Unexpected Things

Chapter 14

Marlon Kim's POV

"Miko, tara na." Yaya sakin ni Elvis pero umiling lang ako. Napabuntong hininga lang sya habang nakatingin lang ako ng diretsa sa puntod ng daddy ko.

"Pakawalan mo na si Tito." I can't. I fcking can't.

"Sana maging okay ka na, I miss my annoying friend" iniwan na nya ako pero di ko na sya tinapunan ng tingin.

"I'm sorry dad." Nilagay ko ang kaisa-isang bulaklak na puti sa puntod ng daddy ko. Wala ng tao dito kundi ako nalang. Kanina pa natapos ang paglibing kay dad pero ayaw ko munang umalis. Gusto ko munang mapag isa, kahit sa mga huling sandali na ito.

Inalala ko lahat lahat ng mga masasayang pangyayari sa buhay ko kasama si dad. Ang hirap para sakin na nangyari sa kanya to ng hindi ko manlang sya naipaglaban sa mga pesteng mamamatay hayop na mga yon! This is all their fcking fault!

And I'm really sorry for Angella, for what I've done to her all this time. Alam kong mali ang pagtataboy ko sakanya. Alam ko namang di nya gustong mangyari ang lahat ng to pero pinagtabuyan ko pa sya. Alam kong nangungulila din sya pero still, I threw here away from me. And I know it's my fault.

Padalos dalos akong magdesisyon, hindi ko alam kung tama o mali. Masyado akong nadadala ng damdamin ko, and I fcking hate it. Even myself, I can't even deal with myself.

May tumulong luha sa mga mata ko hanggang sa may sumunod nanaman. I don't know when will they stop from falling. Gusto kong saktan yung sarili ko.

Alam kong mali. Mali lahat ng to. Mali na ipagtabuyan sya kahit na wala naman syang kasalanan. I need to make a right move. Para guminhawa naman kahit papaano ang pakiramdam ko.

I need to find her, I should find her and make things right. Because..

I really miss her, damn.

Angella Lee's POV

"Yaaaaaa ang cute cute nito~" with sparkling eyes. Namimili kami ngayon ni Ken ng school supplies sa National Bookstore pero saglit akong lumabas kasi may katapat na bilihan ng stuff toys, 'Blue Magic' ang nakalagay. Si Ken naiwan dun sa Bookstore para bayaran yung mga binili namin.

Ang cute cute kasi ng malaking bagay na to. Di ko alam kung ano tawag sa kanya pero kulay brown sya. Ang cute ng balahibo nya huhu.

"Bilin mo na sya ate, tingnan mo oh, nagmamakaawa sya sayo." Tiningnan ko ulit yung mukha nya tapos napakunot ako ng noo. Paano nya nalamang nagmamakaawa sya? Parang hindi naman e.

"Hala ate parang di naman, di kaya sya gumagalaw" sabi ko na ikinatawa naman nya ng konti. Baliw talaga ang mga tao pero hayaan na nga, ang cute naman nitong kaharap ko e.

"Ate, ano tawag sa kanya? Tsaka ano pangalan nya?" Nakangiti kong tanong pero saglit syang napakunot ng noo pero ibinalik nya ulit yung ngiti nya.

"Rilakkuma ang tawag sa kanya pero wala pa syang pangalan."

Aya ang cute naman huhu, gusto ko syang yakapin pag natutulog kaso ang laki nya, mas malaki pa sya sakin ㅠㅠ

"Uy Gella, andyan ka lang pala." Napatingin ako kay Ken na dala dala ang apat na supot. Binaba nya muna iyon at tiningnan kung saan ako nakatingin kanina, dun sa Rilukama nga ba tawag dito?

"Ang cute nya diba?" Ngiting ngiti kong sabi.

"Gusto mo ba?" Napatingin ako sakanya at wala sa loob kong tumango ng paulit ulit. Huhu gustong gusto, kung may pera lang ako edi sana mabibili ko—

"Sige, ate bibilin na namin to."

Napanganga ako sa sinabi nya. Hala seryoso ba sya?!

"Hala Ken hindi naman kaila—"