SESLİ KİTAP - Cennet Beyazı

#25 - Sekiz15

Ve şimdi saat, tam sekiz on beş.

Biraz önce batıp giden güneş

Bir daha doğmayacak gibi sarıl bana

BÖLÜM YİRMİ BEŞ – SEKİZ15

Can'ın kolundan tutup çekmesiyle birkaç adım daha öne geldi Arzu.

"Şimdi tanışma zamanı!" diyerek gişenin önündeki kızı gösterdi Can. Kız da gülümseyerek bakıyordu ikisine.

Can, Arzu'yu belinden kavradı ve kıza doğru iyice yaklaştırdı.

Nabzının kontrolden çıktığını hissediyordu Arzu. Bu karşılarındaki kişi...

Bu...

Arzu ismini bir hıçkırık gibi söyledi karşısındaki kızın.

"Ayşe?"

O anda Can, saatlerdir orada bekleyen Talha ile göz göze geldi. Her şey saatler öncesinden ayarlanmıştı. Cemilde izliyordu oğlunu ve Arzu'yu kendini gizleyerek. Talha'nın işaretini alan Can, Arzu'yu belinden tekrar tuttu ve biraz daha ileriye doğru sürükledi.

Yürüyen bir cesetten farkı yoktu Arzu'nun. Can'ın kollarında sürüklenircesine birkaç adım attı, hiçbir şey söylemeden Ayşe'ye bakıyordu. Aralarında neredeyse hiç mesafe kalmamıştı. Arzu'nun tokat atabileceği kadar yakındılar birbirlerine. Heyecandan titreyen Can saatine son kez baktı ve Ayşe'ye göz kırptı. Sabahtan beri ayarlamaya çalıştığı saat sonunda gelmişti.

İşte tam şu anda...

Ayşe birkaç adım yana çekildi ve çekilirken saatler öncesinde Talha ile birlikte hazırladıkları kocaman bir boy aynanın üzerindeki örtüyü çekti.

Can Arzu'yu biraz daha sürükledi ve aynanın önünde durdular. Saniyeler içinde ve kusursuz bir şekilde gelişmişti her şey.

Arzu şaşkınlıkla aynadaki bitkin görüntüsünü izlerken Can binlerce kez tekrarladığı o cümleleri titreyen sesiyle dışarı vurdu.

"İşte! Tanıştın onunla Arzu. Sana kendi güzelliğini göstermek istedim... Seninleyken başım işte biraz önceki bindiğimiz o dönme dolap gibi dönüyor.

Ne söyleyeceğimi, ne yapacağımı bilemiyorum. Ama sen yokken, tam o en tepede olduğu gibi duruyor kalbim ve az önceki gibi kapkara oluyor dünyam. Ben işe yaramaz adamın tekiyim Arzu, bu yaşıma kadar hayatımda tek bir kadın bile olmadı. Tanrı birilerini benden korudu belki de. Ama sonra sen çıktın karşıma, aşkın kitaplardaki gibi olmadığını öğrendim.

Kaç defa oturup beynimle kalbimin kavga ettiğini izledim. Her saniye içim biraz daha sen doldu, sana söylenmesi gereken gökyüzü kere sevgi sözü birikti gönlümde. Onları öksüz bırakma olur mu? Sevgilim ol. Ben gibi öksüz kalmasın cümleler..."

Can titreyen elini güçlükle kaldırıp saatini kontrol etti.

"Ve şimdi saat, tam sekiz on beş.

Biraz önce batıp giden güneş

Bir daha doğmayacak gibi sarıl bana

Işık ol karanlık yoluma."

Arzu'nun gözlerinden durmaksızın yaşlar akıyordu. Hayal kırıklığıyla başlayıp öfkeyle devam eden duyguları şimdi şaşkınlık ve mutlulukla birleşip tarumar olmuştu. Çevresindeki her şeyi bir su buharı kadar uçucu ve ıslak görüyordu.