Save Me From Hell

Hoofdstuk 23

*OKEEYYY dus ja hier ben ik dan weer, eindelijk.. hahahahhaha *kuch awkward* duuusss ja na een hele tijd niet geüpload te hebben heb ik dan eindelijk mijn energie gevonden om nog een hoofdstuk te schrijven!! wat ik wil zeggen is om zeker tijdens dit hoofdstuk naar het liedje bovenaan te luisteren, ergens in het hoofdstuk zal ik laten weten wanneer het het beste is om te luisteren en een klein beetje info waarom dit liedje... ik weet dit liedje zal voor sommige mensen ver van hun genres liggen maar ik smeek je geef het een kans en kijk desnoots eerst de video van het liedje zelf. het is enorm emotioneel en het gaat over vrienden die elkaar missen. wat dus past hier in het hoofdstuk. voor de mensen die het willen weten, JA het is koreaans maar dat wil niet zeggen dat het niet emotioneel kan zijn, en het is 2018 er zijn ondertitelingen mensen!!! hahaha oke genoeg cheesy talk laten we doorgaan met het verhaal ahhahahahhaha btw nog thanks om dit te lezen als je nog zover gekomen bent ahah i love you xx*

Het was stil voor een moment voor ik ijzer over de vloer hoorde krassen. Ik opende mijn ogen om te zien dat ik in een grote kamer zat met grafity op de muren en alle ramen die aanwezig waren in het gebouw waren kapot en glasscherven lagen overal verspreidt op de vloer. Hij went even aan het licht dat door een van de ramen komt voor hij de volledige kamer gedetailleerd inneemt. Er staan niet veel meubelen, een half uiteengevallen kast en een tafel met stoelen die hun beste tijd ook al gehad hadden. Dan hoort hij het geluid weer van ijzer dat over de vloer schaart, het geluid geeft hem kippenvel voor hij een stem hoort die hij maar al te goed kent.. colby.

Hij springt op en loopt naar de deur die helemaal in de hoek van de kamer naar een andere kamer leidde. Toen hij de deuropening bereikte bleef hij even staan en slikte de krop in zijn keel met moeite weg. Hij zag Colby bewusteloos in een ijzeren stoel zitten en een man die naast hem stond met zijn rug naar mij gekeerd. Uit verbazing knipperde ik een paar keer, de man... er is iets niet juist met die man, hij voelt het gewoon.

ik raap al mijn moed bijeen en stap op de man af. "hey" roep ik door de kamer naar de man toe. hij draait zijn hoofd een klein beetje naar me toe, maar ik zie alleen zwart. verward leg ik een hand op zijn schouder "hey wat is hier aan de hand, wat is er met mijn vriend gebeurt?" Door de aanraking draait de man zich helemaal om, waardoor ik nu heel zijn gezicht kan bekijken... of wat je het anders kunt noemen. Bang stap ik een paar stappen achteruit, zijn gezicht... het is helemaal zwart. Ik voel dat de man me grijnzend aankijkt terwijl ik achteruit blijf stappen. "wat... wat is er gebeurt met je gezicht" fluister ik, niet de bedoeling dat de man et zou horen. Maar een diepe lach vult de kamer en opnieuw krijg ik kippenvel. "maak je maar meer zorgen om je vriend, Sam was het toch?"

wanneer mijn naam van zijn tong rolde kwam er een golf woede in me op. "Wat heb je met hem gedaan en hoe in godsnaam weet je mijn naam?" als antwoord krijg ik weer die gemene lach die galmt door de kamer. Door mijn gebrek aan geduld loop ik naar Colby en probeer hem wakker te schudden, maar met niets als gevolg. "dat zal niet werken, hij is namelijk op reis naar een donker en niet zo'n gezellige plaats" lacht de man. Woedend draai ik me om en kom face- to -face met de dam te staan. "fuck you" spuw ik op de man. Maar zoals verwacht lacht de man alleen maar met de opmerking. "vind je het grappig?" Ik stap naar de man toe een boks hem recht op de zijkant van zijn gezicht. de man kreunt een grijpt naar de plek waar mijn vuist een paar seconden geleden was. "jij idioot, je hebt geen kans" bromt hij. Ik zucht in irritatie en neem de man bij zijn zwarte trui. "dat zullen we nog wel zien" een grijns komt tevoorschijn op mijn gezicht. Ik hef mijn vuist op een opnieuw raak ik de man met volle kracht. En opnieuw. En opnieuw. Ik blijf slaan tot de man op de grond ligt en amper nog kan bewegen. Ik spring op de man en zit nu gebukt over de man zijn lichaam. "j-jij... *kreun* .. ik vind je wel.. *kreun*..ooit.." hij probeert zijn men nog te pakken uit zijn jas maar Sam ziet het al veel te snel. Hij neemt het mes af en een kleine lach komt tevoorschijn. "ik ben niet bang, niet meer" en met die woorden steekt hij de man recht in het hart. De man zijn hand valt op de grond en beweegt nu niet meer.

