-25-

164 21 24
                                    

       5 ay. Bugün tam 5 ay olmuştu tanışalı. Bu 5 ay içersinde birçok şey yaşanmıştı... Aşk gibi... Hayal kırıklığı gibi... 

     Sürekli bahaneler bulup ertelediğim imzalara uyduracak bahane bulamadığım için gitmek zorundaydım. 2. Haftanın sonunda ilk defa dışarı çıkacaktım. Olayı annem dahil herkes biliyordu.

"Bence bunları giymelisin."

     Balının havaya kaldırdığı kıyafete baktım.

"Ne fark eder? Kıyafet kıyafettir. "

"Olsun. Bunlar güzel. "

     Kafamı sallayıp elinden kıyafetlerimi aldım. Dışarı çıkınca üzerimi giyinip odamdan çıktım. Adım seslerimi duyan annem koşarak antreye çıktı.

"Oğluşum benim! Nasıl oldun? Daha iyi misin?"

    Hafifçe tebessüm ederek yanağımdaki elini hafifçe okşadım.

"Iyiyim safiye sultan. "

      O da tebessüm etti. Ama sanki biraz acı bir tebessümdü. 'İyiyim.' Beyaz bir yalan değil midir zaten? O da bunun farkındaydı. Annemi geride bırakarak kapıya doğru ilerledim. Derin bir nefes alarak kapıyı açtım.

-----

    Her zaman bölüm yazmak için geldiğim bu parka bu sefer bölüm yazmanın dışındaki amaçlarla gelmiştim. Rahatlamak gibi, balından kurtulup biraz nefes almak gibi. Her gün, her saat yaptığım gibi telefonumu çıkarıp wattpade girdim. Mesaj bölümüne girmiştim ki bildirim geldi.

Bilinmeyen numara: Arkana dön ve yere bak.

      Kaşlarım çatık bir şekilde arkamı döndüm. Bankın biraz ilerisinde yerde çizi pakedi duruyordu.

Bilinmeyen numara: En sevdiğinden.

--------

Sinister_13: Yapamıyorum.

Sinister_13: Senden gitmeyi başaramıyorum!

Sinister_13: Sana zarar vermek istemiyorum...

Sinister_13: Ama beni nasıl bağladıysan gidemiyorum senden.

Sinister_13: Umarım bu bağ intihar ipimiz olmaz.

Sinister_13: Özür dilerim ama ben...

Sinister_13: Seni seviyorum.

------

   Beeen gellldiiiimmm! Özlediniz mı beni? Yeni bölüm hakkındaki düşünceleriniz neler? Oy ve yorumlarınızı bekliyorum!

AFİTAP|| TEXTING [TAMAMLAMDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin