Παρτ10

305 30 0
                                    

Λιαμ: Πως θα πουμε “καλημερα” στα γαλλικα?

Αρτεμις: Θα πεις “μπονζουρ” (ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΛΕΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΡΟΦΟΡΑ)

Λιαμ: Ευκολο! Δηλαδη “μποζουυρ”

Αρτεμις: Και γαμω τις προφορες ρε αγορι μου!

Λιαμ: Γιατι μωρε τι ειπα λαθος?

Αρτεμις: Δεν εχεις σωστη προφορα

Λουις: Ναι, ακου πως το λεει “η κυρια”

Νιαλλ: Εμενα μια χαρα μου φανηκε

Αρτεμις: Θες να προσπαθησεις Νιαλλ?

Νιαλλ: “Μπονζουρ” (ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΠΕ ΣΩΣΤΑ)

Αρτεμις: Ετσι επρεπε να το πεις

Λουις: “Ετσι επρεπε να το πεις!”

Ειπε κανοντας μια εντελως κοριτσιστικη απομιμηση της φωνης μου.

Αρτεμις: Μπορεις να το σταματησεις αυτο?

Λουις: Ποιο?

Αρτεμις: Αυτο που κανεις συνεχεια! Δευτερη μερα ειμαι εδω και συνεχως με κοροιδευεις! Δεν σου εχω κανει τιποτα, κι ομως μου φερεσαι τοσο ασχημα και προκλητικα! Αν σ'ενοχλησα ή σε προσεβαλα με οποινδηποτε τροπο, σε παρακαλω πες το μου!

Λουις: Το θεμα ειναι οτι εξαιτιας σου χαλαει η ομαδα μας!

Ζαυν: Αν ναι? Δηλαδη και η Περι χαλαει την ομαδα, αυτο θες να πεις?

Λουις: Οχι, αυτη ειναι εδω καιρο! Η Αρτεμις μας γαμαει το συγκροτημα!

Χαρρυ: Οχι ειναι πολυ σοβαρη! Δεν εχει γαμησει τιποτα σχετικο με το συγκροτημα!

Ειπε ενω σηκωθηκε απ'την καρεκλα του. Μας κοιταξε ολους ενα γυρο, και καθισε κατω κοκκινισμενος. Κοιταξε λιγο το πατωμα και μετα ψιθυρησε

Χαρρυ: Ακομη

Αρτεμις: Α ναι? Δηλαδη γιατι να ειμαι εγω το λαθος κι οχι η δικη σου κοπελα?

Με κοιταξε μες στα ματια και σταματησε να μιλαει. Ισως να μην ηξερε τι επρεπε να πει.

Αρτεμις: Λοιπον.. Ας κανουμε ενα διαλειμμα ενταξει?

Ειπα και βγηκα απο την αιθουσα. Εκανα να φυγω, αλλα ενα χερι επιασε το δικο μου και με σταματησε.

Χαρρυ: Ολα καλα?

Αρτεμις: Οχι. Αλλα δνε πειραζει.

Χαρρυ: Μην ανυσηχεις, αυτος απλα-

Αρτεμις: Απλα τι? Με θεωρει λαθος? Τι πιστευειε τελοσπαντων για μενα?

Χαρρυ: Θα'λεγα οτι απλα ειναι χαζος. Και ισως ζηλευει

Αρτεμις: Τι ζηλευει? Την κορμαρα ου την ατελειωτη?

Ειπα κανοντας μια χαζη κινηση.

Χαρρυ: Χα χα! Οχι! Ζηλευει που ειμαστε μαζι χωρις πολυ κοπο. Θελω να πω, γνωριστηκαμε χτες, και δες μας!

Αρτεμις: Παλιοζηλιαρης!

Ειπα κανοντας μια γκριματσα προς το μερος του Χαρρυ.

Χαρρυ: Ετσι σε θελω!!

Με αγκαλιασε, και μετα απο λιγα λεπτα μου μιλησε παλι.

Χαρρυ: Ακου, το βραδυ πρεπει να παω σε μια εκδηλωση.

Αρτεμις: Τι εκδηλωση?

Χαρρυ: Ε..Να μωρε. Κατι βαρετο. Δεν ξερω ακριβως. Σε πειραζει να μην κανουμε κατι μαζι αποψε?

Αρτεμις: Οχι φυσικα! Να πας!

Χαρρυ: Σ'ευχαριστω πολυ!!

CLOSER AND CLOSERDonde viven las historias. Descúbrelo ahora