Βλέμματα(Ολοκληρωμενο)

27

Δαφνη

Ήταν μονο αυτος στο οπτικο μου πεδιο. Τα ματια του δν σταματησαν να με κοιτουν. Ο Γιαννης εφυγε εκινευρισμενος. Τοτε τους πλησιασα. Πλησιασα στον Αλεξη. Ο Αλεξης εκανε νοημα στον Μιχαλη και την Ελενη να φυγουν.
"Μπα πως και απο τα μερη μας?"του λεω ειρωνικα
"Είπα να περασω να δω πως εισαι!"μου ειπε σοβαρος
"Εχεις την έγνοια μου ακομα?"του ειπα ριχνοντας ενα γελιο
"Και φυσικα! Παντα θα σε νοιαζομαι!"μου ειπε και μου χαιδεψε το μάγουλο
"Τι θες εδω παλι?"του ειπα κοφτα
"Εσενα θελω. Μπορούμε μα βρεθουμε σε μια καφετέρια να τα πουμε, η ωρα 6?"με ρωτησε διστακτικά
"Ενταξη τελευταια φορα ομως!"του ειπα και εφυγα τρεχοντας για τον τριτο οροφο όπου ειχα μαθημα. Μπηκα στην αιθουσα.
"Δαφνη γιατι άργησες?"με ρωτησε θυμωμενα ο καθηγητης
"Συγνωμη δν θα ξαναγινει."του ειπα και πηγα και εκατσα διπλα στον Γιαννη.

Το διάλειμμα

"Θα βρεθεις μαζι τους ετσι?"με ρωτησε απογοητευμένος
"Ναι. Τελευταια φορα. Απλα θελω να του ξεκαθαρισω καποια πραγματα. Στο υπόσχομαι!"του ειπα κοιτοντας τον στα ματια
"Καλαα."μου ειπε κοφτα
Τότε με φωναξε η Ελενη.
"Αγαπη μου τι εγινε?"την ρωτησα
"Ο Μιχαλης μου εβαλε τις φωμες μπροστα σε όλους μου τους φιλους."μου ειπε κλαμενη
"Γιατι?"την ρωτησα
"Επιδη δν ηθελα να μεινω στην προπόνηση του μετα το σχολειο. Με ειπε τσουλα, και οτι δν τον κανω ευτιχησμενο. Και πριν απο λθγες μερες μου ελεγε πως θα σκότωνε για μενα."μου είπε σπαραζοντας
"Και εσυ τι εκανες Ελενη?"την ρωτησα θυμωμενη
"Τον χωρισα."μου ειπε κοφτα
"Μπραβο κοριτσι μου!"της είπα και την πηρα αγκαλια.
Ο Γιαννης μας πλησιασε και ρωτησε γιατι εκλεγε η Ελενη. Του ειπε η ιδια τι εγινε και αυτος της ειπα οτι καλα εκανε και τον χωρισε. Χτυπησε το κουδούνι και μπηκαμε για μαθημα. Την τελευταια περιοδο ειχαμε κενο και ο Γιαννης εμεινε για προπόνηση. Εγω εφυγα και πηγα σπιτι. Μολις μπηκα σπιτι εκατσα να φαω φαγητο με την μαμα μου και μετα πηγα επανω να διαβασω τα μαθηματα μου. Εγινε 5 η ωρα και αρχισα να ετοιμαζομαι. Εκανα ντους, βαφτηκα λιγο, κατεβασα κατω τα μαλλια μου και εβαλα λιγο αρωμα. Κατεβηκα κατω, πηρα το μπουφαν μου, εδωσα ενα φιλι στην μαμα μου και ξεκινησα να παω στην καφετέρια. Εντομεταξυ ειπα στο Γιαννη να μην με παρει τηλεφωνο για να μην μας ενοχλησει κανενας αν και πειραχτηκε λιγο αλλα έδειξε κατανοηση. Εφτασα στο καφε και μπηκα μεσα. Ο Αλεξης ηταν ηδη εκει. Πηγα στο τραπεζακι και καθησα. Αυτος σηκώθηκε. Και μετά εκατσε.
"Λοιπον θα μου πεις γιατι με καλεσες ξανα?"του ειπα κοφτα
"Ηρεμησε ρε. Μην μας δειρεις κιολας. Απλα θελω να σε παρακαλεσω να μας δωσεις μια ευκαιρία. Τοσο ευκολα σου τελειωσε?"με ρωτησε απογοητευμένος
"Δν μπορω να μας δωσω αλλη ευκαιρια. Ειμαι με τον Γιαννη. Πρεπει να πας παρακατω και εσυ. Ο δικος μας ερωτας αν και μικρος αλλα πονεμένος βγηκε χαμένος. Δν μπορουμε να το παλευουμε αλλο. Για την ωρα εσυ το παλευεις και χανεις. Βρες ξανα το κουραγιο σου. Δν μου τελειωσε. Αλλα μου τελειωνει. Οσο και αν ποναει. Ακου αν και δν το νομιζω ισως τα ξαναβρούμε οι δυο μας καποια αλλη στιγμη. Κατω απο αλλες συνθηκες. Για την ωρα ειμαι με τον Γιαννη και χωνεψε το."του ειπα ανέκφραστα
"Δν μπορω να σε ξεπερασω. Αυτό ειναι το προβλημα. Σε ποναει λιγο αλλα εμενα με κομματιαζει. Ο Γιαννης δν ειναι για σενα! Ειναι πρωτα απο ολα ανασφαλης"μου ειπε
"Ανασφαλης γιατι εσυ το δημιουργησες με τον Μιχαλη. Πρωτη φορα σε ακουω να μιλας ετσι. Δν περίμενα να με αγαπας τοσο πολυ. Λυπαμε που δν επραξες σωστα τοτε. Και δν εμεινες εδω. Αλλα δν παει αλλο με εμας. Κατάλαβες?"του ειπα
"Δν θελω να το καταλαβω. Επιδη ξερω πως θα ειμαστε μαζι στο τελος. Δν επραξα τοτε γιατι δν μπορούσα μα φέρω αντιρρήσεις στους γονεις μου. Ειμαι 17 οχι 18 κανονικα μένω μαζι τους. Αλλα το καλοκαιρι θα ειμαι εδω."μου ειπε γεματος ελπιδες
"Δν ξέρεις τιποτα για το μελλον. Ξερω πως εισαι 17 αλλα θα μπορουσες να τους πεις κατι. Να τους καθυστερισεις. Το καλοκαιρι βλεπουμε. Ακου δν θελω να σου δινω ελπιδες. Αλλα τα παντα παίζουν."του ειπα ανέκφραστα
"Καλα. Οτι πεις. Εγω θα περιμενω. Παντα θα περιμενω."μου είπε λυπημένος
"Πρέπει να φυγω. Με περιμένει η μαμα μου σπιτι."του ειπα
"Ηρθαν πισω οι γονεις σου?"με ρωτησε
"Ναι! Χωρισαν."του ειπα
"Λυπαμε."μου ειπε κοφτα
"Καλυτερα. Πίστεψε με. Ειχε παραγίνει η κατασταση μεταξυ τους."του ειπα σκαζοντας ενα χαμογελο
"Οπως νομιζεις. Θες να σε συνοδεψω?"με ρωτησε γλυκα
"Αμε γιατι οχι."του ειπα και σηκωθηκαμε. Αυτος με πειρε αγκαλια. Εγω στην αρχη προσπαθησα να το αποφύγω και τον εδιωχνα απο πανω μου αλλα ηταν σαν ειχε κολλησει πανω μου σαν χταποδι. Σε ολη την διαδρομη δν βγαλαμε αχνα. Κοιταγαμε δεξια και αριστερα. Μολις φτασαμε στην πολυκατοικια με ανεβασε ως το διαμερισμα και μεχρι την πορτα. Μολις ανοιξα την πορτα. Ειδα την μαμα μου μέσα στα αιματα. Ο Αλεξης δν την ειχς δει γιατι δν ειχε μπει μεσα στο σπιτι. Εγω ετρεξα μεσα. Την ακουμπησα ηταν ζωντανή τοτε μια φιγούρα με πλησιασε και αρχισε να με κτυπα με μια ζωνη. Τοτε αρχισα να φωνάζω. Με ακουσε ο Αλεξης για καλη μου τυχη και μπηκε μεσα στο σπιτι. Οταν με ειδε μεσα στα αιματα ετρεξε προς την κουζίνα και πήρε ενα κουζινομαχαιρο. Πηγε πισω απο την φιγούρα και του το καρφωσε 2 φορες. Την μια πανω στο χερι και την αλλη πανω στο πόδι. Εγω οσο ακομα τις αισθήσεις μου καλεσα την αστυνομια και ενα ασθενοφόρο κυριως για την μητερα μου. Την ειχε χτυπησει πολυ. Τοτε ειδα το Αλεξη να πλακωνετε με την φιγουρα. Μετα απο 10 λεπτα ηρθε το ασθενοφόρο και η αστυνομια. Η φιγούρα εφυγε τρεχοντας αλλα τον επιασαν οι μπάτσοι. Την μαμα μου την πηραν μεσα στο ασθενοφόρο και εμενα μαζι της. Ο Αλεξης ηρθε μαζι μου. Δν με αφησε στιγμη. Δν αντεξα αλλο λυποθυμησα πανω στο φορείο. Ο Αλεξης μου κρατούσε το χερι.