Sam POVIk ga op de bank zitten en kijk gefrustreerd naar het pakje sigaretten op tafel. Hoe kon Colby dit in zijn hoofd krijgen? Hij was er altijd tegen, de geur, hoe slecht het was voor je gezondheid, en nu rookt hij zelf.
ik nam het pakje en opende het. Je zag dat er een paar ontbraken, ik denk ongeveer 4 sigaretten die al opgebruikt waren. Hoe lang zou hij dit pakje al hebben? Zou dit zijn eerste zijn?
Alle vragen spoken door mijn hoofd. Ik probeer ze te negeren, maar dan komt er een vraag die ik niet opzij kan duwen "welke stem?"
Colby heeft me nooit vertelt over een stem in zijn hoofd, zou het ernstig zijn? Wat zou hij allemaal zeggen?
Nu begrijp ik pas waar Colby allemaal door moet. Het kan evengoed zijn dat je een gesprek met hem voert en de stem terwijl dingen influistert zodat hij amper begrijpt wat je eigenlijk zegt. Een golf van medelijden stroomt door mijn lichaam.
Arme Colby... Ik sta op en loop naar de kast waar allemaal foto's liggen met colby en ik. Ik kijk naar de foto die helemaal in het midden ligt:
"Dit was colby en ik op zijn verjaardag. Ik weet nog dat hij alleen maar een polaroid wou hebben. We gingen elke winkel af zonder er ééntje te vinden. Dus Colby ging teleurgesteld naar huis. maar wat hij niet wist was dat ik een week geleden er al eentje had gekocht. Wanneer we thuiskwamen en Colby naar zijn kamer ging had ik een taart uit de ijskast gehaald en de polaroid ernaast gezet. Ik zette Colby's lievelingsliedje op en wanneer hij mopperend uit zijn kamer kwam werden zijn ogen groot van verbazing.
Hij liep naar me toe en trok me in een knuffel 'hoe heb je die gevonden?' riep hij. 'ik heb het een week geleden gekocht' 'je bent de beste Sam' fluisterde hij in mijn oor voordat hij zijn cadeau nam en ermee naar buiten liep."
Ik leg de foto terug en kijk nog even naar de andere. dan grijp ik naar mijn telefoon, ik moet Colby bellen, en hem zeggen dat ik er altijd voor hem zal zijn.
Ik stuur eerst een paar berichten, maar hij antwoordt niet. Dan bel ik maar.
Ik heb zeker vier keer gebeld. Ik ben super ongerust, wie weet is er met hem gebeurt. Ik bel nog een laatste keer maar weer neemt hij niet op, dus spreek ik maar een voicemail in. hopelijk krijgt hij deze binnen.
het is nu al 01:43 en hij heeft nog altijd niet teruggebeld. Wanneer zou ik de politie kunnen bellen? ik voel mijn oogleden zwaar worden en even later val ik in slaap.
Niet veel later word ik geschrokken wakker van mijn telefoon. Die ringtone herken ik meteen: Colby..
ik loop naar de tafel waar mijn gsm ligt en neem op.
wanneer ik opneem hoor ik alleen een onregelmatige ademhaling.
"oh Colby, ik was doodongerust. waar ben je? is alles oke?'
'sam, ik ben bij het park, ik heb iets vreselijks gedaan'
dan hangt hij op. Ik staar even naar het zwarte scherm van mijn gsm, watte F* was dat nou weer.
Dan loop ik naar de keukentafel en neem mijn autosleutels. ik doe mijn schoenen aan en neem ook de eerste jas die ik zie en spurt dan de deur uit.
Wanneer ik in de auto zit start ik meteen de auto. Mijn ademhaling is zeer onregelmatig, wat bedoelde hij met "ik heb iets vreselijks gedaan" wat heeft hij gedaan? En welk park bedoelt hij? ik duw even mijn hoofd tegen het stuur en denk goed na... welk park zou hij kunnen bedoelen?
Dan kom ik met een ruk recht, natuurlijk... Het park waar we onze vine hebben opgenomen met onze selfie stick, dat is Colby's favoriete park. We gaan daar altijd skaten!
![](https://img.wattpad.com/cover/107158463-288-k368392.jpg)
JE LEEST
Save Me From Hell
Fantasi*Een Sam & Colby verhaal xD* ~ Only true love can save me from hell ~ Dat moment wanneer je een spannend avondje met je beste vriend had gepland, maar in plaats daarvan gebeurt er iets dat je nooit van je leven had kunnen denken, en dat is niet in...