*EYYYY als je nu wilt kan je naar het liedje bovenaan luisteren, ik denk dat het het verhaal een beetje versterkt xD het is BTS als iemand geïntreseerd zou zijn... Spring day, gewoon omdat het over vrienden gaat en het gemis van vrienden!!! kijk misschien ook de video even, het is heel emotioneel. Ohja... en het is koreaans, MAAR we kennen allemaal ondertitelingen, toch? please luister even naar, I promise het is een geschikt liedje!! owkeejjj nu terug naar het verhaal hahaha... xx*

Een paar tranen verlaten Sam zijn ogen maar droogt die al snel met zijn mouw. Dan loopt hij naar de stoel waar Colby al die tijd al bewusteloos in zat. Sam knielt neer voor zijn neus en begint stilletjes door zijn haren te wrijven. "colby?" geen antwoord. Sam zucht "colby ik ben het sam, de man... de man is weg en komt niet meer terug, je.. je mag wakker worden nu. Colby wordt wakker alsjeblieft" bij die laatste woorden verlieten veel zoute tranen sam zijn ogen. "ik.. ik wil je nog niet kwijt" fluisterde hij onder zijn gesnik. "toen zag hij de bloederige vlek op Colby's T-shirt. "ohnee Colby" schreeuwde hij voor hij voorzichtig de t-shirt optilde. Hij zag een diepe snijwond en opgedroogd bloed er rond.

"oh colby please verlaat me niet, het is nog te vroeg" snikte ik. de koude handen van Colby in de mijne. "hoe... hoe kan ik ooit verder leven zonder jou, ik zou het gemis niet aankunnen colby alsjeblieft luister. Ik kan dit niet aan, we hebben belooft er altijd voor elkaar te zijn. dat we samen oud zouden worden, breek deze belofte niet of je breekt mijn hart ook" tranen liepen nu als rivieren over Sam's wangen. "ik heb het je nog niet veel vertelt, maar je bent ook mijn allerbeste vriend, mijn broer.. en Ik.. ik hou van je" op het einde van de zin was Sam een wreck en kon hij de woorden bijna niet uitspreken. hij stikte bijna in zijn gesnik en slikte de krop die steeds opnieuw kwam in. het was even stilte..alleen sam zijn gesnik was het geluid die de kamer vulde. "ik hou van je" fluisterde hij voor hij opstond en voorzichtig zijn gezicht dichter bij die van Colby bracht "altijd al gedaan" fluisterde hij nog voor hij zijn lippen tegen die van sam drukte. De kus was warm, maar langs een kand. de lippen van Colby waren koud en proefde zout van de tranen van sam die nu als rivieren over zijn kaken liepen. ze bleven even zo voor sam rustig wegtrok wegens gebrek van adem. Colby was nog steeds in dezelfde staat als ervoor en dat liet het hart van Sam breken in duizend stukken. "je verdient dit niet" mompelde hij nog voor hij zich op de grond liet zakken.

Het was nu stil in de kamer, geen enkel geluid en geen enkele beweging. Sam zat stil op de grond voor zich uit te staren niet wetend wat te doen. tot er een zacht gekreun de kamer vulde. "S.. Sam?" klonk de zachte stem van Colby. Sam keek met een ruk op en zijn ogen vulde zich weer met tranen. "colby" sam sprong op en knuffelde de verwarde colby. "waar zijn we?" mompelde Colby, nog altijd even verward. "weet ik niet, het enigste dat ik weet is dat jij veilig bent en de man weg is" Colby zijn ogen werden groot van verbazing. "je.. je hebt de man ... maar huh hoe..?" vragen bleven Colby zijn mond verlaten. Sam had er genoeg van en voor hij er over nadacht drukte hij zijn lippen weer op die van Colby, nu warm van de twee zijden. colby hield meteen op en sloot zijn ogen. "laten we hier weg gaan" fluisterde sam tegen de lippen van Sam. Sam kreeg een zacht gehum van colby voor ze hand in hand opstonden en samen hun ogen sloten, en het donker in gingen.

"sam, colby kunnen jullie ons horen? omg Elton ik denk dat ze wakker worden" was het enigste wat de twee jongens nog hoorde voor ze hun ogen beide opende en verwelkomd waren met fel licht. "welkom terug jongens" hoorde ze Elton zeggen.

YEAYYY nog eindelijk een update. sorry voor jullie te laten wachten. ik hoop dat dit hoofdstukje het goed maakt en ja.. ik denk dat dit het voorlaatste hoofdstuk gaat worden... ik wil jullie opnieuw bedanken voor het lezen van mijn verhaal!!!!! het is echt ongelofelijk dat er mensen zijn die mijn verhalen goed vinden.

tot volgende keer

<33