SIRDAŞ (Fısıltı)

İlk Mektup

Bizim sınıfta Zümra diye bir kız vardı.

Zümra'nın babası ile Rüzgar'ın babası ile ortak, ailecek görüşüyorlar.

Zümra'yı severim ama aramız hep mesafeliydi çünkü o hep ders çalışır kimse ile arkadaşlık kurmazdı. Zümra yanıma geldi birkaç gündür bana yakın davranıyor nedense.

- Sema ben dershanede şu çocuğu seviyorum vb..

- Hımm

- Sema senin yok mu bu sınıfta hoşlandığın biri?

- Yok.

- Bu okulda sevdiğin yok mu yani?

- Yok. (ya okulda bir dedikodu dolanıyorsa hiçbir şekilde açık kapı bırakmamalıyım.)

- Peki sadece tipini beğendiğin ..

- Yok.

- Peki bu sınıftan biriyle çıkman gerekse kiminle çıkardın?

-  Zümra neden böyle saçma sorular soruyorsun. Ortada bir yanlış duyum varsa şuna emin ol ben hiç aşık olmadım. Bu sınıftaki erkeklerin hepsi tipsiz. Ölsem bakmam.

Bu sevimli konuşmadan sonra öğle arasında hamburgerimi yerken karşı masada Zümra'yı Rüzgar ile konuşurken gördüm. Rüzgar biraz üzgündü sanki.

Sonra sık sık Rüzgar ile Zümra'yı konuşurken gördüm. Zümra bizden bir yaş büyüktü. Acaba Rüzgar'a ablalık mı yapıyor diye düşündüm.

Sınıfımızda dolaşan aşk dedikodularının arasında Rüzgar'ın bir kıza aşık olduğu ve kıza açılamadığı haberi yayıldı. Dedikodudur dedim geçtim.

Bir gün yine Zümra yanıma geldi

- Biliyor musun, Rüzgar Esma adında bir kıza aşıkmış! Dershanede aynı sınıftaymış. Ama kıza söyleyemiyormuş.

- Yaa, emin misin?

- Evet ben de o dersanedeyim.

- Allah onu sevdiğine kavuştursun o zaman ne diyeyim.

Bu dedikodunun doğruluk derecesini hiç sorgulamadan içimden gelen güdüler ile bu haberi sınıftakilere yaydım. Evet pişmanım ama çok geç. 

Sonra Rüzgar bir teneffüste bana sevdiği kıza şiir yazdığını, zorlandığını vaktim varsa benim ona yardım etmemi istedi -içimde fırtınalar koparken- vaktim yok yazamam, gidip konuşamıyorsan bir arkadaşına söyle dedim. Rüzgar da, öyle olmuyor dedi. Tamam aklına geleni yaz ver eline o zaman, dedim. Bir teneffüs sonra önüme bir kağıt attı, kağıdı dikkatle okudum:

Sen beni tanımazsın, tanımadın.Ben seni ilk gördüğüm anda sevdim

Gözlerimi açıp dünyayı ilk senin gözlerinde gördüm. Ben hiç yaşamamışım senden önce

Yüreğim adını duydukça tebessüm ediyor

Aklımdan zaten hiç çıkmıyorsun. Sen farkında olmadan bana yaşattın tüm duyguları. 

Sevdim, umut ettim, kırıldım, özledim, kıskandım, aşık oldum hatta bir miktar sen oldum.

 Uzaktan gördüğün beni değil de bendeki seni görmek istersen ya da sevmen için tanıman gerekiyorsa beni; ben buradayım. 

Beni yakınında istersen yakının olurum. Sevmeme izin verirsen sevdiğim olursun. 

Gerçekten hiç yüreğine dokunamıyorsam, hissetmiyorsan hiçbir şey, geçmişin olurum. Sen seç, ben kim olayım?

Anlamıyorum, gerçekten o kıza bu kadar aşık mı?

- Güzel yazmışsın gerçekten dokunaklı olmuş Esma bunu beğenir ver ona bu kağıdı.

Zor yutkunup sınıftan çıktım. İç sesim ile konuşmaya başladım. Mektup çok güzel öyle isterdim ki bana yazılmış olmasını, gerçekten ben ne hissediyorum yoksa ben ona ... yok canım, tipim değil. Bak zaten başkası var Allah sevdiğine bağışlasın, kavuşsunlar evlensinler inşallah oh be. Arkadaşım o benim. Neden üzülüyorum o zaman, of!