Βλέμματα(Ολοκληρωμενο)

45

Το gif καπως υπερβολικο. Δαφνη με Ιωαννα.

148 μερες
Αθηνα

Το πρωι ξυπνησα πανω στην καρέκλα του νοσοκομείου. Η μαμα του διπλα μου να σιγοκλαει.
"Φαγατε κατι?"την ρωτησα βαζοντας το χερι μου στον ομο της. Μου κούνησε το κεφαλι της αρνητικα.

Μια σκια εκρυψε τον ηλιο απο τα ματια μας.

Η Ελενη αγκαλια με το Σωτηρη φευγανε απο το νοσοκομείο. Η Ελενη με αγκαλιασε και μου ψυθιρισε στο αυτι πως θα ειναι διπλα μου. Εγω την εσφιξα ακομη πιο πολυ και η δυο μας βουρκοσαμε.

Βγηκα εξω απο το νοσοκομειο και πηγα στο απέναντι περιπτερο, αγορασα ενα πακέτο τσιγαρα και αναψα ενα. Δεν ειχα ξαναδοκιμασει αλλα μολις το εβαλα στο στομα μου και ρούφηξα τον καπνο, η νικοτίνη διαπερασε καθε κυτταρο στο σωμα μου και το βοηθησε να ηρεμισει. Αφου εκανα ακομη ενα ανεβηκα και παλι πανω στον Κώστα.

Δαφνη
Με ξύπνησε ο ηχος του κινητού μου. Ηταν ο Σωτηρης και μου ειπε πως η Ελενη ηταν σπιτι της και ξεκουραζοταν.

Σηκώθηκα προσεχτικά για να μην ξυπνησω τον Γιαννη, εκανα ενα ντους, διαβασα λιγο για της εξετασεις και εστειλα μυνημα στην Ιωαννα να βρεθουμε.

Ιωαννα
Δεχτηκα ενα μυνημα απο την Δαφνη καθως διαβαζα να βρεθουμε στο παρκο σε μιση ωρα. Ηταν καπως σοβαρο. Με τρομαξε το υφος του. Ηπια τον καφε που μου ετοιμασε ο Μανος.

Εβαλα μια φορμα και εφυγα για το παρκο.

Εφτασα πρωτη και καθησα σε ενα παγκακι περιμενοντας την. Την βλεπω να ερχετε με ενα υφος αρκετα σοβαρο.

Με πλησιαζει και εγω σηκωνομαι. Το χερι της ηρθε σε επαφη με το μαγουλο μου, με χαστουκισε βουρκομενη και με φώναξε "παλιοβρομα!", εγω δεν αντεδρασα. Τα χασα.
"Τι κανεις μωρη? Εισαι ηλιθια!"την ρωτησα εκινευρισμενα.
"Εσυ τι εκανες με τον Γιαννη?"μου φωναξε. Εβγαλε το κινητό της και μου έδειξε φωτογραφια που φιλιομουν με τον Γιαννη. Βουρκοσα και ντραπηκα αμεσως.
"Δαφνη ασε με να σου εξηγησω!"την παρακαλεσα.
"Τι να μου εξηγησεις?"μου είπε ψυχρα.
"Τον φιλησα για να ζηλεψει ο Τασος. Αληθεια. Το εκανα πανω στην απελπισια μου. Δεν νιωθω τιποτα για αυτον."της ειπα ειλικρινά.
"Οκαυ σε πιστευω. Και αυτος, αυτα μου ειπε! Αποκλειεται να τα συμφωνήσετε."μου ειπε και χαλαρωσε το υφος της.
"Φιλες?"την ρωτησα.
"Φιλες. Ελα δω μωρη χαζη!"μου είπε και αγκαλιαστηκαμε.

Η καθεμια μας πηρε το δρομο της γιατι ειχαμε πολυ διαβασμα.

Αθηνα
Ειχε νυχτώσει και ο Κωστας δεν ειχε δωσει κανενα σημαδι βελτιωσεις. Μεχρι που κούνησε τα βλεφαρα του. Αμεσως ειδοποιησα το γιατρό και μου ειπε πως ειναι θετικό. Αλλα δεν μπορουσαμε να ξέρουμε τιποτα με βεβαιοτητα.