"Nαι, αλλά π ποτέ δεν έχεις χρόνο για μένα ρε Άρτεμη, κι αυτό είναι ενοχλητικό! Τι εννοείς πως πρέπει να πάω σπίτι μου τώρα?" "Προφανώς κι εννοώ ότι πρέπει να πας σπίτι σου Χάρρυ! Κοντεύουν ήδη μεσάνυχτα και παρόλο που δεν έχω μάθημα μαζί σας αύριο, έχω μια πολύ σημαντική παρουσίαση, στην οποία πρέπει να παω! Δεν μπορώ να μείνω ξύπνια για πολύ ακόμη! Μπορείς να έρθεις αύριο και να κοιμηθείς εδώ όλη μέρα! Και στο κάτω κάτω, πήγαινε να κοιμηθείς με τον Λίαμ! Κι αυτός μια χαρά ωραίος είναι!" Με κοίταξε αυτάρεσκα καθώς μάζευα τα πιάτα απ'το τραπέζι για να τα πάω στον νεροχύτη και να τα πλύνω. Ένιωθα το βλέμμα του να με ακολουθεί, παρόλο που δεν έλεγε τίποτα. Όταν επέστρεψα στο σημείο όπου καθόταν για να πάρω και τα ποτήρια μας, μίλησε. "Έσύ μπορεί να μην θες να κοιμηθείς μαζί μου, αλλά εγώ πρέπει να σου πω την αλήθεια. Θέλω να κοιμάμαι μόνο με δύο γυναίκες." Toν κοίταξα ξαφνιασμένη, μην ξεέροντας πως θα ήταν σωστό να αντιδράσω. Πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα πριν πω το οτιδήποτε, αλλά τελικά κατάφερα να αρθρώσω μερικές λέξεις. "Πολύ ενθαρρυντικά λόγια, από τον πιο περιζήτητο νέο στον κόσμο σε μια χαζοκαθηγήτρια..." Είπα και μετέφερα τα ποτήρια στο νεροχύτη. Έφερα τα χέρια μου στο πρόσωπό μου. Δεν ήξερα αν η΄ταν η στιγμή για να του ζητήσω να φύγει, αλλά όπως κι αν είχε, δεν ήθελα να το κάνω. Τον αγαπώ πολύ για να τον διώξω, ακόμη και την στιγμή που μου λέει ότι προφανώς θέλει και κάποια άλλη, ότι εγώ δεν είμαι αρκετή. "Δεν το εννοούσα έτσι." Ήρθε κοντά μου και πέρασε τα χέρια του γύρω από τηνμέση μου, πιέζοντας τα χείλη του στον λαιμό μου. Αυτή την στιγμή δεν είχα τον κουράγιο να τον διώξω. Δεν ήθελα να αντιδράσω υπερβολικά, όπως να κλάψω μπροστά του και να καταλάβει πόσα σήμαινε για μένα. Απλά θα αεπιβεβαίωνε το πόσο εξαρτημένη ήμουν απάυτόν. "Θέλω να κοιμάμαι μόνο με δύο, αλλά η μία να μου λέει "καληνύχτα αγάπη μου" και η άλλη" "Φέρε και μια φίλη σου!" Τον διέκοψα πριν προλάβει να πει περισσότερα. Ένιωσα τα χέρια του πιο σφιχτά γύρω μου, καθώς με γύρισε προς την πλευρά του με μία μόνο κίνηση. "Και η άλλη να λέει "καληνύχτα μπαμπά"" Πάλι δεν ξέρω τί να κάνω. Αποφεύγοντας τα μάτια του, κοιτάζω αμήχανα το πάτωμα. Ίσως να σφουγγαρίσω αύριο μετά την παρουσίαση. Νιώθω τα μάτια μου να καίνε, και σύντομα αυτή η ζέστη μεταφέρετε στα μάγουλά μου. Πιάνει τις παλάμες μου μέσα στις δικιές του και ξαφνικά νιώθω τόσο μιρκοσκοπική, έτσι όπως τα χερια μου φαίνονται σαν παιδικά μες στα δικά του. Η λαβή του είναι χαλαρή και χαϊδεύει την από πάνω πλευρά του χεριού μου με τους αντίχειρές του. Με τραβάει πιο κοντά του και με αγκαλιάζι σφιχτά. "Συγγνώμη", μου ψιθυρίζει απλά στο αυτί. "Λάθος επιλογή λέξεων." Είπε πριν με φιλήσει.
