Save Me From Hell

Hoofdstuk 7

Ik had mijn sigaretten voorlopig in mijn bureau gelegd onder mijn portemonnee. Daar komt Sam normaal nooit in.

Wanneer er op de deur geklopt werd spurtte Sam naar de deur. Wanneer hij de deur opende kwam een vrouw van middelbare leeftijd binnen. Tussen haar krullende blonde haren waren er een paar grijze haren te zien, maar voor de rest zag ze er heel goed uit.

'Hallo, ik ben Dr. vanzands, maar jullie kunnen me Eline noemen.

we knikten beide en gaven haar een hand. 'colby' zei ik wanneer ik haar hand schudde.

ze keek me even blij aan en ging dan zitten in de zetel tegenover ons.

'Dus Colby was het? Ik heb dus ondernomen dat ik hier ben voor u?' ik keek even zenuwachtig naar Sam die me met een brede glimlach bekeek.

'ja' fluisterde ik, met een krakelende stem. ze knikte en schreef iets op haar blad.

'oke, ik heb ook gehoord dat je veel nachtmerries hebt? Colby, over wat gaan deze nachtmerries?'

'ik euh,.. het gaat over dat mijn beste vriend vermoord wordt' ik durf Sam niet in de ogen te kijken.

ik voel hoe hij een hand op mijn knie legt en er even over wrijft.

'en wie vermoordt hem? Is het iemand die je kent?' de vrouw schrijft hier en daar iets op haar papier, maar kijkt dan weer met alle aandacht naar mij.

Mijn handen worden zweterig en de haren op mijn nek gaan overeind staan.

'colby?' de stem van Sam is zacht, zoals altijd.

'Ik, ik deed het.' ik staar naar mijn voeten, niet-wetend wat te doen.

'colby, dat heb je nooit vertelt' Sam trekt zijn hand weg wat tranen opbrengt bij me. zou hij bang zijn van me?

'ik... sorry Sam' ik snuif even en kijk weer op, de vrouw was druk aan het schrijven.

'kan u ons even alleen laten mr. golbach?' Sam knikt en verlaat de kamer.

'waarom hebt je hem vermoordt?'

'Er was een stem die zei wat ik moest doen. Ik weigerde hem en dan heeft hij mijn heel lichaam overgenomen' Ann keek me geïnteresseerd aan 'en hoe wist je dat hij een man was?'

Ik knipper even met mijn ogen, deze vraag had ik niet zien aankomen. 'ik euh, ik weet het niet, ik voelde het gewoon'

ze knikte. 'welke klachten heb je nog?' 'brandend gevoel over mijn heel lichaam, barstende hoofdpijn en ' zou ik haar vertellen over de stem die me 's nachts wakker houdt?

'en wat colby?'

'en een stem. hij houdt me wakker in de nacht, hij heeft me zelfs vertelt om.... laat maar, ik heb ook het lege gevoel in me die elke dag sterker wordt'

'uhuh' ze schreef de laatste woorden op haar papier en vouwde het toen in twee.

Net wanneer Sam binnenkwam stond ze op.

'oh, ik wou juist vragen of u geen thee wou. een chocolaatje?' 'eh nee dankje, maar ik zou graag nog een medisch papiertje hebben van Colby'

ik schiet recht, dat zit in mijn portemonnee!

'ik haal het wel even, Colby kan jij snel wat geld halen?' shit.

'nee, ik haal het papiertje wel, ga jij geld halen' ik neem Sam zijn hand maar hij rukt zich los.

'het is goed' dan verdwijnt hij in mijn kamer.

SHIT, nee! dit kan niet gebeuren, hij kan het niet ontdekken!

ik loop van de ene kant van de kamer naar de andere kant, en weer opnieuw. ik ga met mij hand door mijn haren en geef geen enkele blik naar de vrouw die me verwart aankijkt.

'COLBY!' de kreet van Sam gaat door merg en been. oh god...

'Watte hell is dit?' hij toont het pakje en duwt het dan in mijn handen.

'Sam, ik kan het niet uitleggen' Sam zwaait woedend zijn armen in de lucht.

'hoe bedoel je "je kan het niet uitleggen" natuurlijk kan je het uitleggen' Sam zijn gezicht wordt rood van woede. Hier kom ik niet levend vandaan.

Ach wat, die sukkel weet niet hoe het voelt. zegt de stem

Zwijgen, dit is allemaal jouw schuld . Zeg ik terug, niet luidop natuurlijk

MIJN SCHULD? jij hebt het gekocht, je kon nee zeggen, maar je deed het niet. Steek de schuld niet op mij want jij hebt hier voor gekozen. De stem galmt door mijn hoofd

hij heeft gelijk, ik heb het gekocht. dit is allemaal mijn schuld.

'colby?' ohja, de vrouw staat hier ook nog altijd.

'heeft de stem je vertelt dit te doen?' ik kijk naar het pakje in mijn handen.

'nee, ik deed het. hij zij dat ik er beter van zou worden dus ...'

'wacht Colby, welke stem?'

'ik denk niet dat hij er nu over wilt spreken Sam, ik nodig u wel uit op kantoor zodat we even privé kunnen praten' Sam knikt naar de vrouw.

'Dan euh, zal ik maar eens gaan'

Ik ga in de zetel zitten en schud mijn hoofd, dit gaat volledig de verkeerde kant op!

AHHH!!!

ik vind het langs de ene kant wel erg voor Colby...

Laat zeker jullie mening weten

<33