AILWAG Book 3: Change Of Fate [Completed]

[32] Goodbye

[32] GOODBYE

GAIL'S POV

"... Isang babae ang 'di umano'y nagpakamatay kagabi sa sarili nilang tahanan. Ayon sa panayam namin sa mga pulis, depression ang naging dahilan ng pagpapakamatay ni Stephanie Mariz Valencia, edad 21 taong gulang..."

I couldn't take listening nor watching the news so I quickly reached for the remote control to turn the TV off. What happened to Mariz is really saddening. I never expected that to happen. She committed suicide last night and it's already all over the news. 

Since last night, I can't think straight. Nakausap ko pa siya kagabi at sigurado ako na natapos ang usapan namin nang barilin niya ang kanyang sarili. Sabi sa news, sa swimming pool daw siya nagpakamatay. Sa ulo niya ipinutok ang kanyang baril. 

"Jade..." I called her out. Tumingin naman siya sa akin. Kanina pa siya tahimik. Wala siyang alam sa mga nangyayari. Ang alam lang niya ay kilala niya si Mariz but other than that, wala na siyang alam.

"Puntahan natin kung saan nakaburol si Mariz."

"Po?" Nag-aalangan na sabi niya. Hindi ako mapakali. Gusto ko siyang puntahan. "Sigurado po ba kayo?"

I nodded my head as my answer. Kagabi pa ako hindi makatulog dahil sa pinag-usapan namin ni Mariz. I thought she was just kidding around not until I saw the news about her today. Hindi ko alam ang eksaktong nararamdaman ko. Nalulungkot ako para sa anak niya. She should'nt have taken her own life away. Kahit naman na kinamumuhian ko siya, hindi ko naman hiniling na mamatay siya. Maybe I did, but that was only out of anger. I've never wished for anyone's death. Let heavens decided about it for you. Kasalanan ang pagpapakamatay.

On the way to Valencia's residence, I felt like backing out. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ang pamilya niya. Alam ko naman na isa ako sa mga dahilan kung bakit siya nagpakamatay. Nagiguilty ako.

"Miss Gail, nandito na po tayo."

I let out a heavy sigh as I looked out of the window. Nasa harapan kami ng isang malaking bahay. Maraming tao ang naglalabas-masok. Marami ring kotse na nakapark sa labas. Kaya ko bang harapin ang taong nanggulo sa buhay ko sa ganitong sitwasyon?

"Miss Gail, tutuloy pa po ba tayo?"

"Yeah, let's go."

I'm wearing a black dress to show my deepest condolence for her family. Gabi na at maraming tao ang nasa loob ng pavillion. All attention diverted to me as soon as I stepped inside. Without giving a f-ck on everyone, I managed to walk towards the aisle with Jade by my side. Humawak agad sa kaliwang braso ko si Jade nang makita niyang nagtama ang mga paningin namin ng isang babaeng if I am not mistaken, Mariz' mom.

Lumakas ang kabog ng dibdib ko nang salubungin niya ako. How can I start a conversation with her?

"H-Hi..."

She smiled weakly to me that made me confused.

"Nanay ako ni Mariz. You must be Gail, right?" She asked and before I could answer, she interrupted me. "Thank you for coming. Ako na ang humihingi ng kapatawaran sa mga ginawa ni Mariz sa'yo."

I tried to open my mouth to speak but no word came out. Hindi ko magawang magsalita. I feel weak at this moment. She smiled again but this time, her eyes started to water. Naninikip ang dibdib ko sa nangyayari. "...Sana mapatawad mo siya. Sigurado akong pinagsisisihan niya ang mga nagawa niya sa'yo."

Napalunok ako. "Condolence, Ma'am. Excuse me," I walked passed her and headed infront of Mariz' coffin. Nakasarado ang kabaong. Puro pictures and flowers lang ang mga nakapaligid dito.