GERI DÖNÜŞ

GERI DÖNÜŞ - 1.bölüm

GERİ DÖNÜŞ

14.09.2012

Kapıdan girdiğimde büyünlenmiştim çünkü o okuldaydım meşhur Kaya Lisesi.Bu yıl bu okuldaki ilk yılımdı ona rağmen kendimi çok alışmış hissediyordum.Ben bunları düşünürken arkamdan gelen sesle irkildilm "MELİS"!!!

Arkamı döndüğümde arkamda 2 yıldır görmediğim Merve vardı.Onu gördüğüme çok sevinmiştim sonuçta okulda 2-3 tanıdığım insandan fazla insan yoktu.Merveyle görüşemedik çünkü Merve biz buraya yeni taşınana kadar sadece yazlık arkadaşımdı.İzmirde daha önce hiç bulusmamıştık.Bu yılın değişik olucağını hissediyordum yeni okul,yeni arkadaşlar ve yeni heyecanlar...Ben bu okula gelmeden önce okulun ünü bana gelmişti tabiki en çokta Evren'in ünü.Evren'i İzmir'de tanımayan yoktu daha doğrusu Evren'in karizmasını... sarı saçları,ela gözleri,boyu ve tabiki kaslı vücudunu.TAMAM KABUL bende Evren'i tanıyan her kız gibi hayaller kurmuştum ama Evren bana 2 beden büyüktü yani bu olay imkansızdı.Ben bunları düşünürken bütün bakışların kapıya yöneldiğini farkettim ve beklenen an gelmişti Evren'i ilk defa bu kadar yakından görecektim.Ben bunları düşünürken Mervede ard arda bana Evren hakkında bir şeyler söylüyordu halbuki ben odaklanmıştım taaki arkamdan gelen  yüksek sese kadar.Bu kadar yüksek sesle kim konuşurdu tabikide OZAN!!! Ozan benim siteden arkadaşımdı ayrıca çocukluk aşkımdı.Ama ben büyük bir yanılsama yapmıştım.

Ben Ozan'ı sadece arkadaş olarak sevmiştim sadece bunu aşkla karıştırmıştım.BU KADAR.

Umarım Ozan Evren'e bakarken ağzımdan akan salyaları görmemişti tamam bende ona karşı her şey bitmişti ama Ozan için aynı şey geçerli değildi ben tam bunları düşünürken neyseki Ozan kocaman bir gülümseyle bana sarıldı anladım ki beni hayran hayran bakarken görmemişti.

-Naber Melis?

Daha Ozana cevap veremeden senenin ilk zili çalmıştı.Merve ve Ozan aynı sınıftılardı bu haksızlıktı ben tek başımaydım ayrıca Ozanlarla Evrende aynı sınıftalardı.HEH.Unutmadan Ozan Evren'in gruptan arkadaşı ne kadar güzel değil mi?? Ah bu ikilemler.

Okulda ilk günden bir sürü arkadaş edinmiştim bu güzeldi ama ben sınıfımı değiştiricektim bunda kararlıydım.Okulun bitmesine 2 ders kala müdürün odasına gitmek için yürürken bir bağırma sesi duydum bu 5 yaşından beri hemen hemen her gün duyduğum ses olan Ozan'ındı ama bir gariplik vardı onu hiç bu kadar bağırırken duymamıştım.Daha çok yaklaştığımda farkettim ki Ozan bir kızla konuşuyordu.Kız onu yatıştırmaya çalıştıkça Ozan'ın sesi dahada yükseliyordu o an Ozan'ın dediklerinden anladığım kadarıyla Ozan 2. olan ihanete uğramıştı. 1. ihanet en güvendiği insan olan annesinden gelmişti annesi babasını aldatmış ve yuvalarının dağılmasına neden olmuştu.Evet aslında annesi Ozan'a değil babasına ihanet etmişti ama ailenin dağılmasından annesi suçluydu.Ozan o günden sonra güven duygusunu kaybetmişti sadece 2 şeye güveniyordu biri BEN ve ikincisi ise grubuydu.Kıza bağırırken daha önce Ozan'ın bir kıza karşı asla kullanmayacağı sözler söylediğini duydum.Tam o sırada olayın içine dahil olurken tüm karizmasıyla Evren geldi.Artık 4 kişiydik ve ben Ozan'ı sakinleştirmekte zorlanıyordum.Doğrusu Evren'de bana hiç yardımcı olmuyordu.Gerçi Evren'in böyle biri olduğunu duymuştum sadece kendini düşünen,bencil biriymiş bu beni dahada korkutmuştu.Ozan biraz sakinleştikten sonra bize olayı anlattı, doğru tahmin etmiştim kız Ozan'a ihanet edip aldatmıştı.Ozan ailesinin o durumundan sonra sadece kafa dağıtmak için bir sürü kızla çıkmıştı ama bu olay aslında biraz garipti hala beni seviyor ama başkalarıylada çıkıyordu.Olsun bu beni ilgilendirmezdi önemli olan Ozan'ın mutluluğuydu hem artık Ozan'la eskisi kadarda yakın olamazdık sonuçta biz farklı bir yere taşınmıştık.Ben Ozan'a olay hakkında yorum yaparken birinin bana el uzattığını görmüştüm

-Merhaba ben Evren.Sende Ozan'ın meşhur..

Ozan birden kes sesini Evren diye çıkışta bulunmuştu anladım ki Ozan okuldakilere benden bahsetmişti.

-Merhaba bende Melis.Elini sıktığım an içimde bir şeylerin değişik olduğunu hissetmiştim yani bu daha önce hiç hissettiğim gibi bir şey değildi sıcaklık...

Sağıma döndüğümde Ozan'ın gittiğini farketmiştim.Lanet olsun bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı.Ozanla bu yüzden bu kadar yakın olmak istemiyordum artık benim bir bakış yada hareketimden neler olduğunu anlayacak kadar beni iyi tanıyordu ve buda benim işimi zorlaştırıyordu.Ama ne farkeder ben Evren'le tanışıp muhabbet etmeye başlamıştım bu benim ilk hayalimdi.Aslında böyle tanışmayı düşünmemiştim ama olsun.Evren benle konuşurken onu dinlemekten çok hissediyordum yani o bir şeyler anlatıyordu ama ben onula llgili bir milyon tane şey düşünüyordum ve sanki aramızda bir şeylerin olucağını hissettim.Daha sonra zil çaldı ve biz beraber sınıflara doğru yürürken benim aklıma birden sınıf değiştimek için müdürün yanına gideceğim geldi ve istemeyerekte olsa Evren'in yanından ayrılıp müdüre gittim.Bugün şanslı günümdeydim yan sınıfta sadece 1 kişilik boş kontenjan kalmıştı ve beni yan sınıfa almışlardı yanı artık Evrenle Merveyle veee Ozanla aynı sınıftaydım.Sınıftan içeri girdiğimde Ozan'ın benden tarafa hiç bakmadığını gördüm ama söylediklerimi duyunca gözlerindeki ışıltıyı görmüştüm.Ve şans bana bir kez dah göz kırptı Evren'in arkası boş sıraydı.Sırama geçtiğim anda Evren arkasını dönüp bana göz kırptı ama o nasıl bir gözdü ki içimde fırtınalara sebep oluyordu.Dersin başı olduğu için hoca kısa bir "bu yıl ne yapıcaz?" konulu bir konuşma yaptı ve serbest bıraktı.Evren arkasını dönüp benimle arkadaşlarını tanıştırırken Merve yan sırama gelip kurulmuştu aslında bunun için havalara uçabilrdim çünkü Ozan'la yanyana oturursam sırf o üzülür diye Evren'le yakın olamazdım.O sırada bütün sınıfla tanıştım ve yanağıma gelip konan bir öpücükle donakaldım.Ozan tüm sınıfın önünde beni öpmüştü.

-Hoşgeldin fıstığım.

Evren anında sırıtmaya başlamıştı aman ne güzel o tapılası gülüşünü Ozan'ın beni öpmesinden dolayı olması beni çıldırtmıştı neyse ki bu olay uzun sürmedi.Artık 2.derse girmiştik bu benim için hem iyi hemde kötüydü iyiydi çünkü Ozanla aynı yerlere gitmiyecektik bu nedenle ayrılmak zorundaydık kötüydü çünkü Evren'den ayrılacaktım.Tekrar bir öğretmenin hoşgeldiniz temalı konuşmasından sonra tekrar arkadaşlarla muhabbet etmeye başlamıştık ve bu muhabbette Evren ve Ozan'da vardı.Çıkışta bir seyler yapma hakkında konuşurken Evren birden bana sende gelmek ister misin diye sordu bende bu belki bir fırsattır diye teklifi kabul ettım.Çıkışta tüm grup toplandı(Evren,Ozan,Batuhan,Merve,Alara,Emir,Seren,Yağız ve ben)Herkes arabalarına doğru yürümeye başladı.Şimdi asıl olay benim hangi arabayla gidecek olmamdı iç sesimin bağırdığı Evren'di ama dudaklarımdan Ozan diye fısıldamıştım ve tabiki Ozan'da zafer dolu bir gülüşle bana karşılık verdi.Ama şans eseri Ozan'ın araba çoktan dolmuştu bu yüzden Evren ve ben başbaşa bir yolculuk yapmıştık.Yol boyu Evren'e çeşitli sorular sormuştum ama Evren'in verdiği kısa cevaplara bakılırsa konuşmayı pek sevmiyordu bu nedenle artık konuşamayı bırakıp camdan dışarıyı izlemeye başlamıştım.O kadar derin düşünüyordum ki Evren'in arabayı durdurup en son sorduğum soruya cevap verdiğini ilk anda algılayamamıştım ama keşke o cevabı duymamış olsaydım

-Evet bir kız vardı çok sevmiştim ve hala seviyorum fakat  sanırım o artık beni sevmiyor

O an Evren'in gözlerindeki acıyı görmüştüm ve bu soruyu sorup hem onu üzdüğüm için hemde kendimi üzdüğüm için çok pişman olmuştum.