Cross My Heart And Hope You'll Die! (Completed)

26

"Austyn Chaos Easton"

Magkapatid sila ni... at

Magkapatid sila..

"Pero kung magkapatid nga sila ni Destin.. though they were not related by blood, the fact that Destin treat him as brother.. Siya ang lalaking yun.." nasabi niya sa sarili. "Siya ang lalaking pumatay kay Chaos.."

Napatakip siya sa kanyang bibig.

Bumalik sa isipan niya ang araw na iyon..

Ang araw na sinabi ni Chaos na may ipapakilala itong espesyal na tao sa kanya.. lalaking dapat daw ay ang nasa tabi niya.. nagtaka pa nga siya sa sinabi nito.. panay ang paghingi nito ng tawad sa kanya. Pati pamamaalam.. napaisip pa nga si Sophia, kung sinong lalaki? Naisip nga niya na baka, nahanap nito ang totoo niyang Ama at ipapakilala siya nito dito..

di niya alam na ang araw na iyon, ang araw na makakasama niya sana ang lalaking yun ay ang araw naman na mawawala si Chaos sa tabi niya..

Ngayon naalala na niya.. naalala na niya ang mukha nito. Ang Chaos na nagpaalam sa kanya ay kamukha ng lalaking katabi ni Destin sa larawan.. pero parang nararamdaman niya na ang Chaos na ito at ang Chaos na minahal niya ay magkaiba..

"Chaos.. Chaos miss na miss na kita, sabihin mo namang panaginip lang to oh.."

Pero mas hindi niya matanggap ang katotohanang, Magkapatid sila ng Chaos na minahal niya..

"Sophia.."

Lumingon siya sa pinanggalingan ng boses.

"Wag kang lumapit sakin.."

pero huli na ang sasabihin niya dahil hindi pa man siya nakatapos, agad siya nitong inakap.

Naninikip na naman ang dibdib niya.. gusto niyang magwala at sigawan ito pero parang nawawalan na siya lakas.. and the only honest thing that she managed to say is,

"Galit ako sayo.."

"Alam ko.."

Dalawang salita lang. But it did made a hole in her heart, "Alam kong galit ka sakin.. magalit ka. I need you to be mad at me. Kase, hanggang ngayon.. pinagsisihan ko parin ang araw na hindi kita nailigtas noon." his words are full of guilt, but the apology still doesn't come. Hindi niya alam ang pinagsasabi nito. Pero ramdam niya na, totoo ito.

"Magalit ka sakin. Pero wag mong hilinging iwanan kita.. dahil hindi ko yun magagawa."

Pinili niyang wag manlaban at pakinggan ang sasabihin nito.. ang rason nito, kung ba't hinayaan nitong may mangyaring ganito sa kanya. She's mad at him, but she wants him to be with her so much more than she doesn't.

"Nakakaalala ka na."

Natahimik ito.

"Sumagot ka."

"Hindi." He paused taking a deep breath, "Hindi naman kita nakalimutan e.. akala ko lang."

Agad nanggilid ang mga luha niya pero agad din niyang pinunasan. Suddenly her chest was full with his words that it even takes an extreme amount of effort to continue pulling breath into her lungs.

"Bakit? Bakit tinago mo to sakin?! Destin, you knew me! Kilala mo kung sino ako noon.. Why have you been lying to me?! You knew. The first time you saw me at the road.. when you almost hit me, you knew who I am. And when you saw my mark, this tattoo... you knew I got it from Chaos. You saw it many times and you knew. Pero.. bakit?"

Chaos drops his forehead into hers, looking desperately into each other's eyes.

His expression is torn and confused and he's... he's been lying to her. He's holding something back and he's scared to tell her.