ႏွလံုးသားရဲ ့အ႐ွင္သခင္(complete)

ႏွလံုးသားရဲ႕အ႐ွင္သခင္-6

Chanyeol အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ပထမဆံုးေတြ႔လိုက္ရတာက sofa ေပၚမွာေျခ ခ်တ္ထိုင္ေနတဲ့သူ...တင္းတင္းဆုပ္ထားတဲ့လက္သီးနဲ႔ နီရဲေနတဲ့မ်က္ႏွာက သူေဒါသဘယ္ေလာက္ထြက္ေနေၾကာင္းသက္ေသျပေနေလရဲ႕...

Chanyeol, Baekhyun နားေလ်ွာက္သြားကာ သူ႔ေဘးမွာရပ္လိုက္ၿပီး...

"သ..သခင္ေလး...ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေရာက္ပါၿပီ"

"Hak Park Chanyeol ျပန္လာေသးတယ္ေနာ္...ဘယ္ေတြအေလလိုက္ေနလို႔ေက်ာင္းေတာင္မတက္ႏိုင္ရတာလဲ!! ဟမ္?!"

" ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ေလး"

အေၾကာင္းျပခ်က္ဆိုတာဆင္ေျခတစ္ခုဘဲေလ ကြၽန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ေျပာရင္ေတာင္ Baek ကယံုမွာမွမဟုတ္တာ...

"မင္းအျပစ္ကိုမင္းသိတယ္ေနာ္ Park Chanyeol!!"

"Nae သိပါတယ္ သခင္ေလးႀကိဳက္သလိုအျပစ္ေပးပါ"

"ေကာင္းၿပီေလ မင္းအခုဝတ္ထားတဲ့အေပၚအက်ႌကိုခြၽတ္ၿပီး ငါ့ေ႐ွ႕မွာ ဒူးေထာက္လိုက္"

Baek ေျပာလို အေပၚ coat ကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့ က်န္ခဲ့တာက အက်ႌအျဖဴပါးတစ္ထည္...
သူဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ ခါးကခါးပတ္ကိုခြၽတ္ကာတစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ွာက္လာတဲ့ Baek...

ေျဖာင္း~

"အ့~~"

"အသံမထြက္နဲ႔! ငါမင္းအသံကိုမၾကားခ်င္ဘူး"

Baek ကအသံမထြက္နဲ႔ဆိုလို႔ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုနာနာဖိကိုက္ထားလိုက္မိတယ္...
အရာအားလံုး သခင့္အလိုအတိုင္းပါသခင္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္က သခင့္ႀကိဳးဆြဲရာကျပရမဲ့ ကႀကိဳး႐ုပ္တစ္ခုမို႔လို႔ေလ...

ေျဖာင္း~~

တစ္ခ်က္႐ိုက္လိုက္တိုင္းေက်ာျပင္တစ္ေလ်ွာက္ နာက်င္မႈကေသမတတ္...ခါးပတ္ကိုေခါက္ၿပီး႐ိုက္ေနတာမို႔ နာက်င္မႈကႏွစ္ဆ...

ေျဖာင္း~~

႐ိုက္ပါ Baek..Baek စိတ္ေက်နပ္တဲ့အထိ႐ိုက္ပါ...Baek သာေပ်ာ္မယ္ဆို ကိုယ္နာက်င္ေပးပါ့မယ္

ေျဖာင္း~~

နာက်င္လြန္းေပမဲ့ အသံမထြက္ေအာင္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္ထားရတာမို႔ ေသြးပင္ထြက္ေနေလၿပီ...နာက်င္မႈကိုကိုယ္စားျပဳတဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္ကေတာ့ ပါးျပင္ေပၚလွိမ့္ဆင္းလာခဲ့တယ္