Chapter 9

22 9 2
                                    

Naiinis siya habang pinagmamasdang nag iinarte ang teacher ni Rienzo sa harap ni Reston. Ngayon ay ang Christmas Party nito sa school at kasalukuyan itong naglalaro ng party games. Panay ang tawa ni Valerie at palo ng kamay nito sa braso ni Reston. The latter seems oblivion about it though.

Hindi na sana siya aattend ngayon, but Rienzo cried infront of her this morning and she have no reason to say no, so she gave in. Ayaw rin niyang isipin ni Reston na iniiwasan niya ito. After what happened that night, she tried to avoid him. His presence made her sanity go away. Sa hapag ay madalas siya nitong titigan. Ang mga nagdaang araw para sa kanya ay nakakailang. He always stares at her like she did some kinda morbid crime.

Isang tili ang nakapagpalingon ulit sa kanya tungo sa kung saan naroon ang mga ito. Valerie is having the time of her life. Muli ay ibinaling niya na lang ang atensyon sa pagkukunwaring abala sa kanyang cellphone.

Matapos ang mga palaro ay nagkaroon ng maikling programa. May mga batang sumayaw at kumanta. Si Rienzo ay kasama sa mga sumayaw. She took a video of his cuteness. Napaka graceful nitong sumayaw.

Hapon na ng matapos ang party ni Rienzo sa school. Habang nasa byahe ay nakatulog na ito sa sasakyan. Kailangan niya pang lumipat sa likod para madaluhan ito. Reston had to stop his car for her to tranfer at the backseat. Mas pabor na iyon para sakanya.

Ipinatong niya ang ulo ni Rienzo sa kanyang mga hita upang mas maging komportable ito. The whole ride was so quiet. Manakanaka niyang nahuhuli si Reston na sinusulyapan siya sa rearview mirror nito. Aside from that, he didn't make any conversation.

Narating nila ang bahay ng tulog pa rin ang bata. Reston just carried him out of the car and brought him to his room. Pinagmasdan niya lamang ang mga galaw nito. Iniisip niya kung paano ito maging isang ama sa magiging mga anak nito. His children would be lucky having a  father like him. Ang isiping magkakaroon ito ng isang masayang pamilya sa ibang babae ay nagdulot ng kakaibang lungkot sa kanya.

Sa sumunod na araw ay naging abala sila sa pagdedesinyo ng buong bahay para sa nalalapit na pasko. Zach is also there to offer his help. Madalas itong dumalaw sa kanya o minsan naman ay lumalabas sila. Reston didn't say anything about it but through his action shows that he's not sharing the same opinion about it.

Kasalukuyan niyang linalagyan ng mga christmas balls ang malaking christmas tree sa sala ng matabig niya ang pinaglalagyan ng mga christmas balls. Gumulong ang ilan sa mga iyon sa ilalim ng cabinet at ang iba ay sa ilalim ng antigong upuan. Inis na inis siya habang linilikom ang mga iyon at ibinalik sa lalagyan. She tried to reach for the balls under the cabinet but she just can't reach it. Hinubad niya ang suot na tsinelas at ginamit iyon para sana makuha ang mga natitirang bola ngunit lalo lang iyong umusog palayo. Padapa siyang lumuhod para aninagin ang mga bola na mas lalong napunta sa ilalim. Pinagpapawisan na rin siya.

"The fuck!" She uttered in frustration. Susubukan niya pa sanang abutin ang mga bola ng may tumayo sa may gilid niya. Instinctively she raised her face to see who is it only to find Rezton's deathly glare.

"What do you think you're doing?" His tone is full of warning she can't able to say a word. "Fuck Sid!"

Zach cleared his throat from behind and immeditely kneeled next to her and pulled her to stand up.

"Gumulong..kasi yung mga christmas balls sa ilalim..uh..kinukuha ko lang." She said edgy upon the realization hit her. She's wearing a short short denim short and a loose white spaghetti strap top. Sa posisyon niya kanina ay hindi imposibleng makitaan na siya. Damn fool, she wanted to curse herself.

"Sige ako na lang ang kukuha.", Zach offered but before he could do that Reston got it with his own. Padabog nitong binalik sa lalagyan ang tatlong christmas balls at dalidaling nagtungo sa kusina.

SOMEBODY THAT I USED TO KNOWTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon