Χαρρυ: Δεν πειραζει, κι εγω συγγνωμη!
Η φωνη του εβγαινε πνιχτη, την καλυπταν τα δακρυα. Εγω δεν μπορουσα πλεον να μιλησω, απλα στεκομουν εκει, μαζι του. Καποια στιγμη, μετα απο αρκετη ωρα που ειμασταν ακινητοι, τα χερια του κατεβηκαν στους γοφους μου, και με σηκωσαν.
Χαρρυ: Μην πεις οχι.
Αρτεμις: Δεν σκοπευα
Ηταν η πιο παραξενη συζητηση που εκανα ποτε μου, αλλα δεν ηταν αβολη. Με πηγε μεχρι το δωματιο μου, οπου με αφησε απαλα πανω στο κρεβατι. Εμεινε σκυμμενος απο πανω μου, τα προσωπα μας απειχαν μολις μερικα χιλιοστα.
Χαρρυ: Συγγνωμη.
Ειπε και με φιλησε. Η γλωσσα του ζητουσε εισοδο στο στομα μου, και του την εδωσα χωρις να προσπαθω να το παιξω δυσκολη αυτην την φορα. Αφησε τον εαυτο του ελευθερο, κι επεσε απαλα πανω μου. Τα χερια του εκαναν βολτες σ'ολο μου το σωμα, και συντομα αρχισε να πληασιαζει τα χερια του ολο και πιο κοντα στην “περιοχη μου”.
Αρτεμις: Χαρρυ, εγω-
Χαρρυ: Μην φοβασαι! Δεν θα κανω κατι που δες θες! (ΔΗΛΩΣΕΙΣ)
Αρτεμις: Δεν ξερω πως γινεται
Χαρρυ: Θα σε καθοδηγω!
Μετακινησε τα χερια του απο την μεση μου στην μπλουζα μου και την τραβηξε πανω απ'το κεφαλι μου, επειτα αρχισε να φιλαει ολο μου το κορμι, ξεκινωντας απ'τον λαιμο και καταληγωντας στην περιοχη αναμεσα απ'το στηθος μου. Ξεκουμπωσε το φερμουαρ απο το παντελονι μου. Το κατεβασε αργα αργα, λες και ηξερε ποσο τον χρειαζομουν αυτην την στιγμη. Αφου το εβαγαλε, το πεταξε καπου πιο περα στο πατωμα. Δεν αντεξα αλλο, τον εσπρωξα απο πανω μου και τον εβαλα να καθισει. Πηδηξα σχεδον πανω στα ποδια του κι ενιωσα το ξερετε -ποιο του (ΔΕΝ 3ΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΕΥΓΕΝΙΚΑ) να σκληραινει. Βογκητα ευχαριστης εβγαιναν απο το στομα του, και συντομα βρεθηκε κι αυτος γυμνος.
Φίλισε στην μέση απο το στήθος σου,και προχώρησε στο αριστερό σου στήθος.Φίλισε απαλά γύρω γυρώ και έφτασε στην ρώγα σου και την δάγκωσε.Αναστέναζες συνέχεια,μέχρι που έκανε το ίδιο και απο τα δεξιά ώσπου να κάνει τον δρόμο του προς τα κάτω.Σου άφηνε υγρά φιλιά σε όλη την περιοχή της κοιλιάς σου και η αναπνοή σου γινόταν όλο και πιο βαριά.Αρχισες να ιδρώνεις σε κάθε του άγγιγμα.Έφτασε στο εσωρουχό σου και έκανε κύκλους με το κεφάλι του.
Αρτεμις: Χάρρυ...
Ποτέ δεν σε είχε αγγίξει κανένας έτσι...
