Part 14

541 27 15
                                    

Ik zat in het vliegtuig geen weg meer terug vanaf nu. Het was al te laat om van keuze te veranderen. Ik had mijn ouders duidelijk verteld waar ik naar toe ging en naar wie en ook het nummer waar ze me mee konden bereiken. Ze wouden al lang dat ik naar Amerika ging voor mijn studies. Ze zouden het niet zo erg vinden. Je denkt nu misschien 'wat voor ouders heeft zij?' Neen ze maken zich vaker zorgen en zeker de laatste dagen. Ik heb ze alles duidelijk verteld.

Nadat het vliegtuig is geland. Zoek ik naar mijn bagage. Nadat ik het heb, loop ik naar buiten en kijk of ik mijn iemand zie. Wow zo veel volk dat er is. Opeens grijp er iemnad mij stevig vast.

"Ooooowwww!" Gil ik.maar als ik me om draai, lach ik breed en knuffel mijn neef. Chris. Hij is de enige persoon hier in Amerika die ik echt goed ken. "Oow Evie! Wat ben je groot en knap geworden!"zegt hij blij en vrolijk. Ik kijk hem geirriteerd aan als hij in mij wangen knijpt. Hij doet alsof ik 8 ben. Ik ben maar een paar jaar jonger dan hem, hij is 18 en ik 16.

We lopen naar zijn auto en ik vertel alles wat er gebeurd is vanaf het begin tot nu toe. Ik vertouw hem omdat hij zelf een lief heeft gehad waar hij veel problemen mee heeft gehad enzo. Dus hij weet wat ik voel. Ik vertel hem alles en hij heeft me soms raad en tips.

"En zo zit het dus Chris." Zeg ik om te eindigen.

"Man wat een verhaal! Je hebt wel een goede keus gemaakt. Nichtje van me." Ik geef hem een knuffel.

Voor ik in de auto stapte zag ik een roze papier op de grond. Chris was nog mijn bagage aan het weg steken dus ik raap het op en lees het.

'This is for my love. When I saw you, I knew you were the one, the one of my life. I was rude and I did things that weren't good but I fell for you and I just wanted to say that I love you.'

Ik bevries nadat ik het gelezen heb. Waarom zou iemand zo een lief berichtje zomaar weggooien? Wat bezielde haar of hem.

"Stap je nog in?"vraagt Chris en ik kom terug naar de aarde. Er tikt iemand op mijn schouder. 

"Euhm. Soory hoor maar dat is van mij. "Zegt een meisje met rood haar en blauwe ogen. Ik kijk haar stomverbaasd aan. Wat is van haar? Ze kijkt even naar mijn handen en dan ineens schiet het me te binnnen. Ze bedoelt het papiertje! Oh shit! Snel geef ik haar het terug en met een sorry draai ik me om. Ze zegt dat het niet erg is en stapt weg.

"Wat was dat?"vraagt Chris nieuwschierig.

"Niets. Gewoon."zeg ik vlug.

"Je moet het maar weten nichtje van me." Zegt hij. Ik lach en geef hem een klop op zijn schouder. Na een lange stilte vraagt Chrisl

"Wat wil je vandaag zowat doen?" Ik denk even na,

"Ik wil eerst mijn kamer inrichten en dan via internet mij inschrijven op school."zeg ik dan.

"Wuuuuut!? Geen leuke dingen te doen?!" Schreeuwt hij. Ik lach en por hem.

"Chris jong. Ok we zullen misschien een potje op de ps3 spelen na alles."

"Ok!"

Als we bij de huis van Chris aankomen, toont hij mijn kamer en zegt dat zijn vrienden straks ofzo langskomen. Ik plof neer op mijn bed en haal mijn gsm tevoorschijn. Dan opeens alsof mam het heeft geroken belt ze. Ik verschiet, laat gelukkig mijn gsm niet vallen en neem op.

《Ever! Ben je aangekomen bij Chris lievered!?》

《Mam, rustig ik ben er en ik lig nu op mijn bed.》

《Vergeet je niet in te schrijven sweety!》

《Ik weet het mamie!》

《Sorry liefje.》

Bad love [ON HOLD]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu