You... Again

43 0 0
                                        

Raine knew how much pressure is up on her. She knew that behind that closed door, there are people waiting for her, expecting for a good news. But the only good news she has at the moment is that, the blood clot on his head is gone. Marahil ay ng bumagsak ang pasyente mula sa pagkakabaril ay nauntog ito sa kung anumang bagay na siyang nagcause ng blood clot sa ulo niya. She's no expert at brain surgery kaya kinailangan niya ng isang neurosurgeon. It's better than nothing. She asked a nurse to relay a message to the people waiting outside. Tumungo naman ang nurse.

She was busy doing a suction when the heart beat machine started to show abnormal vitals. Unang-unang pumasok sa isip niya ay marahil, ay may internal bleeding ang kanyang pasyente. She needs to stop the bleeding. If not the patient will lose a lot of blood and she can't risk that. Ni hindi pa niya naalis ang bullet na tumama rito.

"Doc, blood pressure dropping at 70 to 30" ani ng surgical nurse niya.

Nagtitinginan na ang lahat ng mga kasama niya sa loob ng OR. Maging siya ay natitilihan na rin sa nangyayari. Pero kailangan niyang gumawa ng paraan. She needstostop the bleeding or else they will lose him. She calmed herself. Dahil kung ipapakita niyang natataranta siya ay magdo-doubt ang mga kasama niya. She needs to be in control.

Lord, please help me save this man.

"Doc, bloop pressure is down to 60 25,"untag ng nurse sa kanya.

"Alright, suction!" Utos niya. Sumunod naman ang mga ito.

"Scalpel, 10 blade." Iniabot naman nila ang kailangan niya. She started opening the chest of her patient. She made a 5 inch incision on his chest. She opened it as smoothly as she can. Ang puso ay isa sa mga napakasensitibong organ sa katawan ng isang tao. It's cardiac wall is as thin as a plastic but as soft as a banana. One wrong move and its over. As she cut him open tumambad agad sa kanya ang napakaliliit na pieces of the bullet. Sa lakas ng tama putok nito ay it was already shredded to pieces. "Tweezer, please." Iniabot nila ito sa kanya. All she needs to do is pick up the pieces, carefully. That's what's caused the bleeding. such a lucky man, aniya sa kanyang sarili. Maswerte ito at hindi tumama sa mismong aortic vein. Kung hindi ay kanina pa ito nawala.

Matapos niyang alisin ang bullet ay inobserbahan niya ang machine. "Blood pressure went back to normal." Anunsiyo ng nurse na tagatala. Nagpalakpakan lahat ng nasa loob.

Oh, thank you, God! Usal niya. "Okay, people let's close him up." Ani ni Raine.

Habang tinatapos ni Raine ang operasyon ay binilinan niya ang nurse na siya ring inutusan niya kanina upang iimporma ang mga kamag-anak ng kanyang pasyente.

"Tell his coach I would like to talk to him in my office."

"Yes, doc."

Lumabas na ang nurse at siya naman ay nagpatuloy sa pagstitch dito. Pasalamat ka at hindi mo pa oras. And thank you that you fought! It wasn't the hardest surgery she managed. But the pressure on her seems to be the heaviest. Pagkatapos niyang tahiin ito ay nagtubgo siya sa washroom. Tinulungan siyang alisin ang mga protective coats niya at ang surgical gloves ng nurse. Maliban na lang sa kanyang mask. Sa tinagal-tagal na niyang surgeon ay hindi pa rin siya nasasanay sa amoy sa loob ng operating room. Naghandwash muna siya bago lumabas. She stretched her neck. Sa tagal ba naman ng kanyang operasyon ay ngawit na ngawit na ang kanyang leeg. She'll be needing a massage later on.

She went out of the room. nagtungo na siya sa kanyang opisina pero wala pa rin doon ang coach ni Mr. Cruz. She decided to look for him then. Tinahak niya ang hallway papunta sa waiting area. Nagtaka siya kung bakit napakaraming tao sa parteng yon ng hospital. But then she thought, Mr. cruz is a basketball star. Marahil ay mga kateam niya ang mga ito.

Along came RusselTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon