“Μα εγω δεν ηθελα να σε αναστατωσω!”, ειπε ενα νεαρο αγορι, τα ματια του κοκκινα απ'το κλαμα.“Τοτε γιατι ηρθες εδω? Σου ειπα οτι δεν θελω να σου ξαναμιλησω!”
Κοιταξε αμηχανα την τσεπη του. Το χερι του ετρεμε. Το εβαλε μεσα στην τσεπη του, κι εβγαλε ενα μικρο γυαλιστερο αντικειμενο. Το κρατησε λιγο μεσα στο χερι του κι επειτα το απλωσε προς το μερος μου.
“Νομιζω πως αυτο σου ανηκει.”
Παρτ 1
Οχι παλι!
Ηλιθιο ξυπνητηρι!
Ω, συγγνωμη ξυπνητηρι!
ΗΛΙΘΙΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ!
Ποιος στο καλο τηλεφωνει στις 5 η ωρα το πρωι? Πιανω το κινητο μου πανω απ'το κομοδινο και κοιταζω νυσταγμενα την οθονη. Αγνωστο νουμερο. Ανακαθομαι και απανταω με την πιο σοβαρη οχι-δεν-ξυπνησα-μολις-τωρα φωνη μου.
Αρτεμις: Παρακαλω?
?: Καλημερα σας κυρια Τζονσον! Ελπιζω να μην σας ξυπνησα!
Μπα καθολου!
Αρτεμις: Ε..Δεν πειραζει!Ποιος ειστε?
?: Ειμαι απο μια δισκογραφικη εταιρεια, την Syco. Ισως εχετε ακουσει για μας.
Αρτεμις: Ποτε ομως.
?: Δεν πειραζει. Εγω ειμαι μια υπαλληλος εδω. Ψαχνουμε μια καθηγητρια ξενων γλωσσων.
Αρτεμις: Τηκεφωνησατε στο σωστο ατομο. Αλλα τι με θελετε σε δισκογραφικη? Εγω δεν ξερω απο μουσικη.
?: Σαφεστατα! Πιστευω πως ξερετε το συγκροτημα One Direction, σωστα?
Αρτεμις: Εμ... Ναι, τους ξερω.
?: Θελουμε λοιπον με τα αγορια, να φτιαξουμε ενα βιντεο, στο οποιο θα λενε διαφορα λογια σε πολλες διαφορετικες γλωσσες, για να εμψυχωσουμε τις φανς! Να λενε ας πουμε “σας αγαπαμε” στα γιαπωνεζικα ή στα αραβικα! Καταλαβαινεται?
Αρτεμις: Ναι φυσικα. Για ποσα ατομα μιλαμε?
?: Μα πεντε φυσικα!
Αρτεμις:Πολυ ωραια. Ενδιαφερεστε για καποια συγκεκριμενη γλωσσα?
?: Ο,τι θεωρησετε εσεις καλυτερο! Εχετε φαξ?
Αρτεμις: Εχω. Ειναι 43659347 (το φαξ σας χαχα)
?:Ωραια. Θα σας στειλουμε εκει τις οδηγιες για το πως να ερθετε στο στουντιο μας και-
Αρτεμις: Σε στουντιο? Καμια ταξη δεν εχετε?
?: Ολα θα γινονται σε αιθουσες της εταιρειας μας! Ξεκινατε σε δυο ωρες! Καλη αρχη!
Αρτεμις: Μα εγω δεν-
Νεκρη γραμμη.
Τελεια.
Σηκωθηκα τελειςω απ'το κρεβατι μου και πγα προς το μπανιο για να κανω ντους. Αφου τελειωσα, αρχισα να ψαχνω τι να φορεσω. Τι φορας για να διδαξεις σε πεντε ατομα της ηλικιας σου? Τζιν και μπλουζακι? Πολυ απλο. Ταγιερ? Παρα πολυ επιισημο! Θα βαλω την καρο μου πουκαμισα και το κολαν μου, κι αμα τους αρεσει κιολας! Δεν φτανει που με ξυπνησανε απο τοσο νωρις!Η ωρα ειναι εξιμιση. Ειμαι πλεον ετοιμη.
Κλειδωνω το σπιτι και κατεβαινω απ'την πολυκατοικια, εχοντας παρει το χαρτι απ'το φαξ μαζι μου. Μπαινω στο λεωφορειο και μετα απο 20 λεπτα βρισκομαι μπροστα απ'το στουντιο. Ειναι πραγματικα τεραστιο! Πως θα βρω σε ποια αιθουσα πρεπει να παω?
Βεβαιωνω το βημα μου και παιρνω μια βαθια ανασα. Αυτη θα ηταν η πρωτη μου πραγματικη δουλεια. Και ναι, η πωληση λεμοναδας στο περσυνο φεστιβαλ ΔΕΝ μετραει! Πλησιαζω την εισοδο, οπου βλεπω ενα ξανθο αγορι να τρεχει πανικοβλητο.
Νιαλλ: Σταματα ρε!! Σου ειπα να μην το παρεις!! (αυτη δεν ξερει ακομη οτι ειναι ο Νιαλλ, αλλα επειδη εμεις το ξερουμε, ειπα να σας κανω μια σημειωση ;ρ)Μααααλιστα...Ελπιζω αυτος να ειναι καποιος γιος καποιου υπαλληλου και να μην τον εχω στην ταξη μου. Καθως προχωραω, βλεπω μια κοπελα να καθεται σ'ενα γραφειο. Την πλησιασζω καπως αμηχανα.
Αρτεμις: Συγγνωμη που ενοχλω, ειμαι η καθηγ-
Νιαλλ: Ηρθε η δασκαλαααααααα!!
Φωναξε το ξανθο αγορι κι ετρξε σαν αφηνιασμενο μεσα σε μια αιθουσα. Τον ακολουθησε ενας φηλος με καστανα μαλλια, ενας μελαμψος, ενας αχτενιστος κι ενας που κρατουσε ενα τετραδιο μαζι του.
Η κοπελα δεν εκανε τον κοπο να μου απαντησει, παρα μου εδειξε την αιθουσα μ'ενα αχνο χαμογελο στο προσωπο της. Μπηκα μεσα κι επικρατουσε ενα χαος! Ο ξανθος εβγαλε ενα ταπερ με φαγητο κι αρχισε να τρωω, ο μελαμψος μιλουσε στο τηλεφωνο, οι αλλοι δυο τραγουδουσαν τραγουδια απ'το Grease, κι αυτος με το τετραδιο καθοταν λες και ειχε παει σε νοσοκομειο.
Αρτεμις: Γεια σας!
Λιαμ: Γεια σου!
Η φασαρια συνεχιζεται.
Αρτεμις: ΓΕΙΑ ΣΑΣ!, φωναξα
Λιαμ: ΓΕΙΑ ΣΟΥ!
Ακομη φασαρια.
Παιρνω στα χερια μου εναν μαρκαδορο και γραφω στον πινακα “ειμαι κι εγω εδω” και καθισα διπλα στο αγορι με το τεραδιο.
