AFİTAP|| TEXTING [TAMAMLAMDI]

-1-

Dolunay kucağında ısınan laptopu hafifçe kaldırıp altına elini koydu. Yaklaşık bir saat önce yeni bölümü yayınlamıştı. Şimdi ise gülümseyerek yorumları okuyordu. Taa ki son paragrafa yapılan o yoruma kadar.

"Ilk kitapta Elif'in oyuncak arabasına birkaç cümle ile değinmişti yazar. Aslında herşey o arabada bitiyor bence. Rengi kırmızıydı. Aras Elif'e birşeyler hatırlatmaya çalışıyor gibime geliyor."

~~~~~~~~~
Ağzım açık bir şekilde yorumu okudum. Şok olmuştum, Çünkü bahsettiği araba iki kitap öncesinde değindiğim birşeydi. Yorumun sahibini ilk kitaptan beri yorumlarda görüyordum. Işlerim yoğun olduğundan dolayı bölümün gelmesi uzun sürüyordu. Demem o ki hatırlaması, böyle bir teori üretmesi tuhaftı. Hatırlaması için çok dikkatli okuması gerekirdi.

Yaptığı yoruma başka okuyucular cevaplar vermişti.

"Öyle bir araba mı vardı?"

"Müzik kutusu da kırmızı renkte. Neden birinci kitaptaki nesneyi kullansın ki?"

"Araba nerede geçiyordu lan?"

Gibi yorumlar yapılmıştı. Aslında benim yapmak istediğim tam da buydu. Ters köşe yapmaktı. Varlığını unuttukları birşeyi önlerine sunarak onları şaşırtmak, hiç beklemedikleri yerden vurmaktı. Ama o okur şaşırtıcı bir derece hatırlıyordu. Hem de o arabadan sadece bir cümle bahsetmeme rağmen.

Aslında bu beni onure etmedi değil. Kitabımı bu denli dikkatli okuması, En ufak ayrıntıya kadar dikkat etmesi, ne kadar zaman geçerse geçsin unutmaması hoşuma gitmişti. Bu durum kitabın onu ne kadar çok etkilediğinin de göstergesiydi bir nevi.

Kullanıcı adına tıklayarak profiline girdim. Profilinde gördüklerim gülümsememi sağlamıştı. "Ölmeden önce okunacaklar listesinize kesinlikle yazmanız gereken kitaplar." Listesi yapmış ve sadece benim kitaplarımı eklemişti. Hakkında bölümünde ise canlı yayın yaparken kullandığım bir cümle yazıyordu. Daha altında ise "Afra" yazıyordu. Tahminlerime göre ismiydi.

"Sizi her koşulda mutlu edecek insanları sevin. Onların yıkışı bile siz gülerken gerçekleştirilir."

(Söz için 'Darkquuen' e teşekkür ederim😍)

İyice şaşırmıştım. Sıradan bir cümleme bile bu kadar dikkat ediyor muydu bu okuyucu?

Kullanıcı adı "Sinister" dı. 'Sinister' diye mırıldandım. Uğursuz demekti...

Okuyucu dikkatimi çekmişti. Hemde hiç olmadığı kadar, kimsenin yapamadığı kadar. Son olarak profilinde connectedme2 adresi yazıyordu. C2 deki kullanıcı adı da wattpaddeki ile aynıydı. Wattpadden çıkıp C2 uygulamasına girdim. Arama motorundan ismini bulup, üzerine tıkladım. Parmaklarım klavyenin üzerinde hızlıca hareket ediyordu.

anon-150817olarak yazıyorsunuz.

anon-150817: Benimle bir oyun oynamaya var mısın?

Laptopu kapatıp yatağımın yanına yere koydum. Telefonumu elime aldım ve c2 ye girdim. Ama bildirim yoktu. Zaten kaç dakika olmuştu mesajı atalı? 1? 2? Nefesimi dışarı üfleyerek başımı yatağın başlığına dayadım. Kendime kahve yapmak için ayağa kalktığım sırada telefonuma gelen bildirim sesiyle geri yatağa oturdum. Telefonumu alıp bildirim tıkladım.

Sinister_13: Ne oyunu?

Bekletmeden cevap yazdım.

anon-150817: Doğruluk mu cesaret mi.

Sinister_13: Pekala. Başla. Baştan söyleyeyim ahlak kurallarını ihlal edersen engeli basarım anonim.

Nedense yazdığına tebessüm etmiştim.

anon-150817: Ihlal etmeyeceğim. D? C?

Sinister_13: D.

anon-150817: Şu anki ruh halini yansıtan bir fotoğraf at.

Çok geçmeden bildirim geldi.

Sinister_13:

anon-150817: Vedalar doğru değil.

Yazarak onu onayladım. Sıra onda idi.

Sinister_13: D? C?

anon-150817: D.

Sinister_13: Kimsin sen?

anon-150817: Merakına yenik düşüp seni çözmek isteyen biri.