Chapter 5

7.1K 274 8
                                    




Raymond's pov:



"Papasok nako sa trabaho. Mamayang gabi, kailangan may makakain na". Cold nitong Sabi.


"Oo naman Marcus" at ngumiti ako sa kanya Ng peke.



Umalis na ng tuluyan yang asawa ko at pumunta na ito ulit sa kaniyang trabaho. Hihihihi! Makikipagkuwentuhan ulit ako Kay Steven para at least maging masaya naman ako kahit minsan.


________--------------***"******::::::::::::

Marcus pov:


Nandito ako ngayon sa office ko at iniisip ang mga pagbabago Ng nangyayari Kay Raymond.



Kakaiba ang kinikilos ngayon ni Raymond kaysa dati. Isang linggo na nakakalipas at mukhang palagi nang masaya ang mood niya. Minsan nga eh,nakikita ko siyang nakangiti na wala namang dahilan.


FLASH BACK....

Pababa nako Ng hagdan at pumunta sa kusina para kumain Ng agahan. Oh? Anong problema nito? Pangiti-ngiti pa siya? May sira na ata sa utak to. Wag na nga Lang pansinin.



Umupo nalang ako sa harap niya. Oo, nakaupo siya sa harap ko na nakangiti. Mukha ngang Hindi ako napansin nito eh.
Ano bang nakahain ngayon? Fried rice, hotdog at scramble eggs. Sarap ah.



Pinaghanda ko na sarili ko para makakain at para makapasok na sa trabaho.

(Nguya, nguya, nguya)

Seriously? Hanggang kailan siya diyan tutunganga? Nakakainis na ah!

"Hoy! Ano bang problema mo at nakatanga ka Lang diyan sa kawalan at pangiti-ngiti pa? Sira na ba ulo mo? Nadidistract ako sayo habang kumakain!" Medyo irita Kong Sabi sa kaniya.

"Ah! Sorry. Nandiyan ka pala. May kailangan ka ba?" Mukhang natauhan na siya ngayon. Hay nako!


" Oo nandito ako. Kanina pa kamo. Ano ba kasing naiisip mo at Ganyan ka makangiti?" Sabay subo Ng pagkain.



"Huh? Wala naman, wag mo nalang akong pansinin. Wala Lang to he he" bakit Kaya medyo kinakabahan siya habang sinasabi yon?. Bahala na nga.


"Oh? Bakit ? Tumayo ka na? Hindi ka pa tapos kumain ah?" Medyo takang tanong ni Raymond sakin.


"Wala ka Ng pakielam! Nakakagalit Kaya Yung pagmumukha mo ngayon" at umalis nako Ng bahay.

FLASH BACK ENDS ......

Wag ko na ngang problemahin yon. Nakakastress Lang.



---------********_________--------*******

Raymond's pov:


"Hahahha! Grabe palabiro ka talaga Steve. Ang saya mo naman kasama" .


"Syempre. Kailangan kitang pasayahin. Ganon talaga akong tao. Gwapo pa, maghahanap ka pa ba Ng iba?" yabang talaga nitong lalaking to pero ang cute niya.




"Steve, uwi na pala ako ah. Alam Mo naman. Luto-luto time sa bahay. Bukas nalang ulit, pwede ba?" At binigyan ko siya Ng ngiti.




"Sige" sabay tayo niya sa swing. Paalis nako nang may sinabi siya sakin na nagpapula sa mukha ko.



"Raymond?" Sabi niya.



"Oh?" Tumayo narin ako sa swing kasi aalis narin ako.










"Ang ganda Ng ngiti mo" sabay talikod sakin. Natulala Lang ako sa harap ko. Grabe! Sure ako na Pula na mukha ko sa kilig! Kyyaaahhhh!!!!




Nakangiti ako Habang pauwi sa bahay para magluto Ng makakain Ng asawa ko pag-uwi niya, para Hindi na uminit ulo non. Binuksan ko ang pinto Ng bahay at pumasok na. Pumunta Ng kusina, tinignan ang ref. Naglabas Ng mga kakailanganin para sa lulutuin ko ngayon.



Pagkalipas Ng 30 mins, tapos nakong magluto. Pumunta muna ako Ng kwarto ko para magpahinga. Gigising nalang ulit para iligpit ang kinain ni Marcus, Hindi kasi yon nagliligpit. Haaaayyyyy makatulog nga muna.




(5 hrs later)

(-_-) (o_o) (-_-) (o_o)

Wow! Napasarap ata tulog ko, makatayo na nga at magligpit Ng pinagkainan Ng mabuti Kong

A

S

A

W

A

.........

Okay? Bakit Hindi nagalaw tong pagkain? Puntahan ko Kaya siya sa kwarto niya? Hala! Baka naman kung ano pa magawa non. Subukan natin.

Akyat sa hagdan at punta sa harap Ng pintuan ni Marcus.








Tok! Tok! Tok!

Okay pikit! At hintayin ang sigaw mula sa kaniya

(-_0)

(0_-)

(0_0)

Phew! Mukhang Hindi siya umuwi ngayon. Gabing-gabi na. Tulog nalang ulit ako pero bago yon. Kailangan muna ng iligpit tong mga pagkain nato para Hindi masayang, Hindi pa naman panis eh. Ilalagay ko muna sa ref.


Pagkalagay sa ref Ng mga pagkain na inihanda ko. Umakyat nako papunta sa kwarto ko at humiga. Pagkataklob Ng kumot sa aking katawan, naalala ko Yung sinabi sakin kanina ni Steven,



"Ang ganda Ng ngiti mo"


"Ang ganda Ng ngiti mo"


"Ang ganda Ng ngiti mo"



"Ang ganda Ng ngiti mo"





Kyyyyaaaaahhhh! Tama na please! Utak! Namumula na po ako ngayon. Itulog ko na nga lang ito at maglilinis pako bukas Ng bahay.








...........''''''''''''''''''...............'''''''''

Maikli Lang to. Pasensya na pero sana magustuhan niyo.

THANK YOU!!!


My Handsome Abusive Husband (Boyxboy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon