-6-

273 27 11
                                    

Sinister_13: Gidiyorum ama Türk yazarların imza gününe gitmiyorum.

Sinister_13: Daha doğrusu gidemiyorum.

   Yazdıklarıyla kaşlarım çatılmıştı.

anon-150817: Neden?

Sinister_13: Konuyu kapatsak? Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum.

    Kafam karışsa da konuyu kapattım. Kokusu çıkar elbet.

----

     Laptopu çantasına koyup elime aldım. Telefon ve sigaramı elime aldım ve odamdan çıktım.

"Parka gidiyorum anne ben! Bölüm yazacağım. "

"Çok geç kalma oğluşum. Dayınlar akşam bize gelecekler. "

     Görmese de kafamı sallayıp dış kapıyı açtım. Ayakkabılarımı giyip asansöre bindim. Mart ayındaydık. Çok olmasa da soğuktu hava. Hızlı adımlarla iki sokak üstümüzdeki parka gittim. Boş bulduğum bir banka oturup laptopu çıkardım. Çocuk sesleriyle kitap yazmayı seviyordum.

    Kaç dakikadır parmaklarım klavyenin üzerinde dans ediyordu bilmiyorum ama parmaklarım ağrımıştı artık. Laptopu bankın üzerine bırakıp sigara paketinden bir dal sigara çıkarttım. Nereye koyduğumu bilmediğim çakmağı ararken birden sesimi duymamla seslenen kişiyi aramaya başladım.

"Dolunay abiiii!!! Ohaa!"

     Sonunda sesin geldiği yeri bulmuştum. 15- 16 yaşlarında bir kız  bana doğru koşturarak geliyordu. Tam önümde durdu.

"Inanamıyorum abi! Resmen sensin! Dün gelememiştim imza gününe, şuan o kadar mutlu oldum ki! Sarılabilir miyim?"

     Demesiyle kocaman gülümseyip kollarımı açtım. Biraz sarıldıktan sonra ayrıldık. Gülümseyerek ayrılan kızın aklına birşey gelmiş olacak ki yüzü düştü birden.

"Benim kitabım yanımda değil ki ama..."

         Saatime baktım.

"Olsun. Senin için bir saat daha burada bekleyebilirim ....?"

"Beyza."
  
      Diye tamamladı eksik cümlemi.

"Hah. Bir saat daha buradayım Beyzacım. Kitabını alıp gelebilirsin."

     Dememle sevinçle yanımdan ayrıldı Beyza. Okurlarıma karşı her zaman sevgi doluydum. Kitap yazmaya dalmış olduğumdan telefonu unutmuştum. Telefonu elime alıp banka biraz daha yayıldım. Interneti açar açmaz bildirimler yığılmıştı.

Sinister_13:

   Attığı resim gülümsememi sağlamıştı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


   Attığı resim gülümsememi sağlamıştı. Yanımdan geçen kediyi durdurup sevmeye başladım. Ve fotoğrafını çektim. Sırf afra dediği için yapmıyordum. Zaten kedileri seven biriydim.

AFİTAP|| TEXTING [TAMAMLAMDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin