GERI DÖNÜŞ

7.Bölüm

Multimedya'da vazgeçilmez çiftlerimiz Melis ve Evren var.Sizi çok seviyorum canımlar :))

 Ne olduğunu anlayamadan içimdeki sesin verdiği fikirle Evren'in dudaklarını öpmeye başladım ama kısa süre sonra başım dönmeye başladı ve gerisi karanlıktı.Gözlerimi açtığımda Evren yanımdaydı bense yatağımda yatıyordum.Lanet olsun ben az önce Evren'i öptüğüm için bayılmş mıydım?Tekrar kocaman bir lanet olsun.Tam bir aptalım.

Ne zaman bayıldığımı tam bilmiyordum ama bildiğim tek bir şey var şuan çok rezil bir durumdayım.Evren'in yüzüne baktığımda sanki galibiyet kazanmış gibi sırıtıyordu.Onun bu bakışlarına utancımdan daha çok katlanamayacağımı anladığım için arkamı döndüm.Artık yüzünü görmüyordum.Beni göbeğimden tutup kendine çekti ve daha nasıl olduğunu anlamadan kucağına aldı.Kalp atışlarım tekrar hızlandı ve aynı zamanda bütün organlarım harekete geçti.Ne yapmam ya da ne söylemem gerektiğini bilmiyordum.Şuan yıllardır hayal ettiğim şekilde sevdiğim çocukla beraberdim.Onu çok seviyor olabilirim ama bu onun beni daha önce üzdüğü gerçeğini değiştirmiyor bu yüzden kendimi geri çekmek istedim ama lanet olsun ki kolları çok kuvvetli yani geri çekilmem imkansız.O konuşmaya başladığında sanki kulağıma en sevdiğim şarkının ritimleri doluyordu.

-Melis beni öperken bayılan tek kızsın.Kızlar genelde hep daha fazlasını ister ama sen çok safsın ve küçücük,acemi bir öpüşmeden bile heyecanlanıyorsun.

"Hah.Acemi öyle mi?Özür dilerim ama ne senin gibi ne de senin birlikte olduğun kızlar gibi profesyonel olamam.Ki normal olanıda bu zaten.Heyecanlanma konusunada gelirsek heyecandan falan bayılmadım ben.Sadece bir an gözlerim karardı.Sabahtan beri doğru düzgün bir şey yemedim o yüzdendir büyük ihtimal." derken aniden kucağından kalktım ve salona doğru gittim.Arkamdan onunda ayak sesleri geldi.Yanıma geldiğinde tekrar konuşmaya başladım.

-Şimdi gitsen iyi olur.Annesi babası evde olmayan bir genç kızın evine girmek doğru değil hele ki bu kişi sensen hiç doğru değil.

"Öyle mi?Tuna olsa normal ama değil mi?.Bana doğruyu söyle Tuna'yı mı seviyorsun?" o bunları bağırarak söylerken içimden üzülüyordum ama belli edemezdim.

"Evet onu seviyorum şimdi mutlu musun?Defol git evimden ben seni severken kiminleysen ona git.Hem eminim o benden çok daha iyi öpüşüyordur.Seni öpmem bile hataydı.Lanet olsun!" derken içimden ona daha çok bağırmak geliyordu ama sesim ancak bu kadar çıkıyordu.Biraz daha bağırırsam boğazlarım yırtılıcaktı. 

-Ben senin öpüşünün kimseye benzemediğini söylüyorum ama sen beni evinden kovuyorsun.Beni sevmediğini söylüyorsun ama beni öpüyorsun.Daha önce herkesin yaptığı şeyi yapıyorsun sende beni kandırıyorsun.O salağı sevemezsin anlıyor musun onu sevemezsin.

O bunları söylerken gözümden usulca 2 yaş düştü.Neden bilmiyorum ama artık ona teslim olmak istiyordum.Yapamamıştım ve hiçbir zamanda yapamayacaktım.Ondan uzak dahi duramıyordum.Acı çekmenin alemi yoktu.Onunla birlikte olursam da acı çekecektim ama şuan ona sarılmayı ,kokusunu içime çekmeyi her şeyden daha çok istiyordum.Ben bunları düşünürken o sanırım cevap vermeyeceğimi sandı ve arkasını dönüp giderken sesimin en yüksek çıkabileceği şekilde bağırdım.

"Seni seviyorum gerizekalı.Biliyorum şuan bana sinirlisin ama ben hep seni sevdim.Sırf seni sevmediğime inanmak için kendime bile yalan söyledim.Seni sevmediğime inanmak istedim ama olmadı,yapamadım.Her şeyi yaptığım gibi bunuda elime gözüme bulaştırdım.Ben tam bir aptalım." derken bağırmaktan boğazlarım ağrımıştı.Artık konuşmamın yerini ağlamam ve hıçkırıklarım aldı.Bacaklarım vücudumu taşımamaya başladığında birden dizlerimin üstüne çöktüm.Şu an sadece ağlamak istiyordum.Kendimi zavallı ve güçsüz hissederken birden kuvvetli kollar beni sardı ve kendine çekti.Tekrar onun kucağında oturuyordum.Kafamı kaldırdığımda o elanın en muhteşem tonu olan gözleriyle karşılaştım.Bana acımaktan daha farklı olarak şefkatle bakıyordu.Beni sıkısıkı tutan kolları bir an olsun gevşemedi.