Skilled✔

HOOFDSTUK 17

De spanning in de herinnering is zo dik dat je haar bijna kunt snijden. 

Dan doorbreekt Valon de doodse stilte: "Weet je zeker dat wij leugenaars zijn; jouw ouders zouden net zo goed tegen jou gelogen kunnen hebben? Makkelijker zelfs, jij vertrouwde hen, ons niet, maar jij hebt natuurlijk bewijs nodig.."

Zijn woorden zijn manipulatief. Normaal ben ik te naïef om zoiets op te merken, maar mijn woede maakt mij gefocust en alert. Ik zal niet vallen voor deze misleidingen. Mijn ouders zijn mijn ouders! 

Er dringt mij iets binnen. Stom dat ik daar niet eerder aan dacht! Aya van Geest heeft ooit gezegd dat je gaven een antwoord zijn op alles, dus misschien ook voor dit dilemma. Ik wil weten of zij de waarheid spreken en ik weet hoe ik daarachter moet komen: geest en water. Geest zal mij de toegang schenken tot zijn geest en water zal de waarheid verhelderen. Het is dus eigenlijk een soort leugendetector. Nou hopen dat mijn gaven niet weer vreemd doen en dat ze het überhaupt doen; ik ben Rowan zijn woorden niet vergeten ook al klopte er geen snars van.

Ik roep mijn gaven op en hoop dat ze het niet opmerken; normaliter veranderd je oogkleur met de gaven die je gebruikt, maar ik denk dat zij mij niet zo goed kunnen zien; ze kijken me namelijk vaak niet recht aan. Dat komt waarschijnlijk omdat ik eigenlijk een soort 'tijdreiziger ben'. Daar kan ik mijn voordeel uit doen. 

Deze magie is niet zo heel moeilijk, maar in deze omstandigheden weet ik niet of de elementen naar mij zullen luisteren. Één ding weet ik zeker: Het is het proberen dubbel en dwars waard. Ik voel de elementen samenkomen, maar omdat ik de hele tijd al het gevoel heb dat ik mijn lichaam niet bij heb, voel ik de tintelingen niet in mijn lichaam, maar in mijn geest.

Het is een razend gevoel, alsof ik drugs en ingenomen. (niet dat ik dat ooit gedaan heb) Eerst lijkt de energie zich op mij te storten om al mijn leugens boven water te halen, maar dan maakt het zich gedeeltelijk los van mijn geest, niet helemaal; ik wil de controle natuurlijk wel behouden.

Ik richt niet op Vera, want ik vermoed dat zij zichzelf kan beschermen tegen zulke aanvallen en nog belangrijker: zij zal het kunnen voelen; Vera heeft een affiniteit voor geest. Dat is nu wel duidelijk. Door die affiniteit zal ze weten wanneer iemand magie op haar loslaat en ik wil niet dat zij weten dat ik de waarheid weet. Dat geeft mij de mogelijkheid tot een verrassingsaanval. Niet letterlijk natuurlijk, maar kennis is macht en macht maakt vijanden.

De energie dringt hem binnen en vol spanning wacht ik af of hij het doorheeft. Er gebeurt niks opvallends. Vera en Valon lijken allebei diep in gedachten. Het lijkt alsof ze mij voor een moment even vergeten zijn.

De energie sijpelt in zijn verdorven geest en zijn gedachten zijn nu kristhelder, wat ik zie beantwoord geen vragen, maar roept ze eerder op.

507 woorden
Hey daar ben ik weer!

Wat denken jullie dat May ziet?

Grts

Eef

Votefollowshareviewcommentreadinglist?