Please Fight, Samantha (Montecillo Series #1)

Chapter 36

"Today's your graduation pictorial as long as I don't want to put make-up on your face I can't because it's needed." Buntong hininga ni mommy habang nilalagyan ako ng make-up.

"Mommy, just put a light make-up on me." Nakangusong pigil ko sa kanya ng mapansin kong makapal yung nilalagay niyang make-up sa akin.

"Oh sorry baby. Okay, okay." Natatawang sabi niya at pinahiran ng tissue yung mukha ko.

Nang matapos akong make-up-an ni mommy ay pumalakpak siya.

"Pwede ka ng magpakasal kay Wadensel pagkatapos mong grumaduate baby!" Tuwang tuwang sabi niya sa akin.

Napangiti nalang ako pero sa kabila ng ngiti ko ay sa loob-loob ko ay nakaramdam ako ng lungkot. Hindi ako nagsalita at tsaka ko tinignan yung sarili ko sa salamin. At tsaka ko inayos yung suot kong toga.

"Anak, nasa baba na daw si Wadensel." Biglang sabi ni mommy. Biglang sumilay ng ngiti ang labi ko.

"Sige mommy, sunod ako."

Nauna nang lumabas si mommy. Hindi ko alam kung bakit ako biglang na-conscious ss suot ko. Kaya pagkatapos kong mag-ayos ay lumabas na ako sa kwarto ko at tsaka ako bumaba.

And there, I saw the reason of my real happiness.

"Hi gorgeous." He said at tsaka niya binigay yung flowers na alam kong pinaghirapan niya.

Kinikilig na inabot ko 'yon at tsaka ko siya hinalikan sa pisngi.

"Thanks for this handsome." I winked at him.

Narinig naman namin ang pagtikhim nila mommy.

"Mukhang nakalimutan niyo ang presensya namin? Aalis na kami ha? Hiyang-hiya kami sa inyo."

Natawa kaming pareho at tsaka ako lumapit kay mommy para yumakap.

"Sorry mommy." Lambing ko and I giggled. She cupped my face at natatawang hinalikan niya noo ko.

"Just kidding honey. Pumasok na kayo at baka ma-late pa kayo." Sabi niya sa amin.

Nagpaalam din si Wadensel at tsaka kami sabay na lumabas. Nang makasakay kami sa kotse niya ay agad niya akong pinaalalahanan.

"Be a good girl while I'm in Canada, okay?"

"Yes, boss! Be a good boy also, don't you dare entertain some girls!" Banta ko sa kanya. He chuckled.

"Wow! My gorgeous girlfriend is jealous now? Don't worry babe, gagawin ko 'yan kahit 'di mo sabihin." Kindat niya sa akin.

I know he meant what he said.

We're going to graduate! Finally achieving this goal for me is enough. Pinagmasdan ko ang kapwa estudyanteng masayang gagraduate ngayong taon. After so many years na nagpapakahirap sa pag-aaral. I know our parents were so proud of us. This is it! Malapit na.

"One... two... three... Smile!" I smiled. After that pumunta ako sa mga kaibigan ko and to find out na nandun din sina Wadensel.

Tumabi siya sa akin at nagyakapan kami.

"Let's go on a date?" Pagaaya niya sa akin.

Bahagyang napataas ang kilay ko sa sinabi niya.

"Date, wearing a toga? Ayos ka lang?" Natatawang saad ko.

Ngumisi naman siya.

"I know you're wearing a dress behind that." Turo niya sa Graduation outfit ko.

Confident yung pagkakasabi niya.

"You really want to date me that bad, huh?" Natatawang sabi ko at tsaka ko hinawakan yung pisngi niya.