Cross My Heart And Hope You'll Die! (Completed)

22

"Tama, nandito nga siya."

Nasabi niya sa sarili nang makita si Sophia na nakatayo sa may gate ng memorial park.

Mistulang nawawala, luminga-linga pa ito na para bang may hinahanap.

Tumigil ito nang makita siya.

"Chaos!" Tsaka tumakbo si Sophia papunta sa kanya at umakap. "Chaos! Buti nandito ka.. buti dumating ka.. natatakot ako."

"You should be afraid. Umabsent ka at nagagala. Naka-uniform pa! Lagot ka kay Lolo! Isusumbong kita. Bumitaw ka na nga"

"Pumasok ka?"

"Ahh.. Oo. I felt a sudden need to study, after seeing you yesterday. Tsk, kahit trick question.. pinapatulan?!"

Nagsusuplado siya pero ang totoo niyan, nag-aalala talaga siya kay Sophia. Hindi niya pa lang alam, kung dahil ba may usapan sila ng Lolo o ewan, nahihiya lang siya. Pero ang alam niya, masaya siya at ligtas ito.

"Ano bang pinagsasabi mo Chaos? Yesterday was your Birthday, gentleman! Tas hindi natin nacelebrate at.. at.. teka halo-halo na ang nararamdaman ko, basta, I'm happy! Im happy because all of it, is just a nightmare, a dreadful one.. I really thought it's real. Because the sting of pain, I can still feel it. I keep on feeling it. It's in there.. and no matter hard I try.. I still remember it! Sobrang nakakatakot kase.. parang nangyari talaga. Sa panaginip ko kase.. nawala ka, kitang-kita ko. Halos tamaan nga ako ng bala e. Sobrang linaw nun.. at.. dito. Dito sa semeteryong to, dito ka inilibi--haay.. Pero, I know it's just a dream, cause you're here! You keep your promise, I know.. cause if you cross my heart hope, you'll die BIGTIME!"

Nabigla siya sa sinabi nito. Pero mas ikinabigla niya ang sunod nitong sinabi, "I love you, chaos" humigpit ang yakap nito. "Nung huli tayong nagka-usap may gusto kang sabihin e.. ano yun?"

Ha?

0_0

"A-ano bang tinira mong babae ka? Kahapon ka pa e! Magtigil ka nga. Kairita"

"Eh? What happened to your face? And.. Where's your glasses? I never known you to be violent. Naku, may scar ka pa, Pumanget ka tuloy!"

Agad na tinanggal ni Chaos ang pagkakaakap ni Sophia mula sa kanya. Hindi na siya natutuwa rito..

"Anggulo mong babae ka! Umayos ka dyan, kundi maglalabas ako dito ng pamalo sa pwet!" -_-

"Waaaah! And now you're picking on me? You sound like a loser gangster! Baby, Epekto ba yan ng 17th birthday mo? Tsaka.. bat parang.. parang antagal kitang hindi nakita? It's.. weird."

"18 na ako."

"Wee? Fvck up babe, quit putting up a show on me! And please.. Stop it. You're not quite good of an actor, I like it when you're nice and cool. You don't need to change.. Don't get jelly-beans okay, Ikaw lang ang Number one ko! Pramiis! Good girl na kaya to!"

Ngayon, talagang nababagabag na siya sa pinagsasabi nito. Nagmura pa. Alam niya kaseng may laman ang sinasabi nito, di niya lang alam kung bakit SA KANYA ito sinabi ni Sophia.. at kung para SA KANYA nga ito, Bakit ngayon lang?

Kaya ang iniisip niya, Malamang pinagtri-tripan na naman siya nito. Umaacting lamang ito, tulad ng dati.

"Futa, Awat na sabi!"

Tinignan niya si Sophia at nakayuko lamang ito, waring nag-iisip ng malalim. At nang inangat nito ang ulo, nginitian siya nito.

"Buti nandito ka! Buti dumating ka!"