I don't do backreading kaya maraming errors and wrong grammars. I haven't edit anything yet kaya ganoon. Sorry about that.
-
Prince' Point of View
I know that there's something wrong. Kita ko sa kilos ni LJ at Rhinna. They were hiding something to their gangmates and also to us. And I won't stop until I heard it from them. Like now, we boys are planning how to win this game. Actually sila lang, I can't play dahil napagusapan namin iyon ni Rhinna. I thought hindi din siya maglalaro pero look what've she done. Feeling ko dinaya ako. Pero hindi ako makapagreklamo dahil Rhinna will always be Rhinna.
But the next game is in favor with us. Target shooting.
But it's not a simple target shooting. Sila mismo ang target. Well, hindi naman harmful ang baril na gagamitin. It's like a water gun but has a long range na parang baril na din, it was made by Troy's Family. May kaniya kaniyang kulay ang laman ng gun at yun ang kulay ng damit na suot suot ng target namin. If we fail shooting them in just three shoot, we'll lost. And if we shoot a wrong target, we'll lost.
Pero dahil na rin sa lumaki kaming may hawak na baril, ay malaki ang pag asa naming manalo. Napagalaman ko din na that's there weakness. They love fist fighting and hand to hand combat kaya hindi na nila napagtuunan ng pansin masyado ang target shooting. At malaking advantage na iyon para sa amin even though I still didn't know what they've got. Malay ko bang kahit hindi nila pinagtuunan ng pansin ang target shooting ay magaling pa rin sila doon. Zerdiacs are known to be talented. Hindi ko na nga mabilang kung ilan ang kaya nilang gawin. Basta alam ko they can do everything.
"This game will be easy as hell!" Sigaw ni Drew na nakipag high five pa kay Carl.
"Sana wala ng dayaan maganap!"
"Hindi tayo nadaya Carl, sadyang mahina lang tawag ng laman mo." Seryosong saad ni Raymond dito pero alam naming inaasar niya lang kami dahil sa pagkatalo namin. Well, sila lang. But I don't feel disappointment about that. Alam kong hindi kaya ng mga kaibigan ko ang kalawakan ng utak at kakayahan ng mga kasama naming babae. Ewan ko ba pero even na ramdam kong no one dares to touches them gusto ko pa ring masigurong ligtas sila. Lalo na si Rhinna.
"So, we better plan now. They won in our first game. I don't wanna lose again!" Troy shouted. Sumang ayon ang lahat sa sinabi niya habang ako naman ay natatawa. Alam kong alam nila ang dahilan kung bakit ko naisipang makipaglaro kila Rhinna pero hindi nila ito pinapakita sa akin dahil alam kong nahihiya sila. Hindi man nila aminin, gusto din nilang tumulong sa mga babaeng iyon because they care. Hindi halatang nagaalala sila dahil sa pride nila but everyone knows that they're doing this for their safety.
Kung ang kalaban nga naman kasi ay ang Imperial, talagang mapapaisip ka kung mananalo ka ba. But I don't want to underestimate these girls. Masyado na akong maraming narinig na balita sa kanila at ni isa ay wala akong narinig na pagkatalo.
Habang nag-uusap kami sa plano namin, hindi ko maiwasang tumingin sa gawi nila Rhinna. Hindi sila naguusap usap pero may kaniya kaniya naman silang ginagawa. Si Rhinna at Lyra lang at ang makikitang magkasama. They are not talking yet I know that there's something behind there stares.
As I heard from there group, silang dalawa lang ang nagpaplano ng lahat at parang back up lang ang iba.
"So guys, dapat maipanalo na natin ang isang 'to para mabawi na natin ang ego na natapakan nila! Go fight!" Sigaw ni Christian pero lahat kami ay tahimik lang.
Mga ilang segundo pa ata ang lumipas bago kami nagtawanan. Parating ganoon ang senaryo sa amin. Isang napahiya, lahat tatawa. Hindi naman kami tulad ng iba na masyadong siniseryoso ang buhay. Yes, I sometimes don't hang up with them but I still do know how to catch up. At iyon ang pakikisama sa ugali nila.
