GERI DÖNÜŞ

3.BÖLÜM

Multimedya'da Evren var :))

Ben bütün gün parti hakkında hayaller kurarken bu pis sürtük bütün hayallerimin içine etmişti ve benim fena halde sinirlerimi bozmuştu.Ben bir karar aldım ve parti boyunca her şeyi içimden geldiği gibi yapıp Evren'i hiç düşünmeyecektim.Ben bunları düşünürken Alara anında dibimizde bitmişti.Alara geldikten sonra ben o ortamda kalmayacaktım ve Merve'yi de çağırıp başka tarafa doğru yöneldik,Merve bir terslik olduğunu anlamıştı.

-Neyin var senin Alara geldiği için mi yüzün 5 karış oldu

-Bana Alara deme bugün Alara ve Evren sözleri yasak.

dedikten sonra elimdeki  tekilayı anında shot yaptım.Ev benim evimdi ve annemlerde yoktu anlacağınız istediğimi yapmakta özgürdüm.Gecenin ilerleyen saatlerinde fazla alkolden olsa gerek kafam aşırı derecede iyiydi ve aklımdan çok kötü fikirler geçiyordu.Gözüme bizim gruptan olan Yağız'ı kestirdim ve ona yönelip benimle dans etmek isteyip istemediğini sordum.Yağız ilk başta çok şaşırsada teklifimi kabul etti.Yağız orta boylarda ama oldukça tatlı bir çoçuktu kumral ,dalgalı saçlı ve yeşil gözlüydü.Dans etmeye başladığımız an herkesin bize baktığını farketmiştim ama kimin umrundaydı ki bu gece benim gecemdi.Dans ederken Yağız'la biraz ileri gitmiş olmamız lazımdı ki Ozan gelip koluma yapışmıştı ve beni sıkıca kendine çekti ben bu kişinin Evren olduğunu dilemiştim ama ne yazık ki değildi.Beni odama çıkartıp yatmamı söyledi.Ertesi gün olup uyandığımda başım çatlayacak gibi ağrıyordu ve dün geceye dair olan şeyleri kesik kesik hatırlıyordum.Evde merdivenlerden aşağı indiğimde Merve'nin etrafı toplamaya başladığını gördüm ve mahcup bir şekilde gece neler olduğunu sordum.Merve ise bana hiç düşündüğüm gibi sinirli değildi onun hemen yanıma oturup dün gece neler olduğunu sordum ve anlatmaya başladğında her dakika daha da çok utanıyordum.

22.01.2013

Bu olayın üstünden 3 ay geçmişti ve neyse ki herkes olayı unutmuştu.Bende zamanla Evren'e karşı olan duygularımı düşünüyordum.Ben bu çocuğu sevemezdim,sevmemeliydim çünkü onu sevdiğim süreçte ben mutlu olamazdım.O ateşse ben suydum,o siyahsa ben beyazdım ve Evren'le olursam o bu beyazı kirletirdi.Okulumu seviyordum,arkadaşlarımı seviyordum tek sevmediğim kişi Alara'ydı.Yeni okulum ve yeni çevrem vardı hiç bir şey içinde geç sayılmazdı tekrar kendime beyaz bir sayfa açabilirdim ama bu beyaz sayfada Evren'e ve Alara'ya yer yoktu.Onu unutmuştum ya da öyle düşünüyordum.

YILIN SON GÜNÜ

Bu yıl çabuk bitmişti ben de iyi kötü bir yıl geçirmiştim ama bu koca yıla dönüp baktığımda pişmanlıklarım yoktu ve senenin son zili çalarken aklıma okulun ilk gününden bugüne kadar olan her şey gözümün önünden geçti.Ben bu bir yılda Evren'e karşı bir şeyler hissetmeme rağmen 3 kişiyle çıkmıştım,bunlardan 2si bizim okulda biride yeni taşındığımız çevreden bir çocuktu.Biz Yağız'la o günden sonra aramızda bir şeyler olabiliceğini düşünmüştük ve çıkmıştık bunun benim için çok önemi yoktu,denemiştik ama olmamıştı.Arada Tamer'de vardı ama onunla baştan beri sonumuz olacağı çok belliydi.Ve şuan çıktığım Berk vardı.O bana çok değer veriyor ve ben onun kalbini kırmaktan çok korkuyorum.Aslında bende ona değer veriyordum ama bu kesinlikle sevmek ya da aşk değil.Değil işte kelimelerle anlatmak mümkün değil ne en yakın erkek arkadaşım ne de aşkım, aradaydı.Gerçi o bu kadar mücadele vermese bu ilişki bu kadar uzun sürmezdi,uzun derken henüz 1,5 ay olmuştu ama birbirimizle çok vakit geçirdiğimiz için(okul-haftasonları) 1,5 yıla bedeldi.Hayatım sürüyordu ama ben bu zamanın içinde sıkışıp kalmıştım sanki.Eskisi gibi derslerimede çok önem vermiyordum.Benim bir yanım eksikti bunu hissediyordum bu yüzden hayatımda hiçbir şeye önem vermiyordum ama anlamadığım bir şey vardı neden benim vücudum Evren'i her gördüğümde tarifi olmayan bir mutlulukla aynı anda acıyla doluyordu.Gariptir ki içimden bir ses eksik yanımın onun yokluğu olduğunu bağırıyordu.Hah bu arada Evren'le Alara tekrar çıkıyor ve ben bunu duyduğumda damarlarım acıyla titredi sanki organlarımdaki kan çekildi.Yaz bitmek üzereydi ve ben tarifi olmayan bir aptallık yapmıştım.Evren artık her şeyi öğrenmişti evet evet doğru duydunuz her şeyi biliyordu.Nasıl mı olmuştu?Biz her zaman ki gibi bir yaz akşamı grupça bara gitmiştik neyse ki Alara gelmemişti, maksat benim doğum günümü kutlamaktı.Gece başta güzel başlamıştı ama maalesef ki sonu güzel bitmedi.Ben alkolü çok kaçırmıştım ve her zaman ki saçmalaya başlamıştım.Benimle birlikte hemen hemen kimse tamamen ayık değildi ama kimse benim kadar sarhoşta değildi,sadece bir kişi tamamen ayıktı tabi ki Evren.Ben barda tanımadığım biriyle dans ederken kolumda birden bir el hissettim,dönüp baktığımda Evren bana delici bir bakışla karşılık verip beni hemen çıkışa doğru götürdü.Millete beni eve götüreceğini daha sonrada kendi eve geçeceiğini söyleyip beni bardan çıkardı.Eve gitmeden önce ayılmam gerektiği için beraber sahile inip,kahve içecektik.Kahve içmeye gitmeden önce biraz deniz kokusu almak için yürümeye başladık ve ben o anda Evren'e dökülmeye başladım.

