Cross My Heart And Hope You'll Die! (Completed)

21.2

Kinabukasan..

"18 na ako.."

pumasok si Chaos na may pasa ang mukha, kada may madaanan siya at makasalubong ng tingin laging yumuyuko, o di kaya'y iiwas agad ng tingin sa kanya, o ba kaya'y maii-stroke.. at mistulang, nadapuan ng poop ng Ibong adarna. Kase parang mababato pagka nakikita siya e.

Hindi niya lamang yun pinansin. Lagi namang ganyan e. Simula nung, inako niya ang nangyaring iyon sa kapatid niya.. Hindi pa man siya naging salbahi, Kriminal na siya.

Yun kase ang sinabi ng Dad niya e.. noon, "Makakabuti ito sa lahat" yan lagi ang naririnig niya mula dito. Sumunod naman siya, dahil may kunti pa siyang respeto dito.

Nung may respeto pa siya..

Pero sa loob ng mahabang panahon na pagsunod niya dito, naisip niya..

'Hindi ito para sa ikabubuti ng lahat. Para lang to sa ikabubuti NIYA'

Kaya dun, nagbago ang pananaw niya..

at ang Dad niya noon, naging Tanda na ngayon.. at hanggang ngayon, hindi niya parin inaalis ang posibilidad na pweding, ITO ang pumatay kay Austyn..

Si Sophia.. yun ang inaalala niya. Ang sabi kase ng mga kasambahay, umalis daw to ng maaga.

"Oo, sobrang aga. Gumising akong mga 4 ng madaling-araw, wala na siya. Anong oras siya pumasok sa skwela? Hatinggabi? Night student ba siya?! Futa." Bulyaw niya kanina sa mga katulong nila. Wala na kase siyang mapaglabasan ng frustration bukod sa kanila, alangan namang sa Lolo niya diba?

Pagkarating niya sa room nila, Wala si Sophia. Napasipa na lamang siya sa kalapit na upuang kinatatayuan niya.

"Mr. Ryder!" sita ng guro niya. "You're late for the--"

"Present."

Tsaka niya ito dinaanan at umupo sa seat niya sa may bintana.

"Chaos, You cant just waltz in here and do law vigilante justice like you own the place!" Nagsusumamong sigaw ng guro nila pero gaya ng dati, binigyan lamang siya nito ng blankong tingin bago siya tinulugan, nakataas pa ang paa nito sa desk.

Napa-facepalm na lamang siya sa asal ni Chaos.

Maya't-maya sinisilip ni Chaos ang oras at tinitignan ang upuan ni Sophia pero, hindi parin ito dumadating.. 11:21.

12:00.

Pagkatunog ng bell, agad siyang lumabas.. dali-dali niyang pinuntahan ang cafeteria pero wala ito doon sa dating pwesto niya.

"Oy, mukhang may hinahanap ka dude ah?" may patapik-tapik pa ito sa likod niya.

Biglang nanliit ang kanyang mata, alam niyang sa wala na naman tong kwenta, hahantong.

"May hinahanap ako, pero.. hindi away." kalma niyang sagot sabay tampal sa kamay nito papaalis sa balikat niya.

Tumawa naman ito, tipong nang-iinis.

"Wala akong natandaang sinuntok kita kahapon ah.. pero teka, kung hindi ako? Sino kaya..? Malamang isang tao, na nasa bahay niyo lang.." He smirked. "Bakit na naman kaya?"

(Sarap mong gil-itan ng leeg! Napaka-tsismoso mong prokorpyo ka! Nyeta, Tinalo mo pa si Boy Abunda at Tim Yap, May dugong-berde ka ata e! potek, kabanas.)

Sa haba ng dapat niya sanang sabihin, napag-isip niyang masyado siyang tamad para sayangin ang laway niya sa mga walang kwenta kaya.. Isang maliit na,