hell no!! maffia (Dutch)

Hoofdstuk 11. Piep Piep Piep.

Pov Jake.

"Hallo, spreek ik met Jake de broer van Noa Mcgary"? Vraagt een vrouwenstem aan de andere kant van de telefoon. "Euh ja waarom"? "U moet zo snel mogelijk naar het ziekenhuis komen als dat mogelijk is". De vrouw kan al niet verder praten omdat ik al opgestaan ben en naar mijn auto vlieg. Ik heb ondertussen opgehangen en geschreeuwd naar de andere dat Noa in het ziekenhuis ligt. De jongens en Christiana deden het zelfde, Lily was verdrietig naar huis gegaan. Ik stap ik mijn auto en rij met tweehonderdtwintig over de snelweg naar het ziekenhuis. Ik bedenk allemaal dingen die er zouden kunnen zijn gebeurt.

Hartaanval!!!!!!!!!

Gebroken been!

Longembolie!!!!!!!!

Coma!!!!!!!!!

Dood!!!!!!!!!!!!!!!!!

Als ik mijn auto heb geparkeerd ren ik naar binnen. En ren meteen door naar de balie. "Hallo ik ben Jake Mcgary de tweelingbroer van Noa Strong ze moet hier ergens liggen ik werd net gebeld"!! Roep ik naar de vrouw. De vrouw kijkt snel op de computer en toets wat in. "ze ligt in kamer honderdtachtig". Ik ren verder naar de lift, maar als dat te lang duurt sprint ik zo snel als ik kan de trap op. Als ik boven ben kom ik als snel bij haar kamer aan. Ik zie haar door de ramen al in een bed liggen. Ik storm de kamer binnen. En roep haar naam maar ze reageert niet. Ik stress hem helemaal uit. Maar net op dat moment komt er een dokter binnen wandelen. "Ze slaapt ze heeft de rust nodigt, ze heeft op een racebaan een ongeluk gehad en u moet gelukkig zijn dat ze nog leeft de meesten waren al dood gegaan. Haar harstslag was even weg maar zonder apparaten kwam die weer terug, ze moet echt verschrikkelijk sterk zijn en graag verder willen leven". De dokter loopt zonder iets te zeggen weer weg, ik grijp een stoel uit de hoek en ga naast haar bed zitten en pak haar hand vast. Ik durf niks te zeggen. "Jo gast we hebben je pa gebeld, en je pa zij dat hij eerst je moeder zal bellen en dan meteen zou komen. En Christiana heeft Lily gebeld die komt er ook aan en denkt dat het haar schuld is". Zegt Thomas. "Oke, en zou je me alleen willen laten"? Hij knikt en loopt weg.

Pov Charlotte Strong.

Nee! Dat meen je niet ze ligt in het ziekenhuis.

~1 week later~

Pov Noa.

Ik mag eindelijk weg uit deze horror plek. Ik werd echt helemaal gek! tussen vier van die veel te witte muren, het irritante gepiep van dat hartslag ding, zeurende dokters en oversekste zusters die met al mijn vrienden en broer aan het flirten waren en boven al het niet tetterende voedsel. Nou je kunt het nog niet eens voedsel noemen zo vies was het. Over zat een raar vliesje om heen dat zogenaamd eet baar moest zijn. Gelukkig kwam Ashton me steeds redden en nam hij Mac Donalds mee. Thomas heeft het serieus met een van deze zusters hier gedaan. Echt hij vertelde details erbij ik zat zowat te kotsen terwijl de jongens aandachtig zaten te luisteren. Hoe dan! Lily was ook geweest al wou ik niet met haar praten, ze denkt dat het haar schuld is. Ik heb wel gezegd dat het niet haar schuld was en daarna zij ik dat ze weg moest gaan. Christiana heeft me elke dag opgezocht. De missie die ik moest dien heeft ze helemaal alleen gedaan, ik ben nog steeds heel trots op haar. Verder heeft ze hele erge ruzie gekregen met de barbiepop squad. Ze heeft ze de grond ingestampt, de meesten hebben een gebroken neus. Ik heb het filmpje gezien ze heeft goed getraind kan ik je zeggen. Dus zoek absoluut geen ruzie met haar. "Mevrouw bent u klaar hier zijn uw krukken, ik zou willen dat u elke dag een paar oefeningen doet in verband met u knie die is nog niet genezen. Maar daar voor laat ik u niet hier".

Ondertussen ben ik bij huis aangekomen . Het was echt verschrikkelijk akward, Kian zij de hele rit niks. Ik mocht nog niet eens de radio aanzetten. Nu staan we voor mijn deur, ik wil hem open doen maar Kian pakt mijn pols vast. "Sorry, ik ga je missen". En toen liep die weer weg. Wat was dat nou weer dan? Ik ga niet eens weg, dus hij kan me ook niet missen. En waar was de sorry voor? Omdat ik de radio niet aan mocht zetten. Daar hoef hij toch geen sorry voor te zeggen, het was de radio maar. Ik snap jongens echt niet. In mijn gedachten verzonken loop ik het huis binnen, ik leg mijn spullen op de grond bij de trap. En loop naar de keuken. Oreo!

"Wat de hel doet zij hier in godsnaam"? Roep ik wijzend naar mijn moeder die aan de keuken bar zit. Ik noem mijn moeder liever Charlotte, daar heb ik zo'n mijn redenen voor bye the way. Vijf jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden, mijn lieftallig moeder. Kots kots. Is vreemdgegaan, en de keren dat ik haar daarna nog heb gezien kan ik op twee handen tellen. Charlotte zucht, "lieverd wat leuk om je weer eens te zien". Zegt ze met een opgewekte stem. "Nou dat is dus niet wederzijds in ieder geval". Nu zucht mijn vader die tegen over mijn moeder zit. Dit is absoluut niet goed, echt alles behalve goed. Die twee zijn al vijf jaar niet in de zelfde ruimte geweest. "Lieverd wil je even gaan zitten"? Vraagt mijn vader. Nee mooi niet dus, ik blijf eigenwijs staan. "Dan niet". "Noa" begint mijn moeder. "Zoals je weet moest je een aantal maanden geleden van je vader en mij minder missies doen in verband met school". Geloof me maar dat gesprek ben ik nog niet vergeten. Ik knik en kijk boos naar mijn vader die net doet alsof die het niet ziet. Het rare wezen genaamd Charlotte zeikt verder. "Omdat het slechter op school gaat hebben je vader en ik in overleg met elkaar besloten dat we je naar een internaat sturen, zodat je je cijfers kan ophalen". Dat mens heeft werkelijk waar een steekje los daar boven. Ooh nee wacht dak kan niet ze heeft alleen zaagsel in der kop. "Wat zijn jullie gek of zo. Ik heb hier een leven niet op een fucking internaat. En mijn missies dan"? Schreeuw ik terwijl ik nog een paar scheldwoorden naar hun hoofden slinger. "Ik vergeet bijna te zeggen het internaat is in Engeland zodat je niks meer met de maffia hier te maken krijgt". Ooh ze willen me dus even leuk naar de andere kant van de wereld sturen. Beste ouders ter wereld hiero! "Je vertrekt morgen avond om acht uur, dus je hebt een dag om je koffer in te pakken. Je vader heeft het al aan je vrienden en broer verteld. En die was wel blij om mij te zien. Dus je gaat nu je spullen pakken". Natuurlijk was Jake blij om haar te zien, ik geloof het ook tsssss.

Ik loop boos naar boven ik maak mijn kamer deur open en zie al een paar koffers en tassen staan. Die willen me ook gewoon weg hebben. Weetje misschien is het wel beter zo. Dan kan ik gewoon een nieuw leven beginnen zonder maffia en zonder alles en iedereen die ik niet mag. Ik wil later toch niks meer met de maffia te maken hebben ik wil architect worden. En daar kan ik de maffia niet echt bij gebruiken. Ik laat me op mijn bed vallen en zie dat ik zesenveertig berichtjes van Christiana. Ik app haar terug dat ze morgen om zes uur bij mij moet zijn met de andere, dan kan ik ze tenminste nog op het vliegveld uitzwaaien. Morgen ook die spullen inpakken maar nu eerst slapen. Ik ben dood moe.

Hey, nou ongeluk overleeft. Kan ze naar een internaat in Engeland gaan gezellig hoor. Maar misschien hebben haar ouders Noa niet alles verteld. Ik wil het wel zeggen maar dat is spoiler en dat ga ik mooi niet doen. Lekker jullie pesten. Maar ik ga weer ik moet nieuwe aflevering van Riverdale en Shadow Hunters even terug kijken. Dus toedels n nog een fijn weekend.

XXX serie verslaafde.