Hoofdstuk 14:

1.7K 80 25
                                    

Grace p.o.v. 

We sloegen het drankje gelijk achterover en de sterke smaak van bacardi brandde in mijn mond. 

Het was al veel te lang geleden dat ik naar zo'n feestje was geweest. 

Veel te lang geleden. 

Begrijp me niet verkeerd, ik ben echt geen feest monster ofzo, dat was ik ook niet, maar af en toe was het wel leuk geweest om nog een keer bij te kletsen met mijn oude vrienden. 

Maar dat ging niet. Absoluut niet. 

Want als ik was blijven komen al die jaren dat ik weggeweest ben, 

dan was hij er ook geweest. 

Niet dat ik het over hem ga hebben vanavond, want vanavond wordt fantastischer dan welke avond dan ook in het verleden. 

En dat gaat Hij , of de gedachte aan hem, niet verpesten. 

'Gaan jullie mee dansen?' riep Teresa, die boven de muziek uit probeerde te komen. 

'Suree!' hoorde ik Mason terug roepen. 

Mason. 

De persoon waarvoor ik misschien, heel misschien, vlinders begon te voelen. 

Hoe graag ik het ook wilde ontkennen, ik wist het niet meer. Ik was vrolijk als hij in de buurt was, ik werd vrolijk van zijn glimlach, van zijn grapjes. 

Van zijn aanwezigheid. 

Mason pakte mijn hand vast en trok me zachtjes mee naar de dansvloer, waar Teresa een of andere jongen had gevonden met wie ze stond te dansen. 

Dus ja, 

ik danste met Mason. 

~~~

Na lang gedanst te hebben liepen Mason, Teresa, de jongen die Brat bleek te heten en ik naar buiten, waar mensen in het zwembad lagen of onder de paar bomen samen lagen te praten. De muziek was hier een stuk zachter, maar wel hoorbaar, en er hing een fijne sfeer. We namen plaats op twee van de lege kleedjes die onder de boom lagen. Teresa en Brat samen, en ik en Mason. Er kwam iemand naar ons toe die ons wat te drinken en een bak snoepjes gaf. Ik stopte een van die gesuikerde aardbeiensnoepjes in mijn mond en keek naar Mason, die zelf een zure mat te pakken had. 

'Wat is er?' vroeg hij, nadat hij de zure mat had doorgeslikt. 

'Heb je überhaupt gekauwd op dat ding?' vroeg ik, een tikje gefascineerd. 

'Jawel, ik eet alleen heel snel.' 

Ik lachte kort en besloot dat ik eigenlijk wel even wilde liggen. 

Dus dat deed ik. 

'Wat doe jij nou?' vroeg Mason verbaast, maar hij ging ook liggen. 

'Ik was moe,' zei ik terwijl ik mijn hoofd omdraaide naar Mason. Die schudde zijn hoofd, grinnikend, en beet kort op zijn lip. 

'Je bent me er eentje, pop.' 

Ik zei niks en glimlachte, terwijl ik mijn hoofd draaide om naar de sterren te kijken. 

'Daar zijn jullie!' hoorde ik plots de bekende stem van Connor zeggen. De drie jongens stonden boven ons en blokkeerden mijn zicht. 

De muziek veranderde van hip hop naar een of ander salsa nummer, wat de jongens dus kennelijk geweldig bleken te vinden. 

'Grace, kun jij salsa dansen?' vroeg Connor nieuwsgierig.

'Geen idee, hoezo?' vroeg ik nieuwsgierig. 

Als je het Claimt, dan moet je het likken.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu