη

Και τις δυο μερες που ήμουν στο νοσοκομειο ο Αλεξης έρχονταν να με δει. Δεν με αφηνε μονη. Ο Γιαννης αν και δν του αρεσε συμβιβάστηκε με αυτό.
Αυτες της δυο μερες η Ελενη ηταν συνέχειά διπλα μου. Με πηρε σπιτι μου και με φροντισε. Εκαναν βαρδιες ο Αλεξης, ο Γιαννης και η Ελενη. Ηταν πολυ κουραστηκο και για τους τρεις αλλα αυτοί εμειναν βραχοι διπλα μου. Η μαμα μου επρεπε να μείνει ακομα 3 μερες στο νοσοκομειο.

Ελενη στο σπιτι της Δαφνης
Ο Μιχαλης δν σταματησε να με ενοχλει. Συνεχεια με επερνε τηλεφωνο. Εφτασα σε σημειο να παρακαλεσω τον Αλεξη να του πει να σταματησει. Ο Αλεξης μου ειπε πως δν ακουει κανενα. Οτι με αγαπαει ο Μιχαλης και έκανε λαθος που με χωρισε. Εγω αρχισα και τον ξεπερνουσα. Ειχα αλλου τα ματια μου τωρα. Σε ενα δευτεραιο στην αλλη ταξη. Σωτηρης Χαραλαμπους τον λενε. Ειχε ενα υπεροχο χαμόγελό. Τα ματια του ειναι τοσο ομορφα και εκφραστικά. Δν σταματουσε να με κοιτα στο σχολειο.
"Δαφνη. Δν μπορω. Μου αρεσει πολυ ο Σωτήρης! Αλλα ο Μιχαλης δν σταματα να με ενοχλει."της ειπα
"Τοτε κανε κινηση. Μην αφηνεις τον Μιχαλη να σε επηρεάζει."μου ειπε σοβαρα
"Συμφωνω και εγω."ειπε απο πισω μου ο Αλεξης
"Τι λες ρε Αλεξη. Μου λες να χεσω τελειως τον κολλητο σου?"τον ρωτησα αναυδη
"Ναι. Γιατι ξερω πως ο Μιχαλης γινεται πιεστικος."μου ειπε
"Το ειδα και εγω οτι σε πιέζει ρε Έλενη..μην τον αφήνεις."ειπε και ο Γιαννης που ερχοταν προς το μερος της Δαφνης και εκατσε διπλα της. Ο Αλεξης τον κοιτουσε με το μισο του.
"Δηλαδη παιδια μου λετε να παω να μιλησω στον Σωτηρη?"τους ρωτησα
"Ναι."μου απάντησαν ολοι μαζι.
Έτσι την επόμενη μερα κιολας στο σχολειο. Πηγα και τον βρηκα,εκατσα διπλα του πανω στο παγκακι και αυτος ηρθε διπλα μου και μου χαμογέλασε.
"Γεια!"του ειπα
"Γεια!"μου ειπε γλυκα
"Με λενε Ελενη."του ειπα γλυκα
"Εμενα Σωτηρη..αν και νομιζω πως το ξερεις ηδη."μου ειπε χαμογελοντας
"Εννοειτε. Οτι με ενδιαφερει το ψαχνω."του ειπα σοβαρα
"Και εγω σε ενδιαφέρω?"μου ειπε κοφτα
"Πολυ."του ειπα χαμογελοντας
"Τοτε είναι ευκαιρια να γνωριστουμε."μου ειπε γελαστα
"Εγώ σε ενδιαφερω καθόλου?"τον ρωτησα γλυκα
"Αμε. Απο την πρωτη στιγμη που σε ειδα."μου ειπε κοκκινιζοντας
"Θες να παμε για καφε το απογευμα?"μου προτινε γλυκα
"Σίγουρα. Στις 5?"του ειπα χαμογελαστα
"Ναι."μου ειπε γλυκα
Τοτε χτυπησε το κουδούνι για να μπουμε μεσα. Τον αποχαιρέτησα και μπηκα στην ταξη. Το επομενο διαλειμμα ειχε προβα στην χορωδία. Ετσι ηταν ευκαιρια να παρω την Δαφνη να της πω τι εγινε. Σχηματισα το νουμερο της Δαφνης και αυτη μου απαντησε.
"Ελα κοριτσι μου. Ολα καλα?"με ρωτησε
"Ναι. Εκανα κινηση στον Σωτηρη."της ειπα ενθουσιασμένη
"Οπα. Οπα. Περίμενε σε βαζω σε ανοικτη ακρόαση."μου ειπα γελοντας
"Οκαυ. Ειναι μαζι σου τα αγόρια?"την ρωτησα
"Ναι. Αντε πες τι εγινε."μου ειπε ενθουσιασμένη
"Λοιπον το δευτερο διάλειμμα καθησα στο παγκακι που καθεται συνηθως και ηρθε και αυτος διπλα μου. Γνωριστήκαμε και μιλησαμε. Θα βρεθουμε στις 5 για καφε. Γαμωτο χτυπησε το κουδουνι. Θα περασω μετα απο το σπιτι σου να σας τα πω καλυτερα."τους ειπα και τους το εκλεισα στα μουτρα. Μπηκα βιαστικά στην ταξη και ξεκινησε το μάθημα τον μαθηματικων.