Als je het Claimt, dan moet je het likken.

Hoofdstuk 12

Grace p.o.v: 

Ik had mijn moeder verteld dat ik vandaag een uitstapje had met kunstvak, het enige vak wat Bruce niet had. Daardoor was het een smoesje dat nog wel eens kon werken. Als Bruce het vak niet had, kon hij me ook niet in de gaten houden. En dan kon ik dus lol gaan hebben met de jongens. 

En dan kon ik tenminste verbergen dat ik was geschorst. Een hele week lang. 

Een week waarin ik al in de gevangenis had gezeten, naar de kermis was geweest en in een verfgevecht was beland. 

En dat waren pas drie dagen. 

Drie. 

Dagen. 

Ik had gisteravond Mason gebeld, die had gezegd dat hij me wel op zou komen halen. Al weet ik niet zeker of hij zich dat kan herinneren, gezien hij met dubbele tong sprak en wel, waarschijnlijk ladderzat was. Ik zou het vandaag wel zien, als hij niet op de stoep stond, wist ik genoeg.

Mijn ouders en broer waren al weg toen zijn zwarte landrover op de stoep parkeerde. Ik stond al buiten te wachten en stapte voor in de auto. De rest van de jongens zat achterin. Elk van hen had een zonnebril op en een beker koffie in zijn handen. 

'Gracieee, we missed youuu!' klonk de stem van Connor vanuit achterin. 

'Hij is nog steeds dronken,' fluisterde Mason waarna hij naar achteren leunde. 'Kap eens met schreeuwen marmot.' 

'Sorry hoor brombeer.' 

Mason gromde geïrriteerd iets in een andere taal, ik kon niet precies verstaan welke taal en wat hij zei, maar aardig was het geloof ik niet. Gelijk daarna nam hij een grote slok van zijn koffie. 

'Sorry pop, goedemorgen.'

'Ook goedemorgen. Leuk feestje gehad gisteren?' 

'We hebben bij mijn moeder gegeten, honnepon. En ja dat was gezellig.' 

Ik moest moeite doen mijn verbazing te onderdrukken. Ze zijn bij Masons moeder gaan eten? Niet dat dat heel gek was waarschijnlijk, maar toch. Ze leken me nou niet echt moederskindjes ofzo. 

'Waar gaat de reis naartoe vandaag?' vroeg ik terwijl ik een flesje water uit mijn tas pakte. Nog voordat ik een slok had kunnen nemen pakte Taco hem van me af. 

'Heerlijk, H2O.' 

'Ik heb zin in een ijsje, zullen we ijsjes gaan halen?' mompelde Connor net voordat hij in slaap sukkelde tegen Taco aan. 

'Je hoort het, Gracie, we gaan ijsjes halen.' 

'Zullen we naar het strand? Want dan ga ik binnen nog wel even wat handdoeken en reserve zwembroeken van Bruce halen.' 

'Ik moet toegeven dat het een mooie na-zomerse dag is, en dat dat dus best een goed idee is.' 

'Lopen jullie dan mee om om te kleden?' 

'Zomaar jou huis binnen?' vroeg Mason, pestend. 

'Dat was wel het plan. Let's go. Als jullie iets aanraken zijn jullie dood.' 

En zo kwamen deze vier mijn huis binnen, waar ze bijna aangevallen werden door Clover. Connor slaakte daardoor een harde gil en sprong bij Taco in zijn armen. 

Ik liet ze de badkamer zien en pakte vier zwembroeken uit mijn broers kast. Die zou hij toch niet missen. Ik gooide ze naar Brian, die ze net op tijd op kon vangen en stuurde ze weg. Ik kleedde mezelf om in mijn eigen kamer in een gele bikini en trok mijn normale kleding weer aan. Uit mijn kast haalde ik vijf strand handdoeken, die ik in een tas propte. 

'Ben je bijna klaar, Grace?' hoorde ik Mason aan de andere kant van de deur vragen. 

'Hoeveel deuren heb je geprobeerd voor je de goede had?' vroeg ik nieuwsgierig. 

'Zeven, maar ben je bijna klaar?'

Ik lachte kort en liep naar de deur om die open te doen. 

'Yes, ready to go.' 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'Dit ijsje is zo lekker,' mompelde Mason tevreden terwijl hij een likje van zijn ijsje nam. Hij had een combinatie van regenboog, smurfen en aardbeienijs. Ik zelf had alleen één bolletje aardbei. 

'Ja, jammer genoeg ruiken ze alleen niet zo lekker als ze smaken.'

'Huh?' Mason bracht het ijsje naar zijn neus nadat ik dit gezegd had, en voor ik mezelf kon stoppen had ik het ijsje al in zijn gezicht geduwd.

De rest van de jongens en ik kwamen niet meer bij van zijn gezicht, maar ik besefte me ook wel dat ik nu als de malemieze moest gaan rennen. 

Maar daarmee kwam ook het feit dat ze dan mijn tatoeage zouden zien die ik zo goed verborgen had gehouden met mijn handdoek. 

Aaaaahhh keuzes. 

Dat word maar rennen dan. 

Dus liet ik de handdoek vallen, stond ik zo snel mogelijk op en begon ik te rennen. 

'Rennen Grace! Het beest komt achter je aan!' 

Ik voelde het zand tussen mijn tenen kriebelen terwijl ik verder rende, maar was helaas niet snel genoeg. Ik slaakte een klein gilletje toen ik Masons arm rond mijn middel voelde en hij me optilde. 

'Hebbes, en nu ga je het water in pop.' 

Nee nee nee neeeee! 

'Alsjeblieft Masie! Vergeef me!' 

'Te laat, pop.' 

Ik trappelde met mijn voeten, maar Mason gaf geen kik terwijl hij de zee in liep. Toen hij er tot zijn middel in stond liet hij me los, 

de klootzak. 

Het koude water was ronduit verschrikkelijk en ik voelde van dat vieze zeewier aan mijn voeten. 

'Moest dit?' vroeg ik verontwaardigd. 

'Ja, en wat voor tatoo heb je?' vroeg Mason geïnteresseerd. 

'Je hebt het gezien?' 

'Ja, was het een vlinder?' 

Ik knikte zachtjes en streek onder water met mijn hand langs mijn tattoeage. 

'Een vlinder met een lavendeltakje in een cirkel.'

Mason knikte. 

'Ik vond het wel bij je passen.' 

Ik glimlachte en keek naar het water. 

'Heb jij tatoeages?' vroeg ik aan hem. Hij knikte en draaide zich om. Op de rechterkant van zijn rug, ter hoogte van zijn schouder had hij een kruis staan, een sterrenbeeld daaronder en een wolvenkop aan de andere kant. 

Ik had pas door dat ik over de wolvenkop heen had gestreken toen Mason zich omdraaide en mijn hand vast pakte. Zijn vinger ging over het kleine, zilveren ringetje wat ik om mijn ringvinger had zitten. Gefascineerd staarde ik naar zijn hand en verbaasd was ik over de tintelingen die zijn aanraking veroorzaakten. 

'Grace-' 

'Zullen we terug gaan?' Ik trok mijn hand terug en begon me een weg terug te banen. 

Wat was dat.