Η Αμαλια καθοταν μπροστα στον καθρεφτη κι εστρωνε τα μαλλια της, παρολο που ηταν ηδη πανεμορφη. Συνεχιζε να διορθωνει τα ρουχα της πανω της, να γυρναει ισια τα σκουλαρικια της. Ηταν τοσο αγχωμενη, που η ομιλια της ειχε επιταχυνθει απιστευτα πολυ. Ο Χαρρυ πηγε κοντα της κι αρχισε να της μιλαει, αλλα αυτη δεν ηρεμουσε με τιποτα.
Χαρρυ: Πρεπει να ηρεμησεις! Θες να ερθει εδω ο Λιαμ και να σε δει ετσι?
Αμαλια: Γιατι τι εχω?
Ειπε και ξανασηκωθηκε για να διορθωσει τα μαλλια της.
Χαρρυ: Δεν εχεις τιποτα! Εισαι φανταστικη, απλα εισαι παρα πολυ αγχωμενη!
Αρτεμις: Τι λες για λιγο κεικ?
Χαρρυ: Εμεινε καθολου?
Αρτεμις: Ειχε. Γιατι ρωτας?
Χαρρυ: Μπορει καποιος να το εφαγε οταν ξαναισιωνατε τα μαλλια της Αμαλιας...
Αρτεμις: Αμαν βρε παιδι μου! Νομιζα οτι ειχαμε αφησει τον Νιαλλ στο στουντιο!
Χαρρυ: Καλα συγγνωμη!!
Εκεινη την στιγμη το κουδουνι χτυπησε. Τα ματια της Αμαλιας ανοιξαν διαπλατα και κοιταξε τρομοκρατημενη τον Χαρρυ, μετα εμενα.
Αρτεμις: Να ανοιξω εγω?
Αμαλια: Οχι, οχι! Θα παω εγω!
Εστρωσε για μια τελευταια φορα την μπλουζα της, και πηγε οσο πιο ψυχραιμα μπορουσε προς την πορτα.
Ο Λιαμ στεκοταν λαχανιασμενος, κρατωντας μια μεγαλη στοιβα με βιβλια στα χερια του. Η Αμαλια τον κοιταξε κι εγινε κατακοκκινη, σαν τα μαλλια της. Καθισε να τον κοιταζει μ'ενα τεραστιο χαμογελο για λιγο, μεχρι που ο Λιαμ εσπασε την σιωπη.
Λιαμ: Εδω μενει η Αρτεμις?
Αμαλια: Ναι
Λιαμ: Ειναι εδω?
Αμαλια: Ναι
Λιαμ: Εμ..Να περασω?
Αμαλια: Ναι
Εκανε λιγο στο πλαι για να περασει, χωρις να σταματαει να χαμογελα. Ο Λιαμ αφησε τα βιβλια διπλα στον καναπε κι εκλεισε την πορτα. Επειτα μας πλησιασε.
Λιαμ: Τι τρεχει μ'αυτην?
Χαρρυ: Εχει ενθουσιαστει πολυ που σε βλεπει
Λιαμ: Α...Αυτο κανονιζεται.Αφου πρωτα λυσουμε οοοολες μου τις αποριες!
Καθισε στον καναπε, και τον χτυπησε ελαφρα με το χερι του, για να καθισω διπλλα. Εκανα νοημα στην Αμαλια να καθισει διπλα του. Αυτος της χαμογελασε ευγενικα κι επιασε ενα απ'τα βιβλια που ειχε αφησει στο πατωμα.
Λιαμ: Δεν μπορω να καταλαβω την προφορα των γαλλικων. Μπορεις να μου πεις μερικες λεξεις να καταλαβω?
Αρτεμις: Για δες συμπτωση! Η Αμαλια μιλαει τελεια γαλλικα! Θα στα εξηγησει αυτη!!
Λιαμ: Α...Ενταξει τοτε! Ελπιζω να πεις κατι Αμαλια, ενταξει?
Αμαλια: Ναι!
Λιαμ: Περα απο “ναι”
Αμαλια: Ενταξει Λιαμ!
Εγω πηγα στον Χαρρυ και του ειπα καλυτερα να μην παμε σινεμα. Συμφωνησε μαζι μου, κι οση ωρα ο Λιαμ κι η Αμαλια εκαναν “μαθημα” εμεις τρωγαμε κατι σοκολατακια στην κουζινα.
Λιαμ&Αμαλια
Λιαμ: Ναι αλλα γιατι να το πω ετσι?
Αμαλια: Αφου ετσι προφερεται καλε μου!
Λιαμ: Ναι αλλα δεν μπορω να το πω...
Αμαλια: Απλα κανεις το στομα σου ετσι (ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟΜΑΤΟΣ) και μετα εστι (ΞΑΝΑ ΧΔΔ)
Λιαμ: Και παλι...
Λιαμ: Ναι αλλα γιατι να το πω ετσι?
Αμαλια: Αφου ετσι προφερεται καλε μου!
Λιαμ: Ναι αλλα δεν μπορω να το πω...
Αμαλια: Απλα κανεις το στομα σου ετσι (ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟΜΑΤΟΣ) και μετα εστι (ΞΑΝΑ ΧΔΔ)
Λιαμ: Και παλι...
Αμαλια: Μπορει αν το ακουγες σε να το ελεγες
Λιαμ: Εχεις γαλλικη μουσικη μαζι σου? Και τωρα τι λεω? Εχω πολλα σιντι στο σπιτι μου. Να τον καλεσω? Αν τον τρομαξω? Εμ... Θα του πω να ερθει, αλλα για λιγο. Μετα βλεπουμε.
Αμαλια: Βασικα δεν εχω εδω μαζι μου, αλλα εχω μερικα βινυλια στο σπιτι μου. Αν θες μπορεις να περασεις για λιγο...
Λιαμ: Τελεια! Λες να τους πειραξει αν φυγουμε? Αμαλια: Δεν νομιζω. Κοιτα τους πως ταιζονται
Λιαμ: Ναι... Σαν διαφημηση βρεφικης κρεμας ειναι
Αμαλια: Οντως. Και νομιζω οτι τα σοκολατακια που τρωνε ειναι αυτα που ξεχασα εδω χτες...
Λιαμ: Τα ξεχασες?
Αμαλια: Θα τα ετρωγα στο γραφειο, αλλα περνωντας απο εδω τα αφησα (ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΦΑΤΑΟΥΛΕΣ ΟΙ ΑΡΤΕΜΙΣ χ ΣΤΑΙΛΣ)
Λιαμ: Δεν πειραζει. Θα παρουμε λιγο παγωτο στον δρομο.
Αμαλια: Δηλαδη θα ερθεις!?
Λιαμ: Φυσικα! Παμε!
