Our Five Year Gap Story

8

ANTHONY

"Not safe!? Seriously!? Can't you even see where i'm walking!? It's an effin busy street with a lot of people! Tingnan mo nga o may tatawid pa ang dami nila and you think it's not safe!? Anong oras na ba at nasabi mong late night ha!? 9 pa lang o! Pwede ba ha!? Tingin mo sa'kin BATA!? FYI, I am already 23! Di na nga ako pinapakialaman ng parents ko, ikaw pa kaya!? Tantanan mo na nga ako. Shoo! I am not in the mood because of you and will never be!"

Sabay lakad ng mabilis. I was shocked. Ganon na ba talaga ako ka annoying na she would even say shoo sa akin? Aso na ba ako?

I was just joking. I didn't thought na she would take it seriously. Bat ba ang distant mo sa'kin hanna? Buti pa jokes ko sineseryoso mo, ako hindi.

Oo aaminin ko nagalit ako. Nagalit ako dahil ganon siya makapagsalita. There's so many questions running inside my head. Pero kahit ganon di ko parin maiwasan na sundan siya. Make sure na she gets home safe. Di nga siya nag train nag taxi siya. which is good kasi i can follow her. Stalker ba? Di naman diba?

Ewan ko ba hanna. Anong meron ka na di ko mahanap sa iba? Bakit kahit ganon ka makapagtaboy sa akin kanina i would still check on you getting home safe, i would constantly think kung nakakain ka na ba, what are you thinking? What makes you happy? Bat ba head over heels ako sayo?

She said na hanggang kanto lang ako nung napapayag ko siyang mag pahatid sa akin and kahit di natuloy pag hatid ko sa kanya i still respect that. Kaya nung napaliko ang taxi sa isang kanto i know na yun na ang village kung saan siya nakatira.

My mind is blank during the next few weeks after nung nangyaring pagtataboy sa akin. Nagtatampo ako actually. Di na ako galit. Nag tatampo na lang. I was hurt sa mga sinabi niya. Kaya di ako magpaparamdam sa kanya. Pero bat ganon? Bat di niya ako tinawagan to say sorry? I mean she hurt my feelings! Wala ba siyang konsensya? Mas lalo akong mag tatampo niyan!

*knock knock*

"Yes?"

"Sir, you are needed for the meeting about the project design na ico-conduct na this month"

"In a minute"

Nasa office ako ngayon. Gosh hanna. You make me loose my screws! Work is work. Hanna is hanna. Kailangan mag focus.

Nagdaan na ang iilang linggo di parin siya na patawag! Grabe na yang babaeng yan ha! Walang konsensya! Tawagan ko na kaya? Ay! Hindi! Siya nakasakit ng feelings ng iba, siya rin ang dapat tumawag! Pero ang tagal na kasi!
.
.
.
.
.

"Sandali! baka masira mo yung gate ko oy! Dahan dahan naman sa pag katok grabe siya"

"Sino ho ba sil-"

"GRABE KA! ONE WEEK NA AKONG NAGTATAMPO SAYO DI KA MAN LANG NAG SORRY!"

Sabay sara ng gate.

Lasing ako. Oo lasing ako. Madami dami din ang nainom kong alak. For sure di ko na'to maalala kinaumagahan. Mahina ako eh. Pero kailangan kong uminom kung gusto kong magkalakas ng loob na prankahin ang babaeng to'.

"HOOOY HANNA!!!! BUKSAN MO TO ANO BA!!!!! DI MO KO NARINIG!? NAGTATAMPO AKO! MAGSORRY KA DALI NAA!!!"

Sabay katok ng malakas sa gate.

"HANNA!!! ANO BA!!! BUKSA-"

"PWEDE BA!? O ayan na bukas na! Ano?"

"Ang sabi ko nag tatampo ako! Magsorry ka dali!"

Nagulat ata siya sa sinabi ko. Ano bang kagulat gulat don? Malamang diba? Nakasakit siya ng damdamin ng ibang tao dapat mag sorry siya. Basic.

"Di ko alam kung may saltik sa sa ulo o sadyang bobo ka. Ako? Magsosorry? Sayo? Dahil nagtatampo ka? Ha! At baket?"

Mas lalo na akong nagtatampo! Anong may saltik!?

"Nagtatampo ako dahil kung makapag salita ka sa'kin nung nakaraan kala mo aso! Maka shoo ka! Ano ba ako ha? Aso!? Tapos ngayon sasabihan mo ako ng bobo? At isa pa! Nagtatampo ako dahil bakit di mo ako sineseryoso! Bakit ang distant mo sa'kin?! Ha!? Di ba ako kapanipaniwala!? Ayaw mo ba talaga sa'kin? Am i too forward? Ha!?"

Di ko na napigilan na paiyak na ako. Tang ina. Lalake ako bat ba ako umiiyak!? Ni hindi nga ako naiyak sa harap nila mama! Kahit inaaway ako di ako naiyak bat sa kanya mukha akong batang inagawan ng candy!?

"H-huy! Bat ka umiiyak!? Sandali, lasing ka ba!? Kaasar! Wag ka nga umiyak! hoy tahan na! Sinisinok ka na o! O sige na oo na sorry na. Tahan na"

Di pa rin ako natigil sa kakaiyak. Kasi naman talagang mahal na mahal ko tong babaeng to'. Kun di ko lang to gusto nako baka nasapak ko na to'.

"Ano ba yan. Para namang babae to'. " pabulong niyang sinabi.

Pinapasok niya ako sa bahay niya para mapainom ng tubig dahil di parin ako tumigil sa kakaiyak at nasisinok na ako. Nung kumalma na ako, napayuko na lang ako sa sobrang hiya, lasing at pagod. Nasa harapan ko naman siya nakaupo sa lamesa halatang hatala na nag aalala siya.

"Huy" sabay tapik sa balikat ko

"Okay ka na? "

*sinok* "Bat ba kasi ayaw mo maniwala na seryoso ako sayo ha? " *sinok*

Di naman siya makapagsalita. Inangat ko ang ulo ko at tiningnan siya. Napatingin rin siya sa akin. May gusto ata siyang sabihin pero di niya magawa. Kaya inunahan ko na.

"Bakit ba? Would you want me to prove myself? I would gladly do it. Kung yun lang ang way para masabi mo at mapatunayan ko na seryoso ako. Seryosong seryoso."

Hindi niya sinagot ang mga tanong ko. Nawawalan na ata ako ng pag asa. Oo simula pa lang pero di ko naman kasi maiwasan. Ang tigas naman kasi ng puso ng babaeng to.

"Hindi naman sa ayaw ko maniwala. Ano lang... Ahhh... Pano ko ba sasabihin to'?" Sabay kamot sa ulo niya.

Napatitig lang ako sa kanya. Bat ganun? Naiirita ako kasi ayaw niya maniwala sa sincerity ko pero habang tinitingnan ko siya mas nangingibabaw ang kilig. Kahit pag kamot sa ulo ang cute niya. Yung lito sa mukha niya. I find her pretty. No scratch that. I FIND HER GORGEOUS. SHE'S PERFECT.

Hanna= π
Anthony= 0

Ewan. Bahala na si batman.

I kissed her.

Deeply.