-Evren şuan diyeceklerime hiç bir tepki verme ve konuşma eğer bir kez susarsam bir daha konuşamam.1 yıldır seni seviyorum,okula ilk geldiğim günden beri seni seviyorum.Bizim imkansız olduğumuzu biliyorum ona rağmen karşılık beklemeden seni deli gibi seviyorum.Her günüm sabahım akşamım seni düşünmekle geçiyor  kalktığımda aklıma ilk sen geliyorsun ve uyuyana kadar aklımdan çıkmıyorsun hoş uyurken bile rüyalarım sayesinde aklımdan çıkmıyorsun ya.Ama bildiğin şey aramızda kalırsa çok mutlu olurum.

-Melis öncelikle her şey aramızda kalır onu sıkınta etme ama dediğin gibi imkansız.Bunun için 2 nedenimiz var.Birinci Ozan, 2.ben sana hiç o gözle bakmadım.Sana çok değer veriyorum ama senin düşüdüğün anlamda değil sadece arkadaş olarak.İnan seni üzmek istemezdim ama maalesef.

-Arkadaş kalıcaz ama dimi?Bunlar hiç olmamış gibi davranıcaz.Bunları söylerken yaşlar gözümden akmaya başlamıştı.Göz yaşlarım sanki ateş gibiydi yüzümü yakıyordu ama içim ferahlıyordu.Bir insan üşürken aynı anda yanabilir miydi?O an yakan göz yaşlarıma biri dokundu,Evren gözyaşlarımı siliyordu.

-Ağlama Melis benim için ağlama!Değmez bana ,senin düşündüğün gibi biri değilim.Ben karanlığım. Senin canını yakarım.

Biz bunları konuştuktan sonra Evren beni eve bıraktı ve aramızda bir daha bişey olmadığı gibi bu konuda bir daha hiç açılmamak üzere kapandı.O günden sonra çok rahatlamıştım ama Evren'in arkadaşlığınıda kaybetmiştim.Alara ve Evren bu olay üzerine 2 kere daha çıktılar.İlk ayrılmada çok şiddetli şekilde ayrıldılar ama 2. çıkmalarının henüz sonu gelmedi.Maalesef ki elimden hiç bir şey gelmiyordu ve  bu beni daha çok üzüyordu.

16.05.2015

Allah kahretsin ki üniversite sınavı yaklaştı hemen hemen son 1 ayım kaldı ve ben sınavdan çok arkadaşlarımdan ayrılacağım için korkuyorum çünkü bu 3 yıl içinde hem iyi hem kötü günümde hepsi benim yanımdaydı artık hepsi benim birer kardeşim.Hayatım boyunca liseyi hemen bitirip üniversiteye gitme hayali kurmuştum ama şimdi o zaman geldi ve ben korkuyorum tek tesellim Evren'in yüzünü bir daha görmeyecek olmam çünkü Evren defteri benim için kapandı.Onu görünce hiç bir zaman normal kalamam ama o benim gözümün içine baka baka ilişkilerini yaşadı.Altına yatan sürtükleri bile biliyordum aynı grupta olduğumuz için ama zaten o böyleydi sanki kızlar bir tek becermek için varmış gibi.Alara'yla olan ilişkileride artık midemi bulandırdı.Aşk bu kadar basit miydi?Bence değil o yüzden gözümden düştü Evren.Ama Batuhan'la Emir'in konuşmalarına şahit olmuştum.

Anlaşılan oyun daha yeni başlıyor...