Hoofdstuk 1:

3.5K 138 43
                                    

Mason p.o.v.

'Waar zijn we nu weer beland,' hoor ik Taco achter in de auto zeurend zeggen. Ik grinnik, terwijl ik het me zelf ook afvraag. Het gebouw voor ons is in een witte kleur geverfd die waarschijnlijk elke week een keer opnieuw geverfd werd. Met grote letters staat er bovenop: St. Paulo's College. Ik parkeer mijn auto op een van de parkeerplaatsen. Mijn zwarte landrover valt wel enorm op naast al die BMW's en een paar Mercedessen. 

'We zijn bij St. Paulo's belandt, Taco,' zei Connor met een kleine grijns op zijn gezicht. 

'Ja, al lijkt het meer op een instituut voor gekken en gestoorden,' grapte Brian. Ik schudde zacht lachend mijn hoofd. 

'Zij zijn degenen die denken dat Rowland High School voor gekken en gestoorden was. Dus voor hun zijn wij nu de gekken.' Connor keek met een beetje afschuw in zijn ogen terwijl hij dit zei. Hij was ook liever op het Rowland gebleven, dat weet ik zeker. 

Ik dacht terug aan onze oude school, Rowland High School. We waren ervan af geschopt omdat we te veel herrie schopten. Maar de druppel was het feit dat we een lokaal per ongeluk in de fik hebben gestoken. 

Ja, per ongeluk. 

Het was meer Taco's schuld. Hij moest zo nodig een sigaret roken terwijl we bezig waren met brandbare stoffen tijdens scheikunde. 

En toen schrok hij zo erg van een hond die buiten aan het blaffen was, ja Taco is bang voor honden, dat hij zijn sigaret liet vallen bij het brandbare spul. 

En toen liet Connor dat glaasje weer uit zijn handen vallen omdat hij schrok van de vlam die erin was ontstaan en ineens waren er overal van die vlammen. 

Ik dacht dan ook nog slim te zijn door het eerste beste vloeibare erop te gooien, waarvan ik dacht dat het water was. 

Dat was dus geen water. Het was pure alcohol, die we ook nodig zouden hebben in het proefje als we verder waren gekomen dan stap 3. 

Het scheikunde lokaal was compleet verwoest, de brandweer moest komen en er moest een evacuatie komen voor de hele school. Iets dat natuurlijk bakken met geld koste, als ik mijn oude directrice mag citeren. 

Je snapt denk ik wel dat dit absoluut de druppel was voor onze directrice, en dat ze ons hierdoor wel van school af moest sturen. We hadden wel vaker voor wat problemen gezorgd, maar nooit waren die zo groot geweest dat we van school af moesten. 

De enige andere school in de buurt was de rivaal van onze oude school: Het St. Paulo's College. Een school waar de rijkste kinderen uit de stad heen gingen, waar iedereen braaf deed wat er gevraagd werd en waar de docenten de strengste uit de regio waren. Ze haalden wel de beste resultaten, maar wat de studenten ervoor moesten doen was hele andere koek. De sporters daar werden elke dag getraind, de stuudjes daar deden niks anders dan schoolwerk en de probleemkinderen werden door de duivel hemzelf, de directeur, regels aangeleerd. 

Kort gezegd, het St. Paulo's college was een grote nachtmerrie voor de meesten van ons.  

'Zullen we de verblijfplaats van de leeuw maar binnen gaan?' stelde Taco voor. Hij trapte zijn sigaret uit op de grond voor de poort van St. Paulo's. Nee hij was niet gestopt met roken na het scheikunde incident, al zou je dat wel denken. Taco is een erg gestrest persoon, dus hij zegt dat hij het nodig heeft. 

Al zegt hij ook drie keer per week dat dit echt zijn laatste sigaret is. 

'We kunnen inderdaad maar beter gaan, we mogen niet te laat komen op onze eerste schooldag,' grinnikte Brian. We liepen met z'n vieren de poort door en waren officieel beland op het St. Paulo's. Nu was er geen weg meer terug. 

De poort ging ook gelijk achter ons weer dicht, dus er was letterlijk geen weg meer terug. 

'Willen ze ons opsluiten hier ofzo?'

'Ik ben bang van wel. Kom, laten we op zoek gaan naar de directeur voor ons rooster en onze klas. 

'Wacht guys, eerst een soort weddenschap. Dat is altijd leuk als je naar een nieuwe school gaat.' 

We keken Brian alle drie aan, hij hield van weddenschappen. 

'Vertel, Brian,' zei Taco met een klein lachje. Hij was ook van plan herrie te schoppen hier, dat wist ik nu al. 

'Wie als eerst een chick van het St. Paulo's heeft ingepalmd, wint.'

'Die is cliché, dude.'

'Cliché kan ook leuk zijn.'

'Ach ja, het gaat toch niet lukken. Al die meisjes hier zijn van die verwaande krengen die ons waarschijnlijk alleen maar vuil aan kunnen kijken.'

Het bleef even stil, maar toen zei Connor: 

'Zullen we maar naar binnen gaan, de lessen beginnen zo.' 

We liepen met z'n vieren verder, de schooldeuren door naar binnen. In de gangen stonden kluisjes tegen de muren en liepen er een hoop kinderen die er allemaal keurig uitzagen rond. 

Mijn oog viel op een meisje dat tegen een paar kluisjes aangeleund stond. Ze had een heel lichtroze jurkje aan en haar asblonde haar golfde licht over haar schouders. Het leek alsof ze op iemand aan het wachten was. 

Ze keek onze richting in, en tegen mijn verwachtingen in keek ze niet vol afschuw. 

Ze keek geïnteresseerd. 

'Ik claim haar, voor de weddenschap,' klonk er dan ook al gauw uit mijn mond. 

'Je kent de regels,' begon Connor. Ik keek hem aan, wetende wat hij ging zeggen. 'Als je het claimt, dan moet je het likken.'

En ik was niet bang om dat te doen.

Al dachten al mijn vrienden wel dat ik te bang was om dat te doen, ik was het niet. 

'Wat krijg ik als ik het doe?' vroeg ik met een wenkbrauw opgetrokken. 

'Wat je van ons krijgt als je een vreemde likt? Van mij krijg je een tientje.' Taco pakte zijn portemonnee er al bij. 

'Van mij ook.' 

'Dan join ik daar ook maar in,' voegde Connor bij. 'Want niemand is zo gek om een vreemde te likken, zelfs jij niet.'

'Hmmm. Dertig euro en een gewonnen weddenschap, deal.'

Ik liep in de richting van het meisje en zag dat ze haar wenkbrauwen licht fronste en haar ene voet op de grond zette. 

'Hai, ik ben Mason en ik vroeg me af of je misschien wist waar de receptie zich bevind? Ik ben nieuw hier op school en weet mijn rooster en alles nog niet..'

Ik stak mijn hand uit naar het nu glimlachende meisje die hem aanpakte. 

En toen likte ik haar hand. 

-----------------------------------------------------------------------

A/n. 

Oké het begint een beetje raar maar zo had ik het wel in gedachten. 

I hope you enjoyed it. 

Xxx 

Yara



Als je het Claimt, dan moet je het likken.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu