Hoofdstuk 2

440 16 3
                                        

XL hoofdstukjeeee xx


Ik stopte de auto aan de rand van de bosweg die leidde naar een groot, verwoest en oud huis.

Ik hoorde een zucht ontsnappen vanuit Sam's mond. 'moet dit?' mopperde hij en ging met zijn hand door zijn blonde haren.

'oh hell ja, en jij gaat mee' ik keek hem recht in de ogen, ook al was in zelf niet zeker van deze zaak, we moesten dit doen.

'oke, oke' was zijn antwoord en zwaaide toen de autodeur open.

Als ik uitstapte kreeg ik een koude rilling over mijn ruggengraat, In een warme zomernacht als deze voelde je gewoon de kille en koude sfeer die in dit bos in de lucht hing.

Ik slikte luidop. De hoge bomen torende hoog boven ons uit en de donkere kleur van de lucht verduisterde het bospad. De sterren en de volle maan waren de enigste lichten in deze nacht.

'colby, alles oké?' ik betrapte mezelf staren naar het huis dat u voor onze voeten stond.

'ja, tuurlijk' loog ik, ik was fuwkingggg bang, ik had er letterlijk geen woorden voor.

Ik zuchte en sloot even mijn ogen.

'Kom, we gaan even binnen kijken' zei ik nog vlug en liep naar de voordeur.

Ik trok en duwde zo hard ik kon, maar deze deur zat muurvast.

'dit gaat niet lukken, we zullen een raam moeten vinden' zei ik wanneer ik van de deur wegstapte en rondkeek om een stok te vinden.

Al snel vond ik een grote stok die naast ene boom lag.

Ik nam hem op en liep naar het dichtstbijzijnde raam en hief hem op, klaar om het glas te breken.

'ik denk niet of dit wel ene goed idee is' fluisterde Sam terwijl hij met angstige ogen naar binnen keek.

'ach wat, hier woont toch niemand meer' en zonder verder na te denken sloeg ik het glas kapot.

'zie je, niets speciaals' ik keek even naar Sam om dan door het kapotte glas te kijken. Een koude wind kwam uit het niets en waaide ijzig in mijn gezicht.

Als ik goed geluisterd had hoorde ik in de wind mensen fluisteren. Snel schudde ik dat idee van me af, ik zal het me vast verbeeld hebben.

Ik klom door het raam en vloekte even toen er een klein stukje glas in mijn hand zat. Ik trok het eruit en een druppel bloed vormde zich op mijn wonde. Ik drukte mijn duim tegen de wond.

'gaat het?' Sam was ook door het raam geklommen door het raam en was naast me komen staan.

'ja hoor, het is maar een schram' stelde ik hem gerust.

Hij knikte en scheen met zijn zaklamp door de kamer.

__________________________________________

'oh ja, colby' Sam keek me aan en ik knikte.

'Ik weet niet of je het leuk gaat vinden, maar ik heb Brennen en Corey gebeld. ze komen ook naar dit gebouw' Ik keek hem even aan, maar wende dan weer mijn blik af. 'is goed' was mijn antwoord.

wat later hoorde we de auto van Brennen voor het huis stoppen.

Ze kropen door het raam en gingen naast ons staan. 'dus welke idioot heeft dit plan bedacht?' vroeg Corey, met zijn armen over elkaar geslagen.

'ik' zei ik droogjes 'dus als er iets met me gebeurt, ben jij de klojo die er voor op kan draaien' ik rolde met mijn ogen en ging wat verder kijken. Waarom had Sam ze nou in godsnaam moeten bellen. ik mag ze wel, ze zijn vrienden, maar ik wou graag nog eens wat alleen doen met Sam, You know?

Save Me From HellWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu