Het is verschrikkelijk om te zien hoe Valon met een grijns staat toe te kijken; Vera is niet anders.
Valon stapt naar voren en alsof hun dood nog niet goed genoeg is, tuft hij op hen.
Wat hebben mijn ouders hun ooit aangedaan?!
Niks, toch? Mijn ouders wisten niks van magie of de dreiging van Valon. Was dit om mij te raken, maar waarom?! Ik ben verdomme dood!
Vera laat haar blik door de kamer glijden, waarschijnlijk om iets te vinden om nog lekker mee te nemen, alsof ze dit huis niet al genoeg geschendt hebben.
Dan blijft haar blik hangen op de invalshoek waar ik naar hen kijk. Mijn zicht draait naar achteren; kijkt ze naar de klok? Maar nee, haar blik blijft recht op mij gericht. Ze knijpt haar ogen tot spleetjes en nu weet ik er zeker: Ze kijkt naar mij.
Ze stoot Valon aan die nog steeds hatelijk naar mijn ouders kijkt. Ook hij draait zich om en lijkt mijn plek snel te vinden.
"Is dat May." Hoor ik Vera's stem zeggen. "Ja, dat is May." Zijn mondhoeken kruipen omhoog en laten een rij witte tanden zien en één gouden.
194 woorden
Ik dacht ik geef jullie nog een stukkie.
JE LEEST
Skilled✔
FantasyEerst deel een, Gifted, lezen. ************************************* * * May kan geen rust vinden in haar rustplaats. Eerst wijt ze het aan haar honger voor wraak, maar dan blijkt ook Rowan last te hebben van deze rusteloze gewoonte. Zou het iet